..สายใยแห่งรัก..
๏ ลมแผ่วผ่านคลายผ่าวอ้าวอบร่น
ละอองเกล็ดเม็ดฝนเริ่มหล่นสาย
ไอชื้นนุ่มคลุมคละพอประปราย
ดุจลมหายใจเธอเลอะเล็มลาม
ไอเย็นล้อมกรอมกลบซุกซบท้วง
กระตุ้นห้วงหัวใจราวไถ่ถาม-
ถึงเส้นพาดคาดสายระบายความ
ซึ่งนิยาม..สายใย..ขึงไขว้กัน
มองฟากฟ้าฝั่งโพ้นจำนนข้าม
ขอบเขตคามขุนเขาลำเนากั้น
มหาสมุทรกว้างใหญ่ใช่สำคัญ
แม้เวิ้งฟ้าขวางคั่นใช่บั่นทอน
แค่คืนวันแค่นั้นคงนานแค่
นับวันแม้ตื่นหลับพิงพับหมอน
ส่ง..สายใย..โอบอ้อมมากล่อมนอน
ใช่ออดอ้อนเกินงามนะทรามเชย ... ๛
** เปลวอัคคี **
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้พอดีย้อนไปจ๊ะเอ๋งานเขียนของตัวเองเมื่อสิบกว่าปีที่แล้วมา
เขียนตอนไปทำงานที่ต่างประเทศ ณ กรุงจาการ์ตา อินโดนีเซีย
(Honda Prospect Motor หรือ HPM)
ในค่ำคืนต่างแดนคืนหนึ่ง ซึ่งฝนกำลังปรอย ๆ
อารมณ์คิดถึงแม่มด คิดถึงลูก คิดถึงบ้าน เลยทำให้ได้บทกวีนี้ขึ้นมา
เขียนเสร็จก็ส่งทาง e-mail มาให้แม่มดอ่าน (ตอนนั้นมีแค่ e-mail)
บทกวีนี้ไม่เคยลงในพันทิปเลย เพราะตกค้างอยู่ใน e-mail
กระทู้นี้ได้โอกาสแล้ว
๏ สายใยแห่งรัก ๏
ละอองเกล็ดเม็ดฝนเริ่มหล่นสาย
ไอชื้นนุ่มคลุมคละพอประปราย
ดุจลมหายใจเธอเลอะเล็มลาม
ไอเย็นล้อมกรอมกลบซุกซบท้วง
กระตุ้นห้วงหัวใจราวไถ่ถาม-
ซึ่งนิยาม..สายใย..ขึงไขว้กัน
มองฟากฟ้าฝั่งโพ้นจำนนข้าม
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้