สวัสดีค่ะทุกคน
ดิฉันทำงานเป็นลูกจ้างในร้านกาแฟแห่งหนึ่งที่ต่างประเทศ ทำงานตรงนี้มาได้ครบปี ร้านก็เปลี่ยนผู้จัดการมา 3 คน จนผู้จัดการคนปัจจุบันที่ผ่านการเทรนงานจากร้านอื่น แล้วมาเริ่มหน้างานที่ร้านแห่งนี้ ถึงตอนนี้ก็ร่วมสามเดือนแล้วที่ทำงานด้วยกัน ร้านนี้เป็นร้านเล็ก ทำงานเป็นกะ เวลาเข้ากะกับเขาสองคนจะรู้สึกเหนื่อยและเครียดกว่าปกติ เพราะเขาไม่ค่อยช่วยงานหน้าร้าน มักจะอยู่ในห้อง ซึ่งตามภาระงานของเขาจะต้องอยู่หน้างาน 80% งานออฟฟิศ 20% บางทีลูกค้าเยอะ ดิฉันรับไม่ทัน ก็ไม่ได้เติมพวกเค้กในตู้บ้าง ก็เป็นจังหวะที่เขาออกมาจากห้องแล้ว มาเจอเข้า เขาก็ตำหนิดิฉันเรื่องนี้ หลายๆครั้งเข้า มันก็อึดอัด เลยตัดสินใจขอคุยกับเขาเป็นการส่วนตัว ที่พูดกันคือดิฉันไม่ได้ตำหนิเขาเลย เพราะรู้อยู่เขาคือหัวหน้า และเขาใหม่ แต่อธิบายในสิ่งที่เกิดขึ้น ที่เขาไม่เห็น แต่เขากลับไม่ฟัง แสดงทีท่าไม่พอใจ และพูดว่าไม่เห็นจำเป็นต้องบอกแล้วเขาต้องฟัง หลังจากนั้นเวลาทำงานกับเขา ก็ต่างคนต่างอยู่ ทำงานของดิฉันไป ถามว่ากับคนอื่นเขาเป็นมั้ย ก็เป็นแบบนี้กับทุกคนนะคะ แต่คนอื่นเลือกที่จะไม่พูดกับเขาตรงๆ แต่จะพูดลับหลังแทน ซึ่งการพูดลับหลังดิฉันว่ามันไม่ช่วยอะไร แถมไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ดิฉันเลยไม่ทำ กระทั่งเมื่อวาน ดิฉันอยู่กะกับเขา แคชเชียร์ก็เป็นของเขา ดิฉันไม่มีแคชเชียร์ แต่เขาให้ดิฉันอยู่หน้าร้าน และตัวเองอยู่ในห้อง แล้วก็เกิดเรื่องขึ้น เมื่อมีลูกค้าท่านนึง ต้องการเติมบัตรกับสั่งเครื่องดื่ม ดิฉันก็ถามลูกค้าแล้วว่า จะจ่ายทั้งหมดรวมกันเลยหรือไม่ ลูกค้าก็ตอบว่าได้ พอจะส่งเงินทอนให้ เธอกลับไม่ยอมจ่ายรวมบิล บอกว่าจะชำระเงินในส่วนเติมในบัตรสมาชิกก่อน แล้วเครื่องดื่มจะจ่ายจากบัตรสมาชิกนั้นทีหลัง ดิฉันก็แจงเธอไปว่า ดิฉันปิดรายการไปแล้ว และขอโทษเธอ เธอเริ่มไม่พอใจ ดิฉันเลยกดกริ่งเรียกเขาออกมาจากห้อง เพราะบัตรพนักงานของเขาสามารถลบรายการสั่งซื้อในระบบได้ แต่บัตรพนักงานของฉันไม่สามารถทำได้ตรงนั้น พอเขามา ดิฉันก็อธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ลูกค้าต้องการอะไร เขาบอกว่า เขาฟังดิฉันไม่เข้าใจ ทีนี้เขาก็หันไปถามลูกค้า ลูกค้าก็บอกแบบที่ดิฉันบอก เขาก็กดโทรศัพท์หาใครบางคน และพยายามทำตามที่ปลายสายบอก กดนั้นนี้ในจอ เขาบอกให้ลูกค้าไปนั่งรอพร้อมเครื่องดื่ม เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สุดท้ายเงินหายไปจากแคชเชียร์ของเขาเท่ากับเงินที่ลูกค้าผู้หญิงคนนั้นจ่ายมา คิดเป็นเงินไทยก็ประมาณ 6000 บาท ซึ่งมันทำให้เขาหัวเสียมากๆ และตำหนิเราอีกครั้ง และบอกว่าอย่ามายุ่งกับแคชเชียร์ของเขาอีก