รบกวนช่วยแต่งกลอน8 "ฟ้าดินกว้างใหญ่ ดุจหัวใจของแม่" หน่อยค่ะ

วัยเด็กนั้นฉันวิ่งล้มนอนกลิ้ง โลกทั้งสิ่งยังเล็กดั่งสนามหญ้า จับจักจั่น วิ่งไล่ลม พรมเวลา ฟ้าก็ว่ากว้างใหญ่ให้เราเล่น ขีดเส้นดินเป็นบ้านตามความฝัน เอียงแก้มยันรับแดดอุ่นละมุนเห็น เสียงหัวเราะปลิวไกลไ

ฝนโปรยปรายละอองต้องปลายฟ้า ชะรอยมาพร่ำพรายคล้ายถ้อยฝัน กลิ่นดินหอมลอยล่องกลางจิตพลัน ย้ำคืนวันเหงาเก่ากลับเคล้าคลอ ฟ้าคำรามไกลโพ้นปนเสียงคิด ลมกระซิบเย็นชื้นกลืนใจรอ รอยยิ้มหนึ่งในความหลังยังพะนอ หยด

ในป่าใหญ่ ฤาษี ผู้มีฤทธิ์ บำเพ็ญจิต ไม่คิดชั่ว ให้มัวหมอง มีตบะ กล้าแกร่ง แห่งครรลอง จำเป็นต้อง เดินทาง กลางพนา ไปพบอีก สองฤาษี ที่เปี่ยมฤทธิ์ ประลองจิต ประชันกัน สามตนหนา ฤาษีแรก ฤทธี อยู่ที่ตา เมื

จากกระทู้https://pantip.com/topic/43554432❤️❤️❤️ แลฟ้ายามราตรี (กลโคลงฉบัง) ❤️❤️❤️กระทู้คำถามติดตามโคลงสี่สุภาพ แต่งกลอน.ความคิดเห็นที่ 2.20.48 น. .๏ เขาคูคลอคู่ เคล้า --- ครวญครางนางแอ่นผวนผกหาง ----

ฟ้าครึ้มมาอีกแล้ว มิแคล้วฝนตก ส่วนพี่ช้ำในหัวอก ฟ้าฝนพกร่วมเย้ยหยันฯ

สุสานสรวง ร่วงโรย ดั่งโลกฝัน เงาจันทร์ส่อง ซึ้งซับ กับพฤกษา ดอกไม้โปรย กลบหลับ วิญญาณลา เสียงลมพา โหยหวน ครวญนิรันดร์ ใต้ป้ายหิน ผุพัง ดั่งอาณา ซากอุรา จ่อมจม ทิ้งฝอยฝัน ดินซ่อนร่าง รุ่ยลับ ดับตะวัน