สวัสดีค่ะทุกคน ขอใช้นามปากกาว่า ไข่มุกสีชมพูนะ นี่เป็นนิยายเรื่องแรกเลย จะดีหรือไม่ดีตรงไหน ต้องขอ อภัยด้วยนะคะ ติชมได้แต่อย่าแรงเนอะ (นักเขียนน้อยด้อยการศึกษาจริงๆ) เรื่องนี้เป็นแนว2ภพชาติหน่อยนะคะ จะเป็นอย่างไรรอติดตามน้าาาาา.
บทนำ
"ภพชาติที่จำต้องแยกจาก การอคอยข้ามเวลา โชคชะตาที่ทำให้สองเราพบกัน กับความรักที่เกือบจะเป็นไปไม่ได้หรือจะเป็นไปได้ไม่มีใครอาจรู้และกำหนดได้ "
........................................................................
"สวัสดีน้องๆเฟรชชี่ทุกคนนะครับ พี่มาร์คครับ อยู่ปีสี่ "
ชายหนุ่มหน้าตาดี ดีกรีเดือนคณะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวน นัยตาสีน้ำตาลเข้ม ผมดำสนิท คิ้วที่หนาได้รูปกับจมูกทรงโตรับกับรูปหน้า ดูเป็นสุภาพบุรษ สายตาอ่อนโยน แต่ยังมีความแบดบอยอยู่เช่นกัน
"กรี๊ดดดด พี่มาร์ค หล่ออะแก คนอะไรทั้งหล่อรวย เท่ แถมใจดีอีกโอ้ยยๆ" เฉิดฉายพูดด้วยน้ำเสียงระริกระรี้ ในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอรัดติ้ว ส้นสูง 4นิ้ว กับการแต่งหน้าที่เหมือนงิ้วรำหน้าศาลยังไงยังงั้น
"เบาๆหน่อยยัยเฉิดฉาย นั้นพี่ชายฉันนะ" เมย์น้องสาวแท้ๆของมาร์ค พูดด้วยน้ำเสียงและหน้าตาที่ดูจะรำคาญเฉิดฉายเพื่อนสนิทเหลือเกิน
"นังเมย์บอกกี่ทีแล้วว่าให้เรียก ชาช่า ไม่ใช่เฉิดฉายย่ะ ชิ้" เฉิดฉายพูดพร้อมกับลุกขึ้นไปเกาะแขนมาร์ค "พี่มาร์คค่ะ ชาช่าร้อนจังเลยค่ะ โอ้ยไม่ไหวแล้ว" "ไม่ไหวก็ต้องไหว"รุ่นพี่คนหนึ่งพูดขึ้นด้วยเสียงที่ดัง จนทำให้เธอต้องเดินกระทืบเท้ากลับไปนั้งที่เดิม สีหน้าแบะปากมองบน พร้อมกับกวักมือวีพัดลมให้ตัวเอง มาร์คยืนตรงอยู่หน้ากลุ่มรุ่นน้อง หน้าตาดูซีดไม่สู้ดีนัก
เย็นวันนั้นหลังจากเลิกเรียน มาร์ค ได้เดินตรงไปที่บิ๊กไบค์คู่ใจคันสีดำพร้อมกับ เจ็คเก็ดหนังสีดำแลดูเท่
ขับรถมาได้พักหนึ่ง เขารู้สึกว่าเวลาค่ำเร็วขึ้น ยิ่งขับต่อไปเรื่อยๆทางยิ่งมืดลง บ้านทุกหลังปิดมืดสนิท มีแค่ร้านถ่ายรูปเก่าๆ เหมือนมีอะไรดลใจให้เขาอยากที่จะเข้าไปในร้านเก่าๆนั้น ที่ยังคงเปิดตอนรับอยู่ ใจชายหนุ่มเต้นตึกๆ มองไปรอบๆ แล้วตรงเข้าไปจอดรถบิ๊กไบค์หรูที่ร้าน อย่างไม่รีรอ
กึกๆๆ...............
