เมื่อหัวใจออกทะเล

รุ่งตะวันพลันคล้อยลอยลับหาด
เขาออกจากฝั่งชาติตามวิถี
เรือแล่นฝ่าคลื่นครามยามพริ้วมี
เสียงลมหวีดดังแว่วระเรื่อยมา

นักท่องเที่ยวเฮฮาบนเรือลำ
แต่หัวใจเขานำอยู่กลางฟ้า
เกาะเรียงรายเหมือนฝันอยู่ตรงตา
แต่ชีวิตจริงพาให้ทนทาน

คลื่นซัดแรงแฝงเสียงของธรรมชาติ
แดดเผาใจไม่ขาดแม้วันผ่าน
เหงื่อหยดไหลรวมเกลือเคล้าสายธาร
กลั่นเป็นงานกลั่นเป็นใจใฝ่ทะเล

บางวันฟ้าฝนตั้งเค้าคลื่นคร่ำครวญ
เรือโยกไหวเหมือนมวลชีพจะเหลวเห
แต่เขายิ้มสู้อย่างคนคุ้นคลื่นเอ
เพราะหัวใจรักทะเลไม่อาจลา

เมื่อฟ้าค่ำคลื่นพร่ำขับกล่อมจิต
ดาวสะกิดใจส่องกลางห้วงหวัง
แม้วันนี้เรือร้างกลางคลื่นดัง
พรุ่งนี้ยังมีทางกลางทะเล