ฯ เนว สีลํ ปภินฺเทยฺยํ วิกิรนิเต ภุสํ วิย
แม้ร่างกายนี้กระจัดกระจายไป เราก็จะไม่ทำลายศีล เหตุแห่งความสำเร็จประโยชน์
ฉบับ มมร ๗๔.๒๗๑.๗-๘., สยามรัฐ ๓๓.๕๗๑.ข้อที่ ๑๔.
“เมื่อให้ย้อนดูแล้ว เห็นไม่ได้ว่า แสดงอิทธิฤทธิ์ อันเป็นบาทฐานที่พึงแสดง แล้วจะได้เป็นสาราณิยธรรมบำรุงศาสนา หรือว่า เห็นว่าแสดงบุญฤทธิ์ กระทำบาทอันจำเริญนั้น ให้เป็นสาราณียกรซึ่งตำแหน่งแก่หน้าที่ตน แก่ศาสนา เกิดให้เห็นเป็นกีฬติ ตามแผนหรือแผนกกล หรือตามแผนกเกมอันใด ให้ได้เป็นเกณฑ์การละเล่นสาธยายส่งความถึงพฤติกรรม หรือสาธิตตามประพฤติ ตามกรรม ตามบทกำลัง ที่จะชูชุบความร้าวรานแห่งใจของตน ของตน ให้ฟื้นคืนดี แลพูดกับคนอื่น ๆ อีกครั้งได้ว่า “เสียหายบ้างนิดหน่อย แต่ก็พอที่อาจจะรักษา พาตนดำเนินต่อไปได้” พอจะเป็นกีฬติ อย่างนั้นแหละ แล้วแต่ศัพท์แผนการและวิธี ให้ได้เป็นกีฬติ ที่ได้มีกีรติเป็นทางจบความหวัง
ควรที่ เมื่อใครเลิกลบ ความรังเกียจอาดูร ลบอัปภาค ให้รอดชีวิตแล้ว กีรติก็เป็นของคนนั้น ชีวิตของเราเอง ก็ให้เป็นดั่งชีวิตของคนนั้น, อันนี้ คือ ความคิดในเมื่อเวลาที่เราจะรอดชีวิตออกไป ออกไปส่งสาราณียธรรมดำเนินแก่ชีวิตต่อไป ๆ ดั่งกลอนเก่าของชาวพื้นถิ่น ที่ศาลพ่อปู่ ตรงกุฎีเก่า ว่า “ทัณฑ์วิกลดุจงูนาคซากนี้ ศพดั่งผีมีให้เห็นเป็นเช่นนั้น ติดกระโปรงยมราชอนาถกัน ชีวิตอันชาติไกรให้เป็นทุน. ฯ
ก็แล้วแต่จะพูดถึงพระพุทธเจ้า และศาสดาผู้เสียสละอื่นอีก หรือกษัตริย์วีรชาติผู้อาจหาญจอมคน ทั้งอดีตเก่าก่อน และอนาคต แห่ง กีรติ ข้าพเจ้าผู้ถึงที่บำรุงแก่ชีวิต ด้วยยมราชละเว้นให้ออกมาแล้ว แล้วเมื่อนี้ ทุกคนทุกชาติ ทุกภาษา จะรู้กัน ว่าสาราณียธรรมซึ่งชีวิตของข้าพเจ้า เมื่อออกจากกระโปรงถ้ำอันนั้นมาแล้ว จะสละไว้แก่ผู้ใด”
ปาส
ป. มวยผม; บ่วง, แร้ว; รูลูกดม
ปยิรุปาสิต
กิต. (อันเขา) เข้าไปนั่งใกล้แล้ว, ปรนนิบัติแล้ว, เคารพบูชาแล้ว
ไม่เห็นจะคุยเรื่องฌาน หรือญาณ?
แม้ร่างกายนี้กระจัดกระจายไป เราก็จะไม่ทำลายศีล เหตุแห่งความสำเร็จประโยชน์
ฉบับ มมร ๗๔.๒๗๑.๗-๘., สยามรัฐ ๓๓.๕๗๑.ข้อที่ ๑๔.
“เมื่อให้ย้อนดูแล้ว เห็นไม่ได้ว่า แสดงอิทธิฤทธิ์ อันเป็นบาทฐานที่พึงแสดง แล้วจะได้เป็นสาราณิยธรรมบำรุงศาสนา หรือว่า เห็นว่าแสดงบุญฤทธิ์ กระทำบาทอันจำเริญนั้น ให้เป็นสาราณียกรซึ่งตำแหน่งแก่หน้าที่ตน แก่ศาสนา เกิดให้เห็นเป็นกีฬติ ตามแผนหรือแผนกกล หรือตามแผนกเกมอันใด ให้ได้เป็นเกณฑ์การละเล่นสาธยายส่งความถึงพฤติกรรม หรือสาธิตตามประพฤติ ตามกรรม ตามบทกำลัง ที่จะชูชุบความร้าวรานแห่งใจของตน ของตน ให้ฟื้นคืนดี แลพูดกับคนอื่น ๆ อีกครั้งได้ว่า “เสียหายบ้างนิดหน่อย แต่ก็พอที่อาจจะรักษา พาตนดำเนินต่อไปได้” พอจะเป็นกีฬติ อย่างนั้นแหละ แล้วแต่ศัพท์แผนการและวิธี ให้ได้เป็นกีฬติ ที่ได้มีกีรติเป็นทางจบความหวัง
ควรที่ เมื่อใครเลิกลบ ความรังเกียจอาดูร ลบอัปภาค ให้รอดชีวิตแล้ว กีรติก็เป็นของคนนั้น ชีวิตของเราเอง ก็ให้เป็นดั่งชีวิตของคนนั้น, อันนี้ คือ ความคิดในเมื่อเวลาที่เราจะรอดชีวิตออกไป ออกไปส่งสาราณียธรรมดำเนินแก่ชีวิตต่อไป ๆ ดั่งกลอนเก่าของชาวพื้นถิ่น ที่ศาลพ่อปู่ ตรงกุฎีเก่า ว่า “ทัณฑ์วิกลดุจงูนาคซากนี้ ศพดั่งผีมีให้เห็นเป็นเช่นนั้น ติดกระโปรงยมราชอนาถกัน ชีวิตอันชาติไกรให้เป็นทุน. ฯ
ก็แล้วแต่จะพูดถึงพระพุทธเจ้า และศาสดาผู้เสียสละอื่นอีก หรือกษัตริย์วีรชาติผู้อาจหาญจอมคน ทั้งอดีตเก่าก่อน และอนาคต แห่ง กีรติ ข้าพเจ้าผู้ถึงที่บำรุงแก่ชีวิต ด้วยยมราชละเว้นให้ออกมาแล้ว แล้วเมื่อนี้ ทุกคนทุกชาติ ทุกภาษา จะรู้กัน ว่าสาราณียธรรมซึ่งชีวิตของข้าพเจ้า เมื่อออกจากกระโปรงถ้ำอันนั้นมาแล้ว จะสละไว้แก่ผู้ใด”
ปาส
ป. มวยผม; บ่วง, แร้ว; รูลูกดม
ปยิรุปาสิต
กิต. (อันเขา) เข้าไปนั่งใกล้แล้ว, ปรนนิบัติแล้ว, เคารพบูชาแล้ว