............ห่างไกล

# ตะวัน ค่อยคล้อย ลับขอบฟ้า น้ำตา เอ่อล้น จนรินไหล เปียกคราบ ที่พึ่ง แห้งเหือดไป หวนให้ ถึงรัก ที่จากลา # เหม่อมอง ท้องฟ้า เริ่มสลัว จิตรัว เจียนขาด ด้วยโหยหา แม้นจันทร์ ลอยเคลื่อน พร้อมดารา แต่

@ ดุจดาวประดับหล้า นคราประภางาม                             

เปล่งปลั่งนภา ดาราล้วนต่างพราวพร่าง แสนอ้างว้าง เส้นทางยังไม่ถึงไหน หนฟากฟ้า แววตาเพ่งได้แต่ไกล ขวากหนามขวักไขว่ ระเนนพุ่มไหวรุ่มราย หยดกำลังใจ หยาดย้อยเพียงไม่กี่หยด เหมือนจะรันทด กลับทดไว้ได้หลากหล

ฟ้ายังฟ้าอยู่… แม้หม่นมัว ใจยังยิ้มชัวร์… อย่าไหวหวั่น แม้จะพลาดพลั้ง… สักกี่วัน ยังมีแสงนั้น… คอยนำทาง แม้จะเหนื่อยนัก… ยังพักได้ แม้ไร้ใครใกล้… ยังมีหวัง ท