คือเพื่อนที่สนิทที่สุดของเราเขาเป็นคนที่หัวดี ความจำดี แล้วก็ฉลาด เวลาอยู่ด้วยกันทำให้รู้สึกตัวเองตัวเล็กลงเรื่อยๆเลยเวลาเขาตอบคำถามหรืออะไรก็ตาม เวลาเรียนอยู่อาจาร์ยก็จะถามหาแต่เขา ถ้ามีงานแข่งขันอะไรก็จะถามเขาคนแรก แล้วเราผู้ซึ่งอยู่ด้วยกันตลอดเนี่ย เหมือนเราไม่มีตัวตนในสายตาครูเลยค่ะ ครูไม่แม้แต่จะสบตากับเราหรือเพื่อนคนอื่นๆด้วยซ้ำ แล้วเวลามีเพื่อนมาถามงานหรือขอลอกงานเราทั้งสองคน เพื่อนก็จะเลือกหยิบงานของเขาไปทั้งที่เราเป็นคนยื่นให้ก่อน เวลามีคำถามพอเราตอบก่อนก็ทำเป็นไม่ได้ยิน แล้วไปฟังเพื่อนเราแทน คือการเปรียบเทียบที่เราโดนมามันไม่ใช่คำพูดแต่มันเป็นการกระทำ ไม่อยากจะคิดมากเหมือนกันนะคะแต่มันก็หลายรอบแล้ว
โดนเปรียบเทียบกับเพื่อนสนิทตลอดเลย รู้สึกน้อยใจนิดหน่อย