โลกแห่งความเศร้า...

คือผมเป็นแบบนี้มาประมาณ2ปีได้เเล้วกลัวที่ที่มีคนเยอะๆจะออกไปไหนก็ไม่กล้าบางที่ก็คิดแบบว่าเมื่อไหร่จะตายไปซักทีเพื่อจะได้ไม่ต้องคิดอะไรกลัวไปซะทุกอย่างขนาดคุยกับผู้หญิงก็ไม่รู้จะคุยยังไงแม้แต่เพื่อนที่

คือนึกถึงที่ไรก็ร้องไห้ออกมาอย่างกับร่างกายมันเก็บไม่อยู่เป็นเเบบเป็นไปเอง เคยไปอ่านอาการต่างๆเช่นโรคซึมเศร้า ก็มีบ้างข้อที่เป็นเเละไม่เป็น เเต่ตอนที่เราเครียดๆหรอเศร้ามากๆก็มีอาการนั้นหมดเลยบ้างครั้ง

เราเป็นคนคิดมาก อะไรนิดหน่อยก็เก็บมาคิด ทำให้เครียด แล้วเป็นคนร้องไห้ง่าย ไม่อยากสนใจอะไรเลยค่ะ แต่แค่จะปล่อยไม่สนใจ มันก็ทำไม่ได้ พยายามคิดบวกก็แล้ว หาวิธีต่างๆก็แล้ว. แต่มันก็ทำไม่ได้ ใครพอมีวิธีที่

สวัสดีค่ะคือเริ่มต้นตอนเมื่อปีที่เเล้วอะค่ะเรามีอาการเครียดจากการเรียนเนื่องจากเกรดต้องใช้ยื่นเรียนต่อเเล้วเราก็กังวลว่าเราจะทำเกรดเเย่ต่างๆนาๆจนมันส่งผลเสียกับเราเป็นอย่างมากคือเกรดแย่เนื่องจากเครียด

ตอนอยู่ที่ไทยได้ไปพบกับคุณหมอทางด้านจิตเวช เป็น bipolar แต่อาการยังไม่รุนแรงมาก แล้วเหมือนจะดีขึ้น แต่พอตอนนี้ได้มาเรียนต่อที่ประเทศญี่ปุ่น ตอนแรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่เมื่ออยู่ไปซักพัก การมาอยู่ต่างปร

ตามหัวข้อเลยค่ะปัจจุบันประเทศไทยยังมีหมอที่เป็นจิตแพทย์น้อยจัง สัดส่วนคนเป็นโรคซึมเศร้าหรือมีปัญหาสุขภาพจิตมันเยอะมากกว่าหมออีกนะ สัดส่วนมันไม่เท่ากันไม่สามารถรองรับคนไข้ได้ขนาดนี้มันเป็นปัญหามากๆ

อยากรู้ว่าการแพทย์สมัยนี้หรือวิทยศาสตร์ต่างๆ มีการลยความทรงจำมั้ยคะไม่ได้ลบหมดนะคะแค่แบบลบในความทรงจำแย่ๆลบในความทรงจำที่เราไม่ต้องการอะค่ะ เราคิดว่าถ้าเราไม่คิดเรื่องแย่ๆตั้งแต่ทีแรกเราคงไม่ได้เป็นคน

ชีวิตเนือยๆยังไงไม่รู้ ไม่มีความสุข ไม่อยากทำอะไร อยากอยู่เงียบๆ คนเดียว กังวลไปซะทุกอย่าง ชอบคิดเล็กคิดน้อย บางครั้งก็คิดสั้นไม่อยากอยู่แล้ว เราจะผ่านเรื่องพวกนี้ไปได้ยังไงบ้าง?

เราอายุ 16 ค่ะ ออกจากโรงเรียนตอนเรียนม.4ได้2เดือน ออกมาได้2ปีแล้วค่ะ ออกมาเพราะรู้สึกว่าเครียดจนทำร้ายตัวเอง ทั้งเรื่องเพื่อนและเรื่องเรียน เราว่าเราอาจจะดีขึ้นแล้ว แต่เราก็กลัวการเข้าสังคมมากเลยค่ะ ก

ช่วงนี้ผมเครียดมากเครียดว่าจะเป็นตับแข็งทั้งที่ยังเด็กเหล้าก็ไม่เคยยุ่งวัคซีนไวรัสตับอักเสบก็ฉีดแต่อยู่ก็คิดนู้นคิดนี้ให้ตัวเองเครียดไปเรื่อยบวกกับช่วงนี้เบื่ออาหารขอคำแนะนำเกี่ยวกับตับอข็งและการจัดกา