เรามีเพื่อนคนนึงค่ะ เมื่อก่อนเค้าอ้วนมาก แล้วก้อมาลดช่วงปีที่แล้ว ผอมลงมามากๆ เอว24 ติดตรงที่แขน,ขายังดูใหญ่ แล้วประเด็นมันอยู่ตรงที่เราเป็นคนที่ค้องข้างผอม คือสูง153 หนัก33 แล้วเค้ามีเพื่อนอีก 2 คน(ซึ่งก้อคือเพื่อนเราเหมือนกัน) 2คนนั้นก้อหุ่นดีค่ะ คือคนนึงสูง 162 หนัก 42 อีกคน 152 หนัก 35-36 มันเลยทำให้เพื่อนเรากลับมาลดอาหาร ไม่กินขนมเลย ลูกอมก้อไม่กิน กินแต่ผลไม้ นางไม่กินขนมมา2เดือนกว่าแล้ว น้ำหนักนางก้อดูจะลงไปอีก แต่แขน,ขานางก้อไม่ได้ดูลด เนื่องจากเปนพันธุกรรมของนาง นางชอบบ่นให้เราฟังบ่อยๆ จนเรารำคาน ว่า "เค้าอ้วนมาก"
--->ตัดมาอีก คือช่วงนี้ เราอ้วนขึ้น นน.เพิ่มมาโล2โล พอเรายิ่งไปเหนรูปสาวๆในไอจี ก้อไปหาข้อมูลดู สุดท้ายก้อได้ตั้งเป้ากับตัวเองว่าอยากสูง153 หนัก30 เราเลยกินข้าวปกติ แต่ลดขนม Sit up วันละ 100 ที แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ เพื่อนของเราที่เรากล่าวให้ด้านบน คอยพูดเสี้ยมตลอดว่า "แกผอมอยู่แล้ว กินทุกอย่างตามปกติเลย ขนมกินไปเยอะๆ ลดทำไม ถ้าให้ดีนะ อย่างแกต้องหนักซัก 35 ถึงจะดี" เราเลยตัดพ้อว่า "อือๆๆ แต่ถ้าเราสูงถึง160 แม่เราบอกว่าหนักไม่ควรเกิน 40นะ (ซึ่งเราเห็นด้วยกับแม่มากๆ)" แต่นางก้อบอกว่า "บ้า สูง160 ต้องหนักซัก45" เราขก.เถียงเลยถามต่อว่า "แล้วแกอยากลดถึงเท่าไหร่?" นางตอบว่า "กะจะให้ประมาน 40 อ่ะ" เราเลยพูดต่อว่า"อ้าว แกสูง160แล้วนะ ไหนบอกชั้นว่าสูง160 ต้องหนัก45ไง ทีแกยังลดได้เลย ทำไมชั้นจะลดไม่ได้" นางก้อเงียบ... คือเราก้อเข้าใจค่ะ ว่าเราก้อไม่อ้วนไรมากขนาดนั้น แต่แบบ คือเราเกลียดเพื่อนแบบนี้มาก คืออยากถามนางตรงๆว่าอยากเด่นขนากนั้นเลยหรอ? แล้วก้อไม่ใช่เราคนเดียว นางก้อชอบเสี้ยมเพื่อนอีก2คนเหมือนกัน ว่ากินเข้าไปเยอะๆๆๆๆๆ
เราคิดว่าถ้านางแค่อยากเด่นแต่ไม่ได้รักพวกเราแบบคนที่อยากเห็นเพื่อนมีความสุข นางจะทำหาพระแสงอะไร? อยากเด่นขนาดนั้นหรอ? รบกวนหาวิธีช่วยหน่อยค่ะ เปนการบอกนางทางอ้อมก้อได้ หรือทำให้นางสำนึกบ้างก้อได้คืออยากให้นางปรับตัวจริงๆ
...เราไม่ได้อยากมีเพื่อนที่บอกเพื่อนอีกคนว่าเธอทำดีแล้ว เพียงเพื่อให้ตัวเองทำดีกว่า...
มีวิธีจัดการกับเพื่อนที่ชอบเสี้ยมเพื่อนคนอื่นเพื่อทำให้ตัวเองทำดีกว่ามั้ยคะ?
--->ตัดมาอีก คือช่วงนี้ เราอ้วนขึ้น นน.เพิ่มมาโล2โล พอเรายิ่งไปเหนรูปสาวๆในไอจี ก้อไปหาข้อมูลดู สุดท้ายก้อได้ตั้งเป้ากับตัวเองว่าอยากสูง153 หนัก30 เราเลยกินข้าวปกติ แต่ลดขนม Sit up วันละ 100 ที แต่ประเด็นมันอยู่ตรงที่ เพื่อนของเราที่เรากล่าวให้ด้านบน คอยพูดเสี้ยมตลอดว่า "แกผอมอยู่แล้ว กินทุกอย่างตามปกติเลย ขนมกินไปเยอะๆ ลดทำไม ถ้าให้ดีนะ อย่างแกต้องหนักซัก 35 ถึงจะดี" เราเลยตัดพ้อว่า "อือๆๆ แต่ถ้าเราสูงถึง160 แม่เราบอกว่าหนักไม่ควรเกิน 40นะ (ซึ่งเราเห็นด้วยกับแม่มากๆ)" แต่นางก้อบอกว่า "บ้า สูง160 ต้องหนักซัก45" เราขก.เถียงเลยถามต่อว่า "แล้วแกอยากลดถึงเท่าไหร่?" นางตอบว่า "กะจะให้ประมาน 40 อ่ะ" เราเลยพูดต่อว่า"อ้าว แกสูง160แล้วนะ ไหนบอกชั้นว่าสูง160 ต้องหนัก45ไง ทีแกยังลดได้เลย ทำไมชั้นจะลดไม่ได้" นางก้อเงียบ... คือเราก้อเข้าใจค่ะ ว่าเราก้อไม่อ้วนไรมากขนาดนั้น แต่แบบ คือเราเกลียดเพื่อนแบบนี้มาก คืออยากถามนางตรงๆว่าอยากเด่นขนากนั้นเลยหรอ? แล้วก้อไม่ใช่เราคนเดียว นางก้อชอบเสี้ยมเพื่อนอีก2คนเหมือนกัน ว่ากินเข้าไปเยอะๆๆๆๆๆ
เราคิดว่าถ้านางแค่อยากเด่นแต่ไม่ได้รักพวกเราแบบคนที่อยากเห็นเพื่อนมีความสุข นางจะทำหาพระแสงอะไร? อยากเด่นขนาดนั้นหรอ? รบกวนหาวิธีช่วยหน่อยค่ะ เปนการบอกนางทางอ้อมก้อได้ หรือทำให้นางสำนึกบ้างก้อได้คืออยากให้นางปรับตัวจริงๆ
...เราไม่ได้อยากมีเพื่อนที่บอกเพื่อนอีกคนว่าเธอทำดีแล้ว เพียงเพื่อให้ตัวเองทำดีกว่า...