ช่วยแต่งกลอน8 6บท หัวข้อเรื่อง ฟ้าดินกว้างใหญ่ดุจหัวใจของแม่ หน่อยค่ะ

หนึ่งตะวันอันกระจ่างที่กลางฟ้า ส่องแสงจ้าฉายฉานผ่านผืนโลก ไร้เงาเมฆเข้มครึ้มดุจฟ้าโศก ไร้ลมโบกปลิวกระจายให้กายเย็น แสงสว่างส่องจากฟ้าท้ามนุษย์ บทพิสูจน์จากสวรรค์อันแสนเข็ญ ไร่ร้างแล้งด้วยลุ่มร้อนให้ล

ขอบคุณเธอเดินเข้ามาในชีวิต มืดสนิทเพราะยังจมกับความหลัง เธอเป็นเหมือนหยาดน้ำค้างเติมพลัง ชุ่มชื่นดั่งสวรรค์โปรยหยาดละไม ใสวะวับกับน้ำใจของเกล็ดแก้ว จุดประกายเพริศแพร้วมุมมองใหม่ มีชีวิตต่างจากเดิมเติ

ด้วยประสงค์ให้มี กาพย์ใหม่ ๆ สู่วงการกานท์กลอน จึงนำเสนอ กาพย์ ที่ยากจะได้เห็น ครับ กาพย์พรหมคีติ หมายความ มีเสียงขับอันไพเราะ ฉันทลักษณ์  บทละ ๘ วรรค วรรคหน้า ๕ พยางค์ วรรคหลัง ๖ พยางค์ ส่งสัม

@ บกพร่อง!ฟ้าใช่แกล้ง....กุมตัว สำนึก!ไสวดุจบัว...............บ่เร้น ดูแลจิตจากมัว..................มืดบอด ปฏิบัติเข้มจักเค้น..............ขับร้ายหายสูญ