พ่อแม่ทะเลาะกัน

คือว่าพ่อกับแม่ของเราทะเลาะกันเรื่อง"ก๋วยเตี๋ยว" หลายคนอาจจะมองว่ามันไร้สาระนะคะแต่สำหรับเรามันไม่ไร้สาระเลย แม่เราบอกพ่อก่อนหน้านี้ว่าจะกินก๋วยเตี๋ยวเรือเส้นเล็ก แต่พ่อเราไปสั่งก๋วยเตี๋ยวธรรดามา พอเค้าเอามาส่งแม่เราก็บอกว่านี่เป็นอีกครั้งที่พ่อไม่ฟัง และเค้าก็ทะเลาะแล้วพ่อเราก็เดินไปหลังบ้าน สักพักแม่ก็เดินไปคุยอะไรกับพ่อไม่รู้แต่ได้ยินเสียงเอะอะนิดหน่อย จากนั้นเราก็ร้องไห้ออกมาเลย แม่ก็มาดูแล้วหยิบทิชชู่ให้แล้วบอกให้เลิกร้องไห้ เราก็พยายามอึบไว้แต่มันก็สะอื้นแล้วในหัวก็นึกเรื่องที่ทะเลาะกัน น้ำตาก็ไหลออกมาอีก แม่บอกว่าถ้าไม่เลิกร้องจะออกไปและไม่กลับมาอีก เราก็พยายามอึบไว้ แม่ก็ไปคุยหลังบ้าน แล้วก็มาเรียกเราไปด้วย แม่ถามว่าตอนพ่อเดินมาหลังบ้านแม่ว่าพ่อแค่2ครั้งใช่มั้ย? เราก็พยักหน้าตอบไป แม่บอกว่าแต่เค้าบอกว่าแม่ว่าไม่หยุด แต่ส่วนนี้เราก็ไม่รู้ว่าตอนพ่อแม่คุยกันหลังบ้าน้ค้าทะเลาะกันเพิ่มรึป่าว แล้วพ่อกับแม่ก็ทะเลาะกันเรื่องนี้อีก เราก็ร้องไห้อีก อีกเรื่องบ้านเราขายมอไซค์แล้วมีลูกค้ามาพ่อก็เลยเดินไปขายรถ แม่บอกว่าถ้าไม่เลิกร้องแม่จะเลิกกับพ่อ แต่แม่คงพูดแค่ให้เราหยุดร้องนั่นแหละ แม่บอกว่าให้ล้างหน้าแล้วขึ้นมาอยู่ข้างบน ตอนนี้เราก็อยู่ข้างบนเนี่ยแหละไม่รู้ว่าพ่อกับแม่ดีกันยัง แล้วเมื่อคืนพ่อก็กินหล้ากับเพื่อนด้วยสิแต่ไม่ถึงกับเมามากนะคะ

คือเราอายุ11แล้ว การที่มาร้องไห้แบบนี้มันอ่อนแอเกินไปมั้ยคะ?  อีกอย่างเรารู้สึกผิดถ้าตอนนั้นเราไม่ชวนพ่อคุย พ่อกับแม่ก็อาจจะไม่ต้องทะเลาะกันก็ได้ นี่เราเป็นต้นเหตุให้พ่อแม่ทะเลาะกันรึป่าว? แล้วเราควรทำยังไง