ดิฉันก็พูดขอโทษเขาสองครั้งสองครา แต่ความโมโหดูไม่ลดลงเลย เอาจริงๆดิฉันก็ไม่อยากยุ่งกับแคชเชียร์ของเขา หรือของใคร แต่เขาให้ดิฉันทำเองตอนแรก ตอนปิดบัญชีแล้วรู้ว่าเงินในแคชเชียร์เขาหาย เขาก็สบถคำหยาบออกมา ทำเอาดิฉันล้างจานอยู่ใกล้ๆ สะดุ้งไปเหมือนกัน เหตุการณ์แบบนี้มักเกิดอยู่บ่อยในร้าน ที่ทำรายการผิดหรือลูกค้าเกิดเปลี่ยนใจหลังบิลออก แต่ทุกครั้งหัวหน้าทีมคนอื่น ก็รู้ขั้นตอนและมีบัตรที่สามารถยกเลิกหรือแก้ไขรายการได้ แต่ผู้จัดการร้านเขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรหรือไม่ อันนี้ดิฉันก็สงสัย
เมื่อคืนดิฉันเล่าให้สามีฟัง เขาก็บอกว่าคนทำงานมันพลาดกันได้ แล้วมันก็ไม่ใช่ความผิดของดิฉัน สามีบอกว่า ถ้าตามที่ดิฉันเล่านั้น คนที่ทำเงินหายและต้องรับผิดชอบนั้นคือ ผู้จัดการ และถ้าเขาให้เซ็นต์ใบเตือนหรืออะไรก็ตามแต่ ก็ไม่ต้องเซ็นต์ ถึงดิฉันเห็นด้วยกับสามี แต่ก็อดเครียดไม่ได้ ดิฉันกำลังคิดมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ในใจมันฟุ้งซ่าน มันกลัว กลัวเขาหาเรื่องให้ออก ลึกๆก็โทษตัวเองเช่นกัน ที่ทำให้เขาต้องเจอเหตุการณ์นี้ กลัวเขาหมายหัวและไม่ชอบหน้า ตอนเย็นวันนี้ก็ทำงานร่วมกันอีก ไม่รู้เลยว่าควรทำตัวยังไง
ก็แค่อยากระบายและอยากทราบความคิดของคนทำงาน เจอแบบนี้บ้างมั้ย
ถ้าเรื่องเป็นแบบนี้...ควรทำอย่างไร
ดิฉันทำงานเป็นลูกจ้างในร้านกาแฟแห่งหนึ่งที่ต่างประเทศ ทำงานตรงนี้มาได้ครบปี ร้านก็เปลี่ยนผู้จัดการมา 3 คน จนผู้จัดการคนปัจจุบันที่ผ่านการเทรนงานจากร้านอื่น แล้วมาเริ่มหน้างานที่ร้านแห่งนี้ ถึงตอนนี้ก็ร่วมสามเดือนแล้วที่ทำงานด้วยกัน ร้านนี้เป็นร้านเล็ก ทำงานเป็นกะ เวลาเข้ากะกับเขาสองคนจะรู้สึกเหนื่อยและเครียดกว่าปกติ เพราะเขาไม่ค่อยช่วยงานหน้าร้าน มักจะอยู่ในห้อง ซึ่งตามภาระงานของเขาจะต้องอยู่หน้างาน 80% งานออฟฟิศ 20% บางทีลูกค้าเยอะ ดิฉันรับไม่ทัน ก็ไม่ได้เติมพวกเค้กในตู้บ้าง ก็เป็นจังหวะที่เขาออกมาจากห้องแล้ว มาเจอเข้า เขาก็ตำหนิดิฉันเรื่องนี้ หลายๆครั้งเข้า มันก็อึดอัด เลยตัดสินใจขอคุยกับเขาเป็นการส่วนตัว ที่พูดกันคือดิฉันไม่ได้ตำหนิเขาเลย เพราะรู้อยู่เขาคือหัวหน้า และเขาใหม่ แต่อธิบายในสิ่งที่เกิดขึ้น ที่เขาไม่เห็น แต่เขากลับไม่ฟัง แสดงทีท่าไม่พอใจ และพูดว่าไม่เห็นจำเป็นต้องบอกแล้วเขาต้องฟัง หลังจากนั้นเวลาทำงานกับเขา ก็ต่างคนต่างอยู่ ทำงานของดิฉันไป ถามว่ากับคนอื่นเขาเป็นมั้ย ก็เป็นแบบนี้กับทุกคนนะคะ แต่คนอื่นเลือกที่จะไม่พูดกับเขาตรงๆ แต่จะพูดลับหลังแทน ซึ่งการพูดลับหลังดิฉันว่ามันไม่ช่วยอะไร แถมไม่รู้ว่าใครเป็นใคร ดิฉันเลยไม่ทำ กระทั่งเมื่อวาน ดิฉันอยู่กะกับเขา แคชเชียร์ก็เป็นของเขา ดิฉันไม่มีแคชเชียร์ แต่เขาให้ดิฉันอยู่หน้าร้าน และตัวเองอยู่ในห้อง แล้วก็เกิดเรื่องขึ้น เมื่อมีลูกค้าท่านนึง ต้องการเติมบัตรกับสั่งเครื่องดื่ม ดิฉันก็ถามลูกค้าแล้วว่า จะจ่ายทั้งหมดรวมกันเลยหรือไม่ ลูกค้าก็ตอบว่าได้ พอจะส่งเงินทอนให้ เธอกลับไม่ยอมจ่ายรวมบิล บอกว่าจะชำระเงินในส่วนเติมในบัตรสมาชิกก่อน แล้วเครื่องดื่มจะจ่ายจากบัตรสมาชิกนั้นทีหลัง ดิฉันก็แจงเธอไปว่า ดิฉันปิดรายการไปแล้ว และขอโทษเธอ เธอเริ่มไม่พอใจ ดิฉันเลยกดกริ่งเรียกเขาออกมาจากห้อง เพราะบัตรพนักงานของเขาสามารถลบรายการสั่งซื้อในระบบได้ แต่บัตรพนักงานของฉันไม่สามารถทำได้ตรงนั้น พอเขามา ดิฉันก็อธิบายว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ลูกค้าต้องการอะไร เขาบอกว่า เขาฟังดิฉันไม่เข้าใจ ทีนี้เขาก็หันไปถามลูกค้า ลูกค้าก็บอกแบบที่ดิฉันบอก เขาก็กดโทรศัพท์หาใครบางคน และพยายามทำตามที่ปลายสายบอก กดนั้นนี้ในจอ เขาบอกให้ลูกค้าไปนั่งรอพร้อมเครื่องดื่ม เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น สุดท้ายเงินหายไปจากแคชเชียร์ของเขาเท่ากับเงินที่ลูกค้าผู้หญิงคนนั้นจ่ายมา คิดเป็นเงินไทยก็ประมาณ 6000 บาท ซึ่งมันทำให้เขาหัวเสียมากๆ และตำหนิเราอีกครั้ง และบอกว่าอย่ามายุ่งกับแคชเชียร์ของเขาอีก ดิฉันก็พูดขอโทษเขาสองครั้งสองครา แต่ความโมโหดูไม่ลดลงเลย เอาจริงๆดิฉันก็ไม่อยากยุ่งกับแคชเชียร์ของเขา หรือของใคร แต่เขาให้ดิฉันทำเองตอนแรก ตอนปิดบัญชีแล้วรู้ว่าเงินในแคชเชียร์เขาหาย เขาก็สบถคำหยาบออกมา ทำเอาดิฉันล้างจานอยู่ใกล้ๆ สะดุ้งไปเหมือนกัน เหตุการณ์แบบนี้มักเกิดอยู่บ่อยในร้าน ที่ทำรายการผิดหรือลูกค้าเกิดเปลี่ยนใจหลังบิลออก แต่ทุกครั้งหัวหน้าทีมคนอื่น ก็รู้ขั้นตอนและมีบัตรที่สามารถยกเลิกหรือแก้ไขรายการได้ แต่ผู้จัดการร้านเขาไม่รู้ว่าควรทำอย่างไรหรือไม่ อันนี้ดิฉันก็สงสัย
เมื่อคืนดิฉันเล่าให้สามีฟัง เขาก็บอกว่าคนทำงานมันพลาดกันได้ แล้วมันก็ไม่ใช่ความผิดของดิฉัน สามีบอกว่า ถ้าตามที่ดิฉันเล่านั้น คนที่ทำเงินหายและต้องรับผิดชอบนั้นคือ ผู้จัดการ และถ้าเขาให้เซ็นต์ใบเตือนหรืออะไรก็ตามแต่ ก็ไม่ต้องเซ็นต์ ถึงดิฉันเห็นด้วยกับสามี แต่ก็อดเครียดไม่ได้ ดิฉันกำลังคิดมากกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ในใจมันฟุ้งซ่าน มันกลัว กลัวเขาหาเรื่องให้ออก ลึกๆก็โทษตัวเองเช่นกัน ที่ทำให้เขาต้องเจอเหตุการณ์นี้ กลัวเขาหมายหัวและไม่ชอบหน้า ตอนเย็นวันนี้ก็ทำงานร่วมกันอีก ไม่รู้เลยว่าควรทำตัวยังไง
ก็แค่อยากระบายและอยากทราบความคิดของคนทำงาน เจอแบบนี้บ้างมั้ย