ตอนนี้เรียนอยู่ ปวส 1 แล้วค่ะ หนูมีความรู้สึกว่าตัวเองไม่เหลือใครอยากอยู่คนเดียว อ้างว้าง มันเริ่มจาก ตอน ม.5 หนูอยู่บ้านคนเดียวตลอด กินข้าวคนเดียวตลอด พ่อกับแม่ก็ทำงานหนัก เหมือนท่านเครียด เวลาที่ท่านมีปัญหา ท่านชอบเอาอารมณ์มาลงที่หนูแต่หนูก็เข้าใจและรับมันไว้ หลังจากนั้นก็มีความรู้สึกเบื่อ เบื่อมาก ทำอะไรก็เบื่อไปหมด คิดมาก ว่าไม่มีใครต้องการเรา มันเป็นแบบนี้มาเรื่อยๆ จนกลายเป็นคนคิดมาก เพราะอยู่คนเดียวตลอดไม่ได้คุยกับใคร และหนูก็พยายามคิดบวกจนมันเริ่มดีขึ้น แต่ตอนขึ้น ปวส 1 หนูมีเพื่อน ตอนแรกมันก็ดีค่ะ แต่หลังมันมีความรู้สึกว่า ตัวเองถูก bully มันถูกคุยหลับหลัง เค้าเริ่มแบ่งแยก เริ่มไม่อยากคุยกับหนู ไปไหนก็ไม่เคยชวน หนูเริ่มกลัว เริ่มเก็บตัวอีกครั้ง ไม่ไว้ใจใคร มันมีความเครียดมากเวลาอยู่คนเดียว กลัวไปหมด และนอนไม่ค่อยหลับค่ะ จะบอกครอบครัว ก็ไม่รู้จะบอกยังไง หนูอยากรักษาค่ะ กลัวกลัวมันจะร้ายแรงไปมากกว่านี้
หนูเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่าคะ