ตามนั้น..
ถ้าสมมุติ ใครที่ฝึกภาวนาแนวกำหนดคำบริกรรม เช่น บริกรรม พุทโธๆๆๆ....ติดกันให้ถึงประมาณ 4,000 คำ ไม่ให้หลุดแม้คำเดียว และไม่ให้จิตแว๊บหนีแม้ครั้งเดียวในระหว่างคำพุทโธแต่ละคำๆๆ... (ก็ประมาณชั่วโมงกว่าๆ) , ขอรับประกันว่าจะได้เห็นจิตรวมแน่ๆ อย่างน้อยก็อุปจารสมาธิ ...
ลองดู ไม่ลองก็ไม่รู้ ...
...เงื่อนไขที่สำคัญที่สุด คือ คำพุทโธต้องไม่หลุดแม้คำเดียว และ ในระหว่างคำพุทโธๆ แต่ละคำ ต้องไม่มีการแว๊บหรือปรุงแต่งอะไรขึ้นมาแม้แว๊บเดียว นิดเดียว ก็ไม่ได้ ...
(( หมายถึง เป็นแค่การประมาณๆเอา กะๆเอา ไม่ต้องนับว่าถึง 4,000 คำหรือยัง อย่าไปกังวลสนใจจะนับ จะทำให้ฟุ้งซ่านขึ้นมาอีก ... มันจะกี่พันคำกี่หมื่นคำอย่ากังวลสนใจ มันจะเป็นอัตโนมัติธรรมชาติในตัวของมันเอง ))
ถ้าบริกรรมพุทโธๆติดกันให้ถึงประมาณ4,000คำโดยไม่ให้จิตแว๊บหนีแม้ครั้งเดียวในระหว่างคำ,ขอรับประกันว่าจะได้เห็นจิตรวมแน่นอน
ถ้าสมมุติ ใครที่ฝึกภาวนาแนวกำหนดคำบริกรรม เช่น บริกรรม พุทโธๆๆๆ....ติดกันให้ถึงประมาณ 4,000 คำ ไม่ให้หลุดแม้คำเดียว และไม่ให้จิตแว๊บหนีแม้ครั้งเดียวในระหว่างคำพุทโธแต่ละคำๆๆ... (ก็ประมาณชั่วโมงกว่าๆ) , ขอรับประกันว่าจะได้เห็นจิตรวมแน่ๆ อย่างน้อยก็อุปจารสมาธิ ...
ลองดู ไม่ลองก็ไม่รู้ ...
...เงื่อนไขที่สำคัญที่สุด คือ คำพุทโธต้องไม่หลุดแม้คำเดียว และ ในระหว่างคำพุทโธๆ แต่ละคำ ต้องไม่มีการแว๊บหรือปรุงแต่งอะไรขึ้นมาแม้แว๊บเดียว นิดเดียว ก็ไม่ได้ ...
(( หมายถึง เป็นแค่การประมาณๆเอา กะๆเอา ไม่ต้องนับว่าถึง 4,000 คำหรือยัง อย่าไปกังวลสนใจจะนับ จะทำให้ฟุ้งซ่านขึ้นมาอีก ... มันจะกี่พันคำกี่หมื่นคำอย่ากังวลสนใจ มันจะเป็นอัตโนมัติธรรมชาติในตัวของมันเอง ))