[SR] ล่าความฝัน วิ่ง 100 โล สักครั้งในชีวิต +++

สวัสดีค่ะ

ห่างหายกันไปนาน ยู้คงโผล่มาปีละกระทู้จริงๆ เนื่องจากไม่มีเวลาเขียนเยอะ ซึ่งน่าเสียดายเหมือนกัน อยากจะแบ่งปันอะไรเยอะแยะในหัว แต่ก็ไม่มีเวลาเลยค่ะ
เพี้ยนแคปเจอร์
ทั้งงาน กีฬาที่เล่นหลายอย่างมาก และก็ชอบผจญภัยท่องเที่ยว มันล้นไปหมด

.....................

ใครหลายๆ คนอาจจะไม่เข้าใจ ว่ายู้จะทำอะไรกันเยอะแยะ ทำไมต้องชอบท้าทายตัวเองขนาดนี้

สำเร็จมินิมาราธอน ไปจบมาราธอน ไปปั่นทางไกลข้ามจังหวัด เหนือสุดประเทศ ไปลองไตรกีฬา จนจบ Ironman

พอทำได้แล้ว ก็หลุดออกนอก comfort zone ตลอด เพื่ออยากลองอะไรใหม่ๆ

ครั้งนี้ก็ เทรล 100 โล มันยากสำหรับเรามาก เพราะไม่ได้ฝึกร่างกายมาทางนี้ !!!

จริงๆแล้ว เชื่อไหมว่า มันมาจาก “ความกลัว”

ตั้งแต่เด็ก ขี้อาย ขี้ขลาด อ่อนแอ มาก

ทำให้รู้สึกไม่ชอบตัวเอง กลายเป็นคนที่ไม่มีความมั่นใจ จะทำอะไรสักอย่าง

จนวันนึง ไม่ไหวแล้ว เราอยากที่จะเปลี่ยน เราเบื่อตัวเองที่เป็นแบบนั้น เลยลุกขึ้นมาทำสิ่งที่ตัวเองกลัว

ทุกครั้งที่ทำได้ มันขจัดความกลัว จิตใจแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ เรามีความภูมิใจในตัวเอง มีผลไปถึงเรื่องงาน การใช้ชีวิต ทุกๆอย่าง

ตอนนี้เลยกล้าพูดว่า ตัวเอง เป็นคนที่มีความสุขที่สุด
อมยิ้ม01อมยิ้ม01อมยิ้ม01อมยิ้ม01

ถ้าโชคดีพอ คงได้มีโอกาสส่งต่อพลังให้กับคนอื่นๆ อีกหลายคน คงจะมีความสุขกว่านี้อีก เลยตัดสินใจเขียนกระทู้นี้ขึ้นมา

เริ่มกันเลยนะคะ .....

ตอนสมัครวิ่งเทรล 100 โล  ยู้เลือกสนามที่โป่งแยง เนื่องจากคนส่วนมากพูดว่ามันเหมาะกับมือใหม่

คือ ยู้ไม่เคยวิ่งเกินมาราธอน หรือ ใกล้ๆ มาราธอนเลย ขนาดระยะมาราธอน บางปีก็ไม่ได้ลงเลยค่ะ พูดอีกอย่างคือ ตัวเองไม่ใช่สายระยะไกลแต่อย่างใด

ทำให้ค่อนข้างกังวลมาก
หลังสมัคร ตัวเองก็มีรายการแข่งไตรกีฬา วิ่ง ปั่น บ้าง เรียกว่าเป็นคนออกกำลังกายสม่ำเสมอ


โค้ชให้ลงตารางจริงๆ ก็ 2 เดือนค่ะ เริ่มวิ่งสะสมให้ได้ สัปดาห์ละ 30 KM. จนใกล้ๆไป 40, 60  ถึง สัปดาห์ละ 80-90 โล ใช้เทคนิคที่ให้เราสะสมความล้าไปทั้งสัปดาห์มากกว่า ซ้อมยาวเยอะไปทีเดียวเหมือนคนอื่น ซึ่งคิดว่าวิธีนี้ก็เหมาะกับคนทำงานแบบเราดีค่ะ  แค่นี้ก็แทบจะซ้อมไม่หมดแล้ว ^ ^

