............เครื่องแบบสีขาว

แสงสุรีย์ สาดส่อง ต้องไอหมอก ดอกไม้งอก งามชื่น ระรื่นไหว ลมอ่อนพัด พาพร่าง ละอองไพร กลิ่นหอมไกล โรยรื่น ชื่นอารมณ์ ยามตะวัน ทาบฟ้า สีครามแจ่ม ดอกไม้งาม แซมโลก สวยสุขสม รอยยิ้มแย้ม แต้มผ่าน ม่านสายลม

๙ ราตรีมาเยือนแสงไฟเหลืองส้ม จากคบเพลิงสองข้างทางสว่างเรืองรองตลอดทางเดินในป้อม เงาสะท้อนบนผนังหินทอดยาว เอราเดินมาหยุดยืนหน้าประตูห้องอลัน กำลังยกมือจะเคาะประตูไม้ "เข้ามาได้ ประตูไม่ได้ล็อก&qu

๘ เรนอนนิ่งอยู่บนเตียงในห้องพยาบาล แสงแดดอ่อน ๆ สาดผ่านบานหน้าต่างไม้เข้ามาอาบร่าง ในมุมห้อง ชายหนุ่มรูปร่างโปร่งกำยำ สวมผ้าสีขาวคาดหน้าผาก กำลังเช็ดขอบหน้าต่างอย่างขะมักเขม้น ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้

  คาเฟ่เล็กริมถนนฝั่งตรงข้ามมหาวิทยาลัยในยามค่ำ เงียบสงัดจนได้ยินเสียงเก้าอี้ไม้เสียดสีกับพื้นปูน ยามินทร์นั่งรออยู่ก่อน ใบหน้าอิดโรยจากการนอนไม่หลับติดต่อกันหลายคืน มัชฌามาถึงเป็นคนแรก เธอวางกระ