.... " กลบเดือนดาว " ....

อมยิ้ม17อมยิ้ม17

.... " กลบเดือนดาว " ....

ราตรีนี้ คลี่ม่านฟ้า มัวมืดมิด
เมฆเทาปิด ทาบฟ้า ทมึนฐาน
เม็ดฝนสาด ซ่าซ่า .. รัตติกาล
สายลมผ่าน หวีดหวิว สะท้านใน

ณ ยามนี้ ดึกสงัด ซ้อนเงียบเหงา
คงเพียงเรา นั่งเหม่อฟ้า ไร้ดาวใส
ท้องทะเล ปั่นป่วน สะท้านไกล
วังเวงใจ คืนราตรี กลางฝนริน

ไร้หมู่ดาว พราวสะท้อน ซ่อนหลบเร้น
หวีดลมเย็น ผ่านกระทบ ผาโขดหิน
ดุจเสียงฝาก บอกอาลัย นัยคำยิน
ณ แดนดิน ถิ่นห่างโพ้น สุดแสนไกล

ณ ห้วงภพ ห้วงฝัน ห้วงห่วงหา
โอ้"คนไกล" ไกลตา ห่างหนไหน
สืบวิญญา เที่ยวหา อยู่ร่ำไป
สานฝากใจ ใยห่วงหา ซ่อนอาทร

เหม่อมองฟ้า แสนไกล ไกลสุดแสน
ณ ดินแดน แคว้นหินผา ด่านสิงขร
ดงพฤกษา ป่าถ้ำ ถิ่นเคยจร
แดนนคร ถิ่นฝัน มั่นจิตคง

เอ่ยรำพึง เพ้อพก พร่ำเพ้อฝัน
ฝากรำพัน พร่ำเพ้อจิต คล้ายจิตหลง
ร้อยคนึง รำพึงถ้อย คล้อยภวงค์
เลือนประสงค์ คงเหม่อฟ้า กลบเดือนดาว

.... " เสียงรำพึง " ....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่