เคยอึดอัดมากๆอยากร้องไห้แต่ก็ทำอะไรไม่ได้เลย นอกจากทำตัวไม่เป็นปัญหา

เอาเข้าจริง ก้..ไม่เคยเขียนกระทู้หรอกค่ะ ชอบอ่านแล้วคอยให้กำลังใจอยู่เงียบๆ

เรื่องที่อยากพูดก้ตามหัวข้อเลยนะ

คือเรารู้สึกอึดอัดจริงๆ อึดอัดจนเครียด คือมีความรู้สึกว่าเรา..มีค่าพอรึเปล่า?บ้างครั้งก้ท้อ พออยู่คนเดียวก้เอาแต่ร้องไห้ รู้สึกทนไม่ไหว อยากวีน อยากเหวี่ยง อยากให้เค้าลองเข้าใจสิ่งที่เรากำลังเป็นอยู่ คือเราก้อยากมีตัวตนในสายตาเค้าบ้าง เราก็อยากเป็นคนที่ใครๆก้รัก มันเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับเรา อยู่โรงเรียนก้..ยิ้มแย้ม แจ่มใส ร่าเริง แต่พออยู่บ้านก้ชอบเก็บตัว ไม่สุงสิงกับใคร เราเป็นคนขี้หงุดหงิด อารมณ์เสียง่าย แต่ก้ไม่เคยปรี๊ดแตกเลยสักครั้ง คือคนที่อยู่กับเราก้ต้องเข้าใจใช่มั้ยว่าเราเป็นคนยังไง ไม่ใช่เอาแต่ชี้นิ้วสั่งว่าอย่าทำอย่างนู้นอย่างนี้ เราก้ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่ฟังตามแล้วก้ทำตาม คือถ้าเราหายไปเค้าจะรู้สึกยังไง? T^T TT TT

(กระทู้แรกที่เขียน พอระบายแล้วรู้สึกโล่งมาก)
ป.ล.แค่อยากบ่นอยากระบายค่ะ อย่าสนใจเราเลย