ทัศนคติ "ถามแล้วไม่ซื้อ" นี่ได้แต่ใดมาครับ ไม่อยากให้ถามทำไมไม่ติดป้ายราคาล่ะ

ไปเดินตลาดเมื่อวานเจอแม่ค้าที่รู้จักกันมานาน บ่นว่าขายของไม่ค่อยได้
เจ๊ก็ขายราคาปกตินะครับ ผมซื้อมาตั้งแต่เด็ก คือรู้ราคาทุกอย่าง แต่เจ๊ไม่เคยติดป้ายราคา
ขณะที่ยืนคุยกับเจ๊ ก็มีคนเดิมเข้ามาถามราคา พอเข้าไปซื้อ เจ๊ก็นินทาลับหลังว่า "ถามทำไม ถามแล้วไม่ซื้อ"
อึ้งมากที่เจ๊มีทัศนคติแบบนี้ ไม่สงสัยเลยว่าทำไมขายไม่ดี ทั้งที่คนเดินตลาดก็เยอะ
แล้วใช่ว่าจะเป็นแบบนี้ร้านเดียวนะครับ ร้านข้างๆ หลายร้านก็เป็นแบบนี้ และแม่ค้าไม่น้อยที่คิดกันแบบนี้
ไหนจะพวกที่ขายสินค้าทั่วไปแต่ไม่ยอมบอกราคาเพราะอ้างว่าเป็นกลยุทธ์หรือกลัวโดนตัดราคาอีก

ผมสงสัยมากว่าได้รับการปลูกฝังมาจากที่ไหน ยังไง ถึงได้คิดกันแบบนี้
เรื่องตัดราคา ถ้าจะสืบราคาจริงก็ทำได้ไม่ยากเลย
ไหนจะลูกค้าที่ไม่เห็นป้าย เลยไม่อยากถาม ผมว่ามันคือการตัดโอกาสตัวเองชัดๆ

ผมเองก็ค้าขายครับ ส่วนใหญ่จะได้ลูกค้าจากทางออนไลน์
บางอย่างต้องประเมินราคา ซึ่งตอบยากกว่าสินค้าทั่วไป เพราะต้องเอารายละเอียดมาคำนวณราคา (ใช้เวลา 5-30 นาที)
ผมก็ตอบลูกค้าทุกรายนะครับ เพราะผมถือว่าเป็นโอกาสครับ บางคนเคยถามเมื่อ 2 ปีที่แล้วก็พึ่งซื้อครับ
บางอย่างร้านผมไม่เหมาะกับลูกค้า เช่น ราคา สเปค การใช้งาน ผมก็แนะนำร้านอื่นให้ครับ
ไม่น้อยเลยที่ลูกค้าจะกลับมาใช้บริการในวันข้างหน้า หรือแนะนำเพื่อนให้ก็มี