คือ..ตั้งแต่เราเริ่มขึ้นม.ปลายมาเราก็เจอช่วงปัญหาในชีวิตมากมายทำเอาจนเราท้อเราเหนื่อย..จนบางทีก็อยากกลายเป็นคนที่ไม่มีความรู้สึกอะไร เราต้องคอยรับกับปัญหาครอบครัว ปัญหาสังคม ปัญหาเพื่อน จนกลายเป็นในทุกๆเดือนหรือทุกปีได้แต่ภาวนาขอให้เจอแต่สิ่งที่ดีล้างเถอะ อย่างปีนี้..เราคิดว่าเราเริ่มต้นใหม่แล้ว จะเจอสิ่งใหม่ แต่กลับมาเจอสิ่งที่แย่ มีแต่สิ่งที่แย่เข้ามาพร้อมๆกัน ตอนแรกเรากลับมาคิดแก้ไขที่ตัวเอง...แต่มันก็ดีแค่ช่วงแรกๆ เรามานั่วคิดว่าคนเรามันไม่สามารถเป็นไผดั่งใจใครทุกคนได้เสมอ จนตอนนี้กลายเป็นว่า...เรากลับทำอะไรไม่ได้สักอย่าง นอกจากเงียบ ทุกๆครั้งทำได้แค่พูดว่า "อีกแล้วหรอวะ" อยู่ซ้ำๆ แบบไหนบ้าง...ที่มันพอจะเป็นหนทางที่ทำให้เราไม่ต้องคิดมากแล้วบั่นทอนจิตใจอยู่ซ้ำๆ เราแค่อยากมีความสุขบ้าง