หนุ่มเดือนคณะเดินตรงเข้าไปในร้าน ทุกอย่างเงียบสนิทมีเพียงเสียงฝีเท้าของเขาที่ดังอยู่ เพียงอย่างเดียว
"ขอโทษนะครับ มีใครอยู่บ้างครับ"
ทุกอยางยังคงเงียบสงัด ในใจของเขาคิดว่าเขามาที่นี่ทำไม แต่ความรู้สึกของเขา มันบอกว่าเขาต้องมาให้ได้ สายลมพัดแผ่วเบา...............
ผ่านจมูกโด่งสวยของชายหนุ่ม
ทันใดนั้นเสียงแผ่วเบาเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมา
"มาแล้วเหรอ กำลังรออยู่เลย"
เสียงหญิงชรา อายุราว 80 พูดขึ้น ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ แววตาเป็นประกาย ผมสีเทาขาว แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่ดูเก่าโทรม เธอจ้องมองชายหนุ่มไม่คลาดสายตา พร้อมกับยิ้มมุมปากเล็กน้อย ท่าทางหญิงชราดูดีใจเหมือนกับรอมานานมาก พร้อมกับก้มลงไปถอนหายใจเบาๆ และพูดอะไรบางอย่าง ที่ได้ยินไม่ชัด รับรู้เพียงแค่คำว่า. "จันทรา "
ชายหนุ่มยืนนิ่งคิ้วขมวดสายตาดูสงสัยและกลัวเล็กน้อย เขาไม่อาจจะมีคำพูดใดเลย รอบกายรู้สึกอึดอัดจนอยากจะร้องไห้ อารมณ์ของเขาตีกันไปหมดรู้สึกกระวนกระวายอย่างบอกไม่ถูก
.............................................................................................
ตอนแรกไว้แค่นี้ก่อนนะคะ เก็บไว้ให้ผู้อ่านสงสัยเล่น5555 แล้วต่อไปจะเป็นอย่างไร มาร์คจะเจอกับอะไรต่อไป คุณยายคนนั้นเป็นใคร แล้วจันทราคืออะไร แล้วจะเกิดอะไรกับชีวิตของหนุ่มหล่อคนนี้อีกหรือปล่าว รอติดตามค่ะ เฉลยอยู่ในตอนต่อไป.......
โดย ....ไข่มุกสีชมพู...
บุหลันจันทรา EP.1
บทนำ
"ภพชาติที่จำต้องแยกจาก การอคอยข้ามเวลา โชคชะตาที่ทำให้สองเราพบกัน กับความรักที่เกือบจะเป็นไปไม่ได้หรือจะเป็นไปได้ไม่มีใครอาจรู้และกำหนดได้ "
........................................................................
"สวัสดีน้องๆเฟรชชี่ทุกคนนะครับ พี่มาร์คครับ อยู่ปีสี่ "
ชายหนุ่มหน้าตาดี ดีกรีเดือนคณะพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวน นัยตาสีน้ำตาลเข้ม ผมดำสนิท คิ้วที่หนาได้รูปกับจมูกทรงโตรับกับรูปหน้า ดูเป็นสุภาพบุรษ สายตาอ่อนโยน แต่ยังมีความแบดบอยอยู่เช่นกัน
"กรี๊ดดดด พี่มาร์ค หล่ออะแก คนอะไรทั้งหล่อรวย เท่ แถมใจดีอีกโอ้ยยๆ" เฉิดฉายพูดด้วยน้ำเสียงระริกระรี้ ในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอรัดติ้ว ส้นสูง 4นิ้ว กับการแต่งหน้าที่เหมือนงิ้วรำหน้าศาลยังไงยังงั้น
