พรรคการเมือง (Political Party) คือ กลุ่มบุคคลหรือคณะบุคคลที่ยึดกุมอำนาจรัฐ หรือมีความ มุ่งหมายเพื่อที่จะเข้าไปยึดกุมอำนาจรัฐ นี่คือความหมายย่อๆ และก็ง่ายๆ ของพรรคการเมือง
รูปของพรรคการเมือง จะมีรูปเป็นอย่างไรก็แล้วแต่ อาจจะไม่เรียกว่า “พรรค” ก็ได้ อย่าง ขบวนการประชาธิปไตย หรือคณะรัฐประหารจะเรียกอย่างไรก็แล้วแต่ ถ้ามีความมุ่งหมายเพื่อที่จะเข้า กุมอำนาจรัฐแล้ว จะมาจากการเลือกตั้งหรือไม่ก็ตาม ก็ได้ชื่อว่า มีลักษณะเป็นพรรคการเมือง ดังนั้น คำว่า พรรคการเมือง หมายถึง สาระสำคัญของมันไม่ได้หมายถึงรูปแบบ หรือวิธีการ
พรรคการเมืองเกิดมาพร้อมกับ “รัฐ” (State) คือ ประเทศเมื่อมีรัฐก็มีพรรคการเมือง มีรัฐ ปกครอง ประเทศก็ต้องมีพรรคการเมือง ตั้งแต่โบราณเป็นมาอย่างนี้ พรรคเป็นของคู่กับรัฐ
พรรคการเมืองเป็นสิ่งที่อยู่เหนือรัฐ เพราะเข้าไปกุมรัฐ พรรคการเมืองจึงอยู่เหนือกฎหมาย ถ้ามีกฎหมายพรรคการเมืองก็คือ กฎหมายกันพวกอื่นกลุ่มอื่นจะเข้าไปกุมรัฐ สมัยกลางพรรคเรียกว่า ราชวงศ์
พ.ศ. 2523 ไม่มีกฎหมายพรรคการเมือง
พ.ศ.2544 ออกกฎหมายให้รัฐอยู่เหนือพรรค ซึ่งผิดหลักผิดเกณฑ์ กฎหมายพัฒนาพรรคไม่ได้
กฎหมายรัฐธรรมนูญมีเพียงฉบับเดียวที่กล่าวถึงพรรคการเมืองไว้อย่างถูกหลักถูกเกณฑ์ของ ระบอบประชาธิปไตย คือ รัฐธรรมนูญฉบับปี พ.ศ. 2492
“บุคคลมีเสรีภาพบริบูรณ์ในการรวมกันเป็นพรรคการเมือง เพื่อดำเนินการเมืองตามวิถีทาง ประชาธิปไตย และจะนำเอากฎหมายที่ว่าด้วยสมาคมมาใช้กับพรรคการเมืองมิได้”
พรรคการเมืองจะเกิดขึ้นหรือมีบทบาทได้ จะต้องมี “พระราชบัญญัติพรรคการเมือง” ขึ้นมา รองรับนั้น เป็นวิธีคิดที่ไม่ถูกต้อง เพราะแทนที่การรวมตัวทางการเมืองเป็น “พรรคการเมือง” (Political Party) จะเป็น “สิทธิขั้นพื้นฐาน” ของการเป็นประชาชนของประเทศที่ประชาชนทุกคน พึงจะมีโดยกำเนิด ไม่ต้องอาศัยกฎหมายใดๆ มารองรับทั้งสิ้น
การกำหนดแนวคิดว่า พรรคการเมืองจะมีขึ้นได้ต้องมี พรบ. พรรคการเมืองมารองรับนั้น เท่ากับ เป็นแนวคิดที่ต้องมีการควบคุมสิทธิและเสรีภาพทางการเมืองของประชาชนให้อยู่ในอำนาจของตน อย่างปฏิเสธไม่ได้ และไม่ต้องการให้ใครมาแย่งอำนาจจากตนนั่นเอง พรรคการเมืองบ้านเราจึงเป็นได้ เพียงบริษัทค้าการเมืองที่รวมตัวกันด้วยเงิน (ทุน) แทนที่จะรวมตัวกันด้วยอุดมการทางการเมือง ไม่ยึด นโยบายแต่อยู่ที่บุคคลระดับสูงในพรรคที่มีเงินมาก เป็นผู้กำหนดบทบาทของพรรค
