เบื่อไปซะทุกอย่าง ทำอะไรก็หงุดหงิดไปหมด ครับ ใครเป็นบ้างงงง

ขอระบายหน่อยนะคะคือเราเป็นซึมเศร้า+แพนิคค่ะแต่คนในบ้านคนรอบข้างชอบมองเราขี้เกียจคือเรานอนเยอะมากๆค่ะแล้วเวลาจะทำอะไรหรือเดินเฉยๆเขาชอบพูดกับเราเดินเหมือนคนไม่มีแรงเหมือนป่วยแค่เราตื่นมาใช้ชีวิตยังยากเ

คือเรามีคนรักคนหนึ่งค่ะแต่เราไม่ได้เป็นอะไรกันน้อยครั้งมากที่จะได้เจอกันแต่พอเจอกันเหมือนเขาแค่ต้องการที่ระบายพอเสร็จก็กลับไรงี้ค่ะแล้วหลังจากนั้นเราก็ซึมร้องไห้ทุกวันเป็นแบบนี้อยู่ประมาณอาทิตย์หนึ่งแ

คืออย่างนี้ค่ะ เมื่อวานเราทะเลาะกับพี่อีกแล้ว(เราโดนแขวะก่อน โคตรเศร้า) แล้วเราพึ่งได้รู้ว่าต้องแต่พี่ยังไม่ป่วยนู้น พี่เราได้ซื้อของแพงกว่าเราตลอด เรามีสิทธิ์อิจฉาพี่ในนามคนคนหนึ่งได้ไหมค่ะ ตอนนั้นพี

เอาจริง ๆ เราเป็นคนไม่มั่นใจหน้าตาอยู่แล้ว ส่วนตัวเป็นคนหูกาง มันจะมีเพื่อนคนนึงที่ชอบพูดว่าเหมือนลิงจัง แต่เราก็ตอบกลับไปว่าว่าอะไร แล้วมันก็ไม่พูดต่อ ไม่ใช่ไรแค่เบื่อคนพวกนี้ เราโดนจนชินละ จนปลง แรก

ทำไงดีดิ่งมากเลยนึกทีไรก็อาย เวลาเมานี่เรื้อนสุดๆ ทั้งร้องไห้ ทั้งพูดภาษาอังกฤษ สมองรวนมาก ช้อตสุด อายน้องๆในทีมมาก ทำอะไรลงไปบ้าง เต้นบ้าๆบอๆอีก สุดอ่ะ มีใครเป็นแบบเราบ้าง เมาแล้วจะร้องไห้เพื่ออออ เป

เราเป็นเด็กตั้งใจเรียนตั้งแต่เด็กเรียนได้เกรดดีมาหลายปีจนถึงขนาดได้เกียรตินิยมอันดับ 2 หลังจบมหาวิทยาลัยแล้วก็ตั้งใจทำงานเก็บเงินเอาไว้ซื้อบ้านที่อยู่เป็นของตัวเอง ตั้งแต่เด็กเราช่วยแม่ขายก๋วยเตี๋ยว

เกริ่นก่อนว่าคนที่เป็นโรคซึมเศร้าคือแม่ของเราเองค่ะ ตั้งแต่เด็กจนโตมาอายุ15 ปี ครอบครัวก็ไม่ได้อบอุ่นเท่าไหร่ มีปัญหาด้านการเงินบ้างไรบ้าง พ่อกับแม่ชอบทะเลาะกันบ่อยถึงขั้นทำร้ายร่างกายกันก็มีอยู่หลายค

ผมรู้สึกตัวเองไม่มีความสุขไม่ว่าจะทำอะไรและเกมที่เคยทำให้ผมมีความสุขที่สุดตอนนี้ผมไม่มีความสุขกับมันเลย และอะไรหลายๆอย่างก็เข้ามาพร้อมกันเลยทำให้ผมเป็นซึมเศร้า

คือ หนูไม่มีพ่อแม่ พ่อหนูกับแม่แยกทางกันตั้งแต่จำความได้ และพ่อก็มาเสีย หนูอยู่กับย่าและปู่ หนูยอมรับค่ะว่าท่านมีบุญคุณกับหนูมากๆๆ จนตอบแทนไม่หมด แต่เรื่องที่หนูฝังใจ และจำ เพราะทำอะไรก็ผิดไปหมด ทำอัน

ช่วงนี้รู้สึกว่าตัวเองไม่อยากเจอใครเลยแม้กระทั่งพ่อแม่ก็ไม่ค่อยอยากคุย กลับจากโรงเรียนปุ๊บปิดประตูล็อกห้องเลย โรงเรียนก็ไม่อยากไปไม่อยากเจอเพื่อนมันรู้สึกเหงาแปลกทั้งที่มีเพื่อนแต่เหมือนเขาไม่เข้าใจเร