"เบาๆหน่อยยัยเฉิดฉาย นั้นพี่ชายฉันนะ" เมย์น้องสาวแท้ๆของมาร์ค พูดด้วยน้ำเสียงและหน้าตาที่ดูจะรำคาญเฉิดฉายเพื่อนสนิทเหลือเกิน
"นังเมย์บอกกี่ทีแล้วว่าให้เรียก ชาช่า ไม่ใช่เฉิดฉายย่ะ ชิ้" เฉิดฉายพูดพร้อมกับลุกขึ้นไปเกาะแขนมาร์ค "พี่มาร์คค่ะ ชาช่าร้อนจังเลยค่ะ โอ้ยไม่ไหวแล้ว" "ไม่ไหวก็ต้องไหว"รุ่นพี่คนหนึ่งพูดขึ้นด้วยเสียงที่ดัง จนทำให้เธอต้องเดินกระทืบเท้ากลับไปนั้งที่เดิม สีหน้าแบะปากมองบน พร้อมกับกวักมือวีพัดลมให้ตัวเอง มาร์คยืนตรงอยู่หน้ากลุ่มรุ่นน้อง หน้าตาดูซีดไม่สู้ดีนัก
เย็นวันนั้นหลังจากเลิกเรียน มาร์ค ได้เดินตรงไปที่บิ๊กไบค์คู่ใจคันสีดำพร้อมกับ เจ็คเก็ดหนังสีดำแลดูเท่
ขับรถมาได้พักหนึ่ง เขารู้สึกว่าเวลาค่ำเร็วขึ้น ยิ่งขับต่อไปเรื่อยๆทางยิ่งมืดลง บ้านทุกหลังปิดมืดสนิท มีแค่ร้านถ่ายรูปเก่าๆ เหมือนมีอะไรดลใจให้เขาอยากที่จะเข้าไปในร้านเก่าๆนั้น ที่ยังคงเปิดตอนรับอยู่ ใจชายหนุ่มเต้นตึกๆ มองไปรอบๆ แล้วตรงเข้าไปจอดรถบิ๊กไบค์หรูที่ร้าน อย่างไม่รีรอ
กึกๆๆ...............
หนุ่มเดือนคณะเดินตรงเข้าไปในร้าน ทุกอย่างเงียบสนิทมีเพียงเสียงฝีเท้าของเขาที่ดังอยู่ เพียงอย่างเดียว
"ขอโทษนะครับ มีใครอยู่บ้างครับ"
ทุกอยางยังคงเงียบสงัด ในใจของเขาคิดว่าเขามาที่นี่ทำไม แต่ความรู้สึกของเขา มันบอกว่าเขาต้องมาให้ได้ สายลมพัดแผ่วเบา...............
ผ่านจมูกโด่งสวยของชายหนุ่ม
ทันใดนั้นเสียงแผ่วเบาเสียงหนึ่งก็ดังขึ้นมา
"มาแล้วเหรอ กำลังรออยู่เลย"
เสียงหญิงชรา อายุราว 80 พูดขึ้น ด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ แววตาเป็นประกาย ผมสีเทาขาว แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าที่ดูเก่าโทรม เธอจ้องมองชายหนุ่มไม่คลาดสายตา พร้อมกับยิ้มมุมปากเล็กน้อย ท่าทางหญิงชราดูดีใจเหมือนกับรอมานานมาก พร้อมกับก้มลงไปถอนหายใจเบาๆ และพูดอะไรบางอย่าง ที่ได้ยินไม่ชัด รับรู้เพียงแค่คำว่า. "จันทรา "
ชายหนุ่มยืนนิ่งคิ้วขมวดสายตาดูสงสัยและกลัวเล็กน้อย เขาไม่อาจจะมีคำพูดใดเลย รอบกายรู้สึกอึดอัดจนอยากจะร้องไห้ อารมณ์ของเขาตีกันไปหมดรู้สึกกระวนกระวายอย่างบอกไม่ถูก
.............................................................................................
ตอนแรกไว้แค่นี้ก่อนนะคะ เก็บไว้ให้ผู้อ่านสงสัยเล่น5555 แล้วต่อไปจะเป็นอย่างไร มาร์คจะเจอกับอะไรต่อไป คุณยายคนนั้นเป็นใคร แล้วจันทราคืออะไร แล้วจะเกิดอะไรกับชีวิตของหนุ่มหล่อคนนี้อีกหรือปล่าว รอติดตามค่ะ เฉลยอยู่ในตอนต่อไป.......
โดย ....ไข่มุกสีชมพู...