ความรู้สึกทุกวันนี้ บรรญัติคำๆนึงออกมาได้ว่า "เหนื่อย"
เหนื่อยขนาดที่ว่า แค่หายใจก็เหนื่อยจนไม่ไหวแล้วครับ
ปัจจุบันเรียนอยู่ปี 4 แบกความหวังของคนในบ้าน เพราะเป็นลูกคนโต
บวกกับลูกพี่ลูกน้องในรุ่นราวคราวเดียวกันก็เรียนจบ แต่งงานมีครอบครัวกันหมดแล้ว
อนาคตก็มีตั้งเป้าหมายถึงงานที่คิดไว้ว่าจะทำอยู่ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าต้องได้ทำก่อนจะตาย
ชีวิตเลยไม่มีเป้าหมาย เหมือนเกิดมาเพื่อรอวันตาย ทุกวันนี้ก็ป่วย ออดๆ แอดๆ
แอบกลัวว่าตัวเอง จะป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เลยมาหาที่ระบายออกซะหน่อย เฮ้อ!
"อยากตาย" คำๆนี้ วนอยู่ในหัวมาเดือนกว่าแล้วครับ
เหนื่อยขนาดที่ว่า แค่หายใจก็เหนื่อยจนไม่ไหวแล้วครับ
ปัจจุบันเรียนอยู่ปี 4 แบกความหวังของคนในบ้าน เพราะเป็นลูกคนโต
บวกกับลูกพี่ลูกน้องในรุ่นราวคราวเดียวกันก็เรียนจบ แต่งงานมีครอบครัวกันหมดแล้ว
อนาคตก็มีตั้งเป้าหมายถึงงานที่คิดไว้ว่าจะทำอยู่ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกว่าต้องได้ทำก่อนจะตาย
ชีวิตเลยไม่มีเป้าหมาย เหมือนเกิดมาเพื่อรอวันตาย ทุกวันนี้ก็ป่วย ออดๆ แอดๆ
แอบกลัวว่าตัวเอง จะป่วยเป็นโรคซึมเศร้า เลยมาหาที่ระบายออกซะหน่อย เฮ้อ!