คือเราอยู่ในวัยเรียนนะ เราเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ม.3แล้วแต่ก็ไม่ได้หนัก มาหนักช่วงม.ปลายคือมันเรียนหนักอ่ะบวกกับหลายๆอย่างซัดเข้าครั้งเดียวแล้วเราก็เหมือนอ่อนแอไปเลยปกติก็เป็นคนที่ไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆอยู่แล้ว แต่ว่าตั้งแต่ม.ปลายมาก็ถอยเลย นิสัยเราเป็นคนขี้น้อยใจนะเท่าที่สังเกต ชอบคิดเล็กคิดน้อย มีไรจะเก็บไว่คนเดียวเพราะคิดว่า ถ้าเล่าไปก็งั้นๆแหละ นี่เข้าข่ายคนมองโลกในแง่ร้ายป้ะวะ นั่นแหละ ก็แบบทุกวันนี้ยังถามตัวเองเลย เราจะมีชีวิตทำไมกัน คือไม่ได้อยากตายนะ แค่ไม่รู้ว่าจะมีชีวิตอยู่ทำไม แต่ก่อนเป็นคนใจเย็นมากๆกับทุกๆเรื่องเป็นคนยอมคนอ่ะ เหมือนถูกปลูกฝั่งมาตั้งแต่เด็กแล้วเรื่องยอมคน แต่ตอนนี้เป็นคนใจร้อนมากๆ ทุกอย่างกลับกันจากตอนเด็กๆ แต่ยังยอมคนอยู่ดี มันเป็นอารมณ์แบบ เออช่างเขา ทุกวันนี้เกลียดสังคมมากคือมันแบบอยู่คนเดียวดีกว่าถามว่ามีความสุขไหมก็ไม่นะ แต่คิดว่าออกไปมันน่าจะวุ่ยวาย เราเป็นคนโลกส่วนตัวสูงอยู่แล้ว อืมมนั่นแหละก็เบื่ออ่ะ เบื่อโลก ลองทำหลายๆอย่างแล้วนะ แต่ก็วนลูปกลับมาอยู่ดี นี่ก็หมดทางแล้วอ่ะไม่รู้จะทำไร บอกเลยว่าตอนนี้ชีวิต... เอิ่มมม จะครบปีแล้วอาการบ้าๆนี่ มันมีผลต่อทุกอย่างในชีวิตเราเลยนะ เรียน เล่น สนุก ชีวิตวัยรุ่น นิสัย จิตใจ เห้อ
?ฉันเป็นโรคซึมเศร้าหรือเปล่า