มะอะไรเอ่ย เบาไม่รู้จักหนัก ตักไม่รู้เต็ม ขึ้นไปตักบนยอดไม้ /// มันคือมะอะไรไครรู้ช่วยตอบที

เงาแสงอาทิตย์เอนอาบยอดไม้เฒ่าสายลมโบราณพัดผ่านราวกับเสียงครวญจากกาลเวลาใบไม้แกร่งในวันวานบัดนี้แห้งกรอบอยู่บนกิ่งที่เคยโอบอุ้มชีวิต เสียงจั๊กจั่นเก่าก้องอยู่ในความทรงจำของลมทุกถ้อยคำยังไม่สิ้นจากผืนดิ

วงวัฏฏ์ที่กำลังจะสาบสูญ   ลองมองไปรอบๆตัวเรานะครับ ตอนนี้ก็ได้ ทุกท่านก็คงเห็นหลายสิ่งหลายอย่าง บ้างก็เป็นสิ่งของ บ้างก็เป็นคน บ้างก็เป็นสัตว์ หรือบ้างก็เป็นต้นไม้ใบ

ตอน: ใต้ถุนเรือนยายแสง นกกลับมาบ้านได้ไม่ถึงสองวัน ก็ได้ข่าวว่าเด็กบ้านหัวนาเห็นแสงไฟลุกวาบในสวนยายแสงตอนดึกๆ แถมได้ยินเสียงคนลากของกับเสียงหมาเห่าแบบขู่ฟ่ออยู่เกือบทุกคืน “จะสิบปีแล้วนะ...&rd

มาทำธุระเช้าแถวๆเมืองทอง พอเสร็จแล้วเลยอยากหาร้านที่เปิดเร็วๆหน่อย เปิดมาเจอร้านใกล้เคียง เป็น แนวชาบูและพวกข้าวปั้น ชื่อว่า บูบูชิชาบู ตั้งอยู่บริเวณหน้าซอย ติวานนท์-ปากเกร็ด 48 แถวแยกสวนสมเด็จนั่นแห

ไม่ว่าจะพัดผ่านมา... หรือพัดพาไปอีกกี่ฤดูสายลมของวันวานก็ยังคงมีเธอผู้นั้นยิ้มร่าอยู่ในความทรงจำเสมอ  ทุกผู้คนที่เข้ามาในชีวิต ล้วนมีเหตุให้มา ล้วนมีเหตุให้ไปและบางครั้งเราก็ไม่อาจรู้ถึงเหตุของกา

รีวิวคาเฟ่ญี่ปุ่นลับๆ ในลำลูกกา “Three Iconic” คาเฟ่เล็กๆ ที่ทำให้รู้สึกเหมือนไปญี่ปุ่นแบบไม่ต้องจองตั๋ว ✈️🍵 สวัสดีครับ วันนี้จะมารีวิวคาเฟ่ที่ผมประทับใจมาก ๆ  แบบที่ไม่คิดว่าจะเจอแบบ

"แบกความเงียบ"(Carry the Silence) ใต้เงาไม้ใหญ่หน้าบ้านเก่ามีเก้าอี้หนึ่งตัวเงียบเหงาและชายชราผู้ไม่เอ่ยเรื่องราวมีเพียงแววตาเล่าความหลัง เด็กน้อยถาม — ตาเคยร้องไห้ไหมเขาเพียงยิ้ม ไม่ต