สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราค่ะ. หากผิดพลาดอย่างไรก็ขออภัยด้วยนะคะ

คือขอแทนตัวเองว่าเรานะคะ คือตอนนี้เรา ทำงานมาได้1ปีกว่าค่ะ พอจบแล้วก็ทำงานที่นี่เลยค่ะ ซึ่งเราเรียนทางด้านสายวิทยาศาสตร์ แต่งานที่ทำอยู่เป็นคนละเรื่องกับที่เรียนมากเลยค่ะ ในช่วงแรกๆเราก็เฟลๆที่ไม่ได้ทำงานตามที่หวังไว้ แต่ตอนนั้นเราเป็นเด็กจบใหม่ จึงคิดว่าลองทำไปก่อนก็ไม่เสียหายดีกว่าอยู่เฉยๆ จนผ่านโปร เราเริ่มเปิดใจกับงานที่เราทำ คิดถึงในแง่ดี หัวหน้าดีกับเรามาเลยค่ะ แกจบมาทางด้านนี้โดยตรงเลยมีประสบการณ์มาก ดุนะคะแต่ไม่เคยใช้อารมณ์ ทุกครั้งที่ดุคือสอนค่ะ

แต่ที่เรารู้สึกเป็นสิ่งที่บั่นทอน คือเพื่อนร่วมงานค่ะ เขาเป็นรุ่นพี่ที่ทำงานที่นี่มานานหลายปีแล้วค่ะ ช่วงแรกๆพี่เค้าก็ดีนะคะ ยิ้มแย้มดี พอทำงานมาได้สักระยะ เราเริ่มรู้สึกเราเดาอารมณ์เค้าถูกค่ะ คือบางครั้งชอบหงุดหงิดใส่เรา พูดไม่ดี เหวี่ยง แต่บางครั้งก็อารมณ์ดีชวนคุย เราก็คุยตามปกติ เฮฮา คือในใจเราแบบเอ้าตกลงอารมณ์ไหนเนี่ย บางครั้งเราก็โกรธนะ เราเป็นคนโกรธง่ายแต่ไม่พูดค่ะ พี่เค้ามีประสบการณ์มากกว่า มีอะไรต้องพึ่งพาพี่เค้า เลยได้แต่เก็บอารมณ์โกรธไว้ แต่บางทีมันอึดอัดและทำให้ไม่อยากมาทำงาน ไม่อยากมารองรับอารมณ์ใคร เราเคยจะออกอยู่ครั้งนึง หัวหน้ามาพูดเหมือนแนวๆ ไม่อยากให้ออก เราก็เสียดาย งานเราก็โอเคทำได้ เงินก็ดี สวัสดิการก็ดี

อีกที่ที่เราไปสมัครไว้ ซึ่งตรงกับสายที่เราเรียนมา แต่เงินเดือนน้อยกว่า และมีเพื่อนที่ทำงานที่นั่นด้วย ช่วงนั้นลังเลสับสนมาก

แต่สุดท้ายเราก็เลือกที่จะอยู่ที่เดิมด้วยสวัสดิการ หัวหน้า และเงินเดือน

อยากถามเพื่อนๆ พี่ๆ ว่าเราควรจะทำอย่างไรหรือมีวิธีคิดอย่างไร เข้าหาเค้าอย่างไร เพื่อให้อยู่ที่นี่อย่างมีความสุขมากกว่านี้ เราเครียด เคยเปิดพันทิปกระทู้เกี่ยวกับที่ทำงาน แล้วมีประโยคนึงชอบมาก ที่เค้าบอกว่า เพื่อนร่วมงานไม่ใช่เพื่อนจริงๆ มันโดนใจเรามาก แต่จะให้ต่างคนต่างอยู่ มันทำไม่ได้เลยค่ะ เราต้องทำงานร่วมกับเค้าทุกวัน อีกอย่างคือเราเป็นคนพูดไม่เก่ง เลยพยายามหาเรื่องคุย แต่สักพักก็เงียบ เราอยากทำงานกับเค้าอย่างสบายใจ มีความสุข เข้าใจกัน

ขอบคุณค่ะ