หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
ช่วยแปลกลอนให้หน่อยได้ไหมค่ะ พอดีไม่รู้จริงๆ
กระทู้คำถาม
คืออยากรู้รู้มากค่ะว่ากลอนนี้แปลว่าอะไรช่วยบอกหน่อยได้ไหมค่ะ พอดีไม่รู้จริงๆค่ะ
ทุกเย็นเช้าเศร้าหมองเฝ้าร้องไห้
ด้วยอาลัยพบายงามทรามถนอม
ถึงยามกินสิ้นรสสู่อดออม
จนซูบผอมผิวพรรณทุกวันคืน
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
O แค่เสี้ยวธุลีความ .. O
0 หมายโอบเอื้อมเอารักจำหลักจิต จนเฝ้าคิดเฝ้าคอยละห้อยหา จ่อมจมด้วยหอมหวาน .. แห่งมารยา พร้อมแรงอาวรณ์ช่วง .. โหม-ห้วงใจ 0 และเพื่อว่า .. ใจหนึ่งเมื่อซึ้งหนัก จะเกินกักกุมขวัญ .. เมื่อสั่นไหว ย่อมเผยคว
สดายุ...
ประวัติพระโมคคัลลานะน่าทึ่งมากๆอ่านแล้วสะดุ้งสะเทือนใจเลย
วันนี้เป็นวันพระ แรม ๑๕ ค่ำ เดือน ๑๒ ตรงกับวันคล้ายวันนิพพานของพระอัครสาวกเบื้องซ้าย พระมหาโมคคัลลานะ เอตทัคคะผู้เลิศด้วยฤทธานุภาพ พระอัครสาวกสังโฆปูชา ครบ ๒๕๖๙ ปี ท่านพระมหาโมคคัลลานะเถระเจ้า มีชีวิต
สมาชิกหมายเลข 9163231
ช่วยแปลหน่อยค่าาาา
แปลให้หน่อยนะ ทุกเย็นเช้าเศร้าหมองเฝ้าร้องไห้ ด้วยอาลัยพลายงามทรามถนอม
สมาชิกหมายเลข 3395528
O นยะที่ต้องหยั่ง .. O
O เมื่อคลื่นฝน .. พรมพร่างไม่ว่างเว้น ค่อยโรยเส้นล้อมห่มสายลมร่ำ จึง-ผืนฟ้ารอบด้านคลี่ม่านดำ ของคืนค่ำให้สยาย .. ลงคลายตัว O เพียงจะให้หม่นหมอง .. ที่มองว่า เหมือนรูปรอยเหว่ว้า .. ยามฟ้าหลัว บังดวงวัน
สดายุ...
O กำสรวลสมัย .. O
ยามสิ้นสุด .. ราชวงศ์บ้านพลูหลวง เดือนสิบ ๒๓๑๐ .. . . ๑๔ 0 อาดูระพูนอยุธยา ระบุภาวะพ่ายพัง สิ้นสายเพราะหายนะพลัง ปะทุถั่งก็ยากทาน ๘ 0 โอ้ .. เมืองแก้วเมืองฟ้าถึงคราล่ม บัลลังก์จมมอดไหม้ด้วยไฟผลาญ ปรา
สดายุ...
O ริมฝั่งเจ้าพระยา .. O
O เจ้าพระยา .. วันนี้ยังรี่ไหล เมื่อหัวใจบางดวง .. แสนห่วงหา เอ็นดูความอาวรณ์แฝงซ่อนมา ร่ำรอการไขว่คว้า .. ด้วยอาลัย O คลื่นน้ำ .. เคลื่อนระลอก .. ยั่วหยอกฝั่ง เมื่อคล้ายดั่งอาวรณ์ .. เกินซ่อนไหว ค่อย
สดายุ...
O รูปเยาว์เอย .. O
0 ปรุงเปรียบถ้วนความคำแล้วนำร้อย เพื่อรูปแพงเสพถ้อย .. แล้วคอยว่า ความอ่อนโยนอ่อนหวานสื่อผ่านมา จักแฝงฝากเสน่หา .. ผูกอาลัย 0 หวังเพียงคอยถวิลอยู่ .. ไม่รู้แล้ว ถ้วนทุกแววตานั้น .. ควรสั่นไหว จากอบอุ่
สดายุ...
O ใต้ปีกนกฟ้า .. O
0 โอ ยอดรัก .. ที่จำหลักลงทรวงคือห่วงหา เสียงกระซิบ, สั่นไหวแห่งนัยน์ตา เผยความว้าวุ่นอยู่ไม่รู้คลาย 0 ปรารถนาย่อมช่วงโชน แววอ่อนโยน แหนหวงย่อมช่วงฉาย หวงความคำแผ่วกระซิบ แววปริบปราย ที่ค่อยถ่ายทอดสู่
สดายุ...
จิตหวามยามรู้สึก
เธอเดินห่างร่างลับไปกับเนตรช้ำเทวษครวญถวิลหมดสิ้นสุขไร้พลังหลั่งน้ำตาซบหน้าซุกเรี่ยวแรงลุกเชื่องช้าหมดมานะ"เฝ้าเร่งคืนเร่งวันให้ผันผ่านรอวันวารนัดหมายได้พบปะรอเวลาตาเราสองจ้องปะทะฉุดอุระหวิวพลั่น
เฒ่ายาจก
O ที่ปลายฝน .. O
O ตรู่เช้าเมื่อหม่นหมอก-ถูกหยอกยั่ว ลมโรยตัว .. ลูบไล้ก็ไหวสั่น แถบผ้าขาวป่ายริ้ว-ห่มผิวพรรณ พร้อมด้วยข้าวในขัน .. มุ่งมั่นรอ O แล้วพิมพ์ภาพงดงาม .. แห่งยามเช้า ค่อยทอดเงาเคียงหมู่ท่านผู้ขอ ศรัทธาของร
สดายุ...
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
ช่วยแปลกลอนให้หน่อยได้ไหมค่ะ พอดีไม่รู้จริงๆ
ทุกเย็นเช้าเศร้าหมองเฝ้าร้องไห้
ด้วยอาลัยพบายงามทรามถนอม
ถึงยามกินสิ้นรสสู่อดออม
จนซูบผอมผิวพรรณทุกวันคืน