ทุกครั้งที่ลืมตาตื่นความรู้สึกในหัวมันแบบเอ๊ะตายดีไหมนะ ไม่มีใครมาเห็นแล้ว ไม่มีใครสนใจแล้ว เหมือนชีวิตมันอยู่ไปเพื่อรอวันตาย ก็แค่อยากตายเร็วๆแค่นั้นเอง ตอนนี้รู้สึกปวดเมื่อยไปหมดทั้งตัวเลย เอาตัวเองลุกขึ้นจากเตียงไม่ได้ มือไม้สั่นไปหมดเลยยแรงจะหายใจก็ไม่มี เรารู้ตัวว่าเรากำลังเผชิญกับอะไร แต่มันไม่มีแรงจะสู้แล้วจริงๆ อย่าคิดว่าให้นึกถึงว่าใครจะเสียใจเลย หากเราตายเราได้ทำทุกอย่างไว้ให้พวกเค้าหมดแล้วพวกเค้ารักแต่ตัวเอง เเต่เราทำไมไม่รักตัวเราเองบ้างเลย ทำไมเราถึงเกิดมาเป็นคนที่แย่แบบนี้นะ พรุ้งนี้อยากนอนแล้วไม่ตื่นขึ้นมาอีกจัง ทรมานจังเลยความรู้สึกโดดเดี่ยวแบบนี้
ทรมานจังความรู้สึกแบบนี้