เคยท้อแท้อะไรง่ายๆแล้วดิ่งไปเลยทั้งวันมั้ยครับ

สวัสดีครับ ผมเป็นคนๆนึงที่ค่อนข้างคิดมาก ไม่มีความมั่นใจอะไรในตนเอง เช่น เวลาที่ผมต้องออกไปพรีเซ้นท์หรือทำกิจกรรมอะไรต่อหน้าสาธารณชน ผมมักจะถามคนอื่นเสมอว่าโอเคหรือป่าว ถึงแม้ว่าเค้าจะบอกว่าโอเค ดีแล้ว มันดีมากๆ แต่ผมก็มักจะคิดว่าคำพูดพวกนั้นเป็นเพียงคำพูดปลอบใจ อาจจะคิดว่าถ้าไม่เชื่อแล้วถามทำไม ที่ถามเพราะผมอยากรู้สึกดีขึ้น แต่ผมไม่สามารถเปลี่ยนความคิดตัวเองในเรื่องนี้ได้เลยครับ และอีกอย่างผมเป็นคนที่ไม่ค่อยไว้ใจใคร และมักมองโลกในแง่ร้ายมากๆ มันทำให้ผมรู้สึกแย่มากๆ แต่เรื่องเหล่านี้หากเป็นในเรื่องเล็กๆน้อยมันก็ไม่ได้มีผลกระทบอะไรมากนักครับ ยกเว้น เวลาที่ผมรู้สึกว่าตัวเองทำได้ไม่ดีมากๆ มันแย่มากๆ ผมจะดิ่งไปเลยครับ แบบว่าทำไมเราห่วยแบบนี้วะ ทำอะไรก็ทำได้ไม่ดี แย่ไปหมด ไม่เก่งอะไรเลย อยู่ตรงนี้ก็ไม่ได้ช่วยให้อะไรมันดีขึ้น แล้วจะจบด้วยคำถามที่ว่า เราเกิดมาทำไมวะ เกิดมาก็ไม่มีอะไรดีเลย บางครั้งผมพยายามอย่างหนักในบางสิ่งบางอย่าง แต่ผลลัพธ์ที่มันออกมากลับไม่ดีอย่างที่คิดเลยครับ บางครั้งแย่กว่าที่คิด พอดิ่งแล้วกลายเป็นคนที่เย็นชาไปเลยครับ ไม่อยากคุยกับใคร ไม่ตอบสนองกับอะไรทั้งนั้น ผมไม่อยากเป็นแบบนี้เลยครับ พอจะมีวิธีแนะนำให้เปลี่ยนความคิดมั้ยครับ ผมอยากเป็นคนที่ปล่อยวางและเห็นคุณค่าในตัวเองบ้างครับ
ปล.[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ผมกำลังรักษาโรคซึมเศร้าอยู่ครับ ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันมั้ยที่ทำให้คิดแบบนี้