ทำไมพ่อกับแม่ถึงต้องห่วงอนาคตมากกว่าห่วงความรู้สึกลูกในปัจจุบัน??

สวัสดีค่ะ ต้องขอแนะนำตัวก่อนว่าเราเป็นนักศึกษาคณะบัญชีที่มหาลัยแห่งหนึ่ง ตอนนี้อยู่ปี 2 แล้วค่ะ ขอเกริ่นก่อนว่าตอน ม.ปลาย ช่วงที่ต้องตัดสินใจว่าจะเรียนอะไร เราตั้งเป้ามาตลอดกับอนาคตตัวเองว่าอยากเรียน

เพิ่งเลิกกับแฟนค่ะ เหตุผลรวมๆคือเค้าไม่ค่อยเห็นเรามีค่า เรยถอยออกมา พอห่างกัน แล้วเป็นห่วง ห่วงมาก คิดถึง เสียใจ แต่เพื่ออนาคตของตัวเองเรยต้องตัดใจออกมา

สำหรับผู้ปกครอง คงจะเป็นห่วงลูกหลานว่าจบมาแล้ว จะไม่มีงานทำ หรือจะโดน AI แย่งงานทำ คุณจะมีคำแนะนำลูกๆ ของคุณอย่างไรในการเลือกคณะเรียนต่อในมหาลัย เพื่อจะจบมาในอีก 4-5 ปีข้างหน้า ที่ AI น่าจะมาแรงในอีก

เครียดไปหมดเลยครับ อายุ 29 แล้ว ยังไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลย ห่วงทั้งแม่ห่วงทั้งแฟนว่าอนาคตจะพึ่งพาเราได้ไหม เหมือนยังค้นหาตัวเองไม่เจอสักที ขอกำลังใจหน่อยครับ

ดิฉันเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวค่ะ มีลูกเป็นด็กออทิสติก พูดสื่อสารไม่ได้ เรียนโรงเรียนพิเศษ อายุ 7 ขวบ เป็นลูกคนเดียว เลิกลากับพ่อเขาตั้งแต่เกิด ตอนนี้เป็นห่วงว่าแม่อยู่กับเขาตลอดชีวิตไม่ได้สักวันนึงจะต้องเส

ผมตื่นมาในความมืดมิด ในเวลา 6 โมงเช้า สิ่งที่มืดมิด ไม่ใช่เกิด บนท้องฟ้า หรือแสงแรกของดวงอาทิตย์ ที่ไม่สอดส่องลงมา แต่มันเกิดจากความมืดมิด เหมือนอยู่ในอุโมงค์ ไร้ซึ่งแสงใดๆ ที่เรียกกันว่า ภาระ ผมคือมน

คือเรื่องมีอยู่ว่าแม่โทรมาบอกให้เลิกคบกับแฟนคนปัจจุบันเพราะว่าเขาไม่มีอนาคตสามารถทำให้เรามีลูกเป็นครอบครัวได้ซึ่งเราก็บอกแม่ไปว่าเรายังไม่พร้อมที่จะมีลูกในตอนนี้แล้วแม่ก็บอกว่าไม่มีตอนนี้จะมีตอนไหนอาย

ตอนนี้เรา32เอง แต่ทำไมรู้สึกเหนื่อยกับทุกอย่าง มันไม่มีแรงทำอะไรเลย ไม่มีแรงผลักดันกับอะไรเลย เรามองไม่เห็นอนาคต ไม่อยากเจอผู้คน ไม่อยากคุย ถ้าคุยกับลูกค้าคือปกติ แต่ถ้าคุยกับคนที่มีความสัมพันธ์ด้วย

น้ำจะทำให้มันแย่ลงมากแค่ไหน มองฟ้ามันครึ้มๆ น่ะ