ตอนซ้อมหลายๆ ครั้ง ก็ท้อมาก ต้องวิ่งเกือบทุกวันเลย เพราะล้า และก็เบื่อๆ เหงาๆ มีครบค่ะ

แต่ก็ต้องบังคับตัวเองให้ลุกออกมาให้ได้ ท้าทายตัวเองทุกวัน อีกทั้งยังต้องดูแลตัวเองเรื่องการพักผ่อน การทานอาหารก่อนและหลังวิ่ง เรียนรู้ได้เลยว่า

ไม่ใช่ว่าวิ่ง100โล แล้วสุขภาพดี แต่คนจะวิ่งต้องทำให้ตัวเองสุขภาพดีมากกว่า 555 #มันเป็นไลฟ์สไตล์

นอกจากซ้อมวิ่ง ก็มี Cross Training ปั่น นานๆ ที แต่เล่นบอดี้เวทเป็นประจำ โดยเฉพาะน่อง สะโพก Core Body หน้าท้อง หลัง

ไม่งั้นจะเสี่ยงบาดเจ็บได้ เลยได้ Sixpack น้อยๆ สะโพกสวยเป็นรางวัลค่ะ  เพี้ยนชอบ


มาถึงวันแข่ง 11 พ.ย. ก็เดินทางไปเชียงใหม่ ล่วงหน้า 1 วันค่ะ ค่อนข้างตื่นเต้นมาก เริ่มวิ่ง ตีห้านะคะ

ตอนที่มารับบิบ ฝนตกตอนเย็นวันที่ 10 นึกถึงคนที่วิ่ง 100 Mile หรือ 166 K ค่ะ เค้าออกตัวไปตอนบ่ายๆ แต่ฝนไม่มีทีท่าว่าจะหยุดเลย ตกทั้งคืน ก็หมายถึง นักวิ่งต้องวิ่งกันมืดๆ ที่มองทางยากมากอยู่แล้ว แต่ต้องตากฝนไปด้วย ไม่อยากจะคิด เพราะต้องไปเตรียมของวิ่งแล้วค่ะ

เตรียมของกันอย่างกับออกรบ เนื่องจากเข้าป่า อาจจะต้องใช้อุปกรณ์มากหน่อยนะคะ ดูแลตัวเอง อย่างเดียวเลย


พกทั้งไม้เท้าวิ่งเทรล เป้น้ำ อาหารแห้ง เจล และ Uniren Spray ยู้จะเตรียมมาใช้ทุกครั้งค่ะ เพราะพกพาสะดวก เป็นตัวช่วยที่ดีเลยทีเดียว

สนามนี้มี A1-A8 นะคะ แสดงว่าจะมีจุด cp ให้พัก  10 จุดด้วยกัน  A1-A10

จะเห็นว่าไปทัวร์ดอยทั่วเชียงใหม่เลยค่ะ ในแผนที่นี้มีบอกคร่าวๆ ว่าขึ้นชันเท่าไหร่ ไปกี่กิโลถึงจะถึงแต่ละจุด และแต่ละจุดจะมีน้ำให้เติม อาหารให้ทาน ยังไง cut off ที่ 29 ชม. นะคะ เราจะไล่จาก A10-A1
ชื่อสินค้า:   Pong Yeang Trail 2018
คะแนน:     

SR - Sponsored Review : กระทู้รีวิวนี้เป็นกระทู้ SR โดยที่เจ้าของกระทู้

  • - ได้รับสินค้าหรือบริการมาใช้รีวิวฟรี โดยไม่ต้องคืนสินค้าหรือบริการนั้น
  • - ไม่ได้รับค่าจ้างและผลประโยชน์ใดๆ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่