ขนมเส้นกับขนมจีน คืออันเดียวกันแค่เรียกต่างกันเท่านั้นเอง คนเหนือเรียกขนมจีนว่าขนมเส้น
ถ้าเป็นขนมจีนของทางเหนือ แทบทุกคนจะมองภาพไปที่ "น้ำเงี้ยว" เพราะคุ้นหูคุ้นตาและหากิน
ได้ง่ายมาก

วันนี้ขอเสนออีกน้ำหนึ่งว่าไปแล้วจะถือว่าเป็นที่นิยมทำเฉพาะถิ่นในวงแคบ ๆ ก็ว่าได้ นั่นก็คือ

"ขนมจีนน้ำหยวก"

ดูหน้าตากันก่อนครับ ก่อนจะตัดสินใจติดตามต่อไปว่า เขาทำอย่างไร น่ากินแค่ไหน ?


หยวกกล้วยที่นำมาทำวันนี้ เป็นกล้วยป่าคนในพื้นที่เรียกว่ากล้วแวก หรือ กล้วยละแวก  ลำต้นเล็ก ๆ
ที่เห็นนี่เพียงส่วนหนึ่ง วันนี้ใช้เป็นหอบเพราะกว่าจะแกะกาบออกได้จะเหลือส่วนที่ใช้ได้แค่ลำเท่า
นิ้วชี้คงประมาณนั้น


เตรียมน้ำพริกกันก่อนนะครับ  เท่าที่เห็นเลยครับ


หมูต้มที่แกะเอามาจากกระดูกต้มซุป


กุ้งแห้งแช่น้ำจนนุ่ม


นี่คือส่วนประกอบของน้ำพริกวันนี้  จัดการเข้าโถปั่นให้ละเอียด


ผมเรียกขั้นตอนนี้ว่าผัดน้ำ  คือนำไปตั้งบนกระทะผัดโดยที่ไม่ใส่น้ำมัน  ใส่ขมิ้นผงไปเล็กน้อย


ผัดน้ำจนเครื่องแกงสุกดีแล้ว ใส่หมูบดลงไปอีก


หยวกล้วยแวกซอยเป็นชิ้นเล็ก ๆ ล้างสะเด็ดน้ำไว้แล้วเอาลงผัดด้วย


ตามด้วยมะเขือเทศ


จากนั้นก็ย้ายไปลงในหม้อน้ำซุป



แกงต่อไปจนสุกเข้าเนื้อ ปรุงรสอีกครั้ง จบสำหรับ "น้ำหยวก"


แค่นี้กินกับข้าวก็น่าจะอร่อยแล้ว



แต๋โดยความตั้งใจทำไว้เพื่อกินกับขนมจีน  จัดไปอย่าได้ช้า


ราดเอง กินเอง ไม่ต้องเกรงใจใคร ราดให้ฉ่ำใจไปเลย



คนคลุกแล้วดูฟินไม่น้อย ยิ่งเข้าคู่กับแคบหมู อร่อยครับ


ลากันไปที่ภาพนี้ครับ  เพื่อไม่ให้ตกกระแสตอนนี้ไม่ว่าจะไปทางใดจะเห็นเขาบรรทุกท้ายรถปิ๊กอัพมาจอดขายกัน
ตามข้างถนนเยอะแยะ  ราคาก็พอประมาณ


สวัสดีครับ