ยุทธศาสตร์ของพรรคการเมือง
1. ยุทธศาสตร์ ประกอบด้วยปัญหาสำคัญ 2 ปัญหา
1. ความมุ่งหมาย (Strategic Aim)
2. การจัดกำลัง
3. ทิศทางสำคัญในการโจมตี
ความมุ่งหมายทางยุทธศาสตร์เป็นปัญหาสำคัญอันดับแรกของยุทธศาสตร์
2. พรรคการเมืองในประเทศด้อยพัฒนา พรรคการเมืองในประเทศไทย คือ พรรคการเมืองใน ประเทศด้อยพัฒนา ซึ่งมี 3 ชนิดคือ
1. พรรคเผด็จการ
2. พรรคประชาธิปไตย
3. พรรคคอมมิวนิสต์
ซึ่งมียุทธศาสตร์แตกต่างกันตามชนิดของพรรค
3. การพัฒนาประเทศ ประกอบด้วยปัญหาสำคัญ 2 ปัญหา
1. การพัฒนาการเมือง
2. การพัฒนาเศรษฐกิจ
การพัฒนาการเมืองเป็นปัญหาอันดับแรกของประเทศด้อยพัฒนา การพัฒนาเศรษฐกิจเป็น ปัญหาอันดับรองของประเทศกำลังพัฒนา
4. การพัฒนาประเทศของประเทศไทย คือ การพัฒนาประเทศด้อยพัฒนา ซึ่งหมายถึงการ เปลี่ยนภาวะประเทศด้อยพัฒนา ให้เป็นภาวะประเทศกำลังพัฒนา เพื่อก้าวไปสู่ภาวะประเทศพัฒนา
5. ภารกิจของการพัฒนาการเมืองในประเทศด้อยพัฒนา คือ การเปลี่ยนระบอบเผด็จการรูปใด รูปหนึ่ง เป็นระบอบที่ก้าวหน้า ซึ่งปัจจุบันมี 2 ระบอบ
1. ระบอบประชาธิปไตย (Democratic Regime)
2. ระบอบคอมมิวนิสต์ (Communist Regime)
ทั้งนี้แล้วแต่สภาวการณ์ของแต่ละประเทศ รวมทั้งเงื่อนไขอันเป็นสภาพบังคับของสถานการณ์
6. สภาวการณ์ของประเทศไทยเป็นสภาวการณ์เพื่อประชาธิปไตย โดยเฉพาะคนไทยต้องการ ระบอบประชาธิปไตย และไม่ต้องการระบอบคอมมิวนิสต์ ฉะนั้น การ เปลี่ยนระบอบเผด็จการเป็น ระบอบที่ก้าวหน้าในประเทศไทยจึงหมายถึง การเปลี่ยนระบอบเผด็จการ เป็นระบอบประชาธิปไตย
7. พรรคการเมืองในประเทศไทย ประกอบด้วยพรรคการเมือง 2 แบบ คือ
1. พรรคการเมืองตามกฎหมายของพรรคการเมือง
2. พรรคการเมืองตามความเป็นจริง
พรรคการเมืองตามกฎหมายพรรคการเมือง คือ พรรคที่จดทะเบียนตามกฎหมาย
พรรคการเมืองตามความเป็นจริง มีหลายพรรค มีทั้งกลุ่มการเมือง และคณะการเมือง เช่น คณะรัฐประหาร รวมทั้งพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย
การพิจารณาพรรคการเมืองที่ถูกต้องจะต้องพิจารณาพรรคตามความเป็นจริง มิใช่พิจารณา แต่เฉพาะพรรคตามกฎหมายเท่านั้น เพราะว่าจะมีกฎหมายหรือไม่ พรรคทั้งหลายย่อมมีอยู่ตามความ เป็นจริง และมีบทบาทต่อการพัฒนาประเทศด้วยกันทั้งสิ้น
8. ยุทธศาสตร์ของพรรคการเมือง ต่อการพัฒนาประเทศ
1. พรรคเผด็จการตามกฎหมาย และไม่ใช่ตามกฎหมาย มีความมุ่งหมายที่จะรักษา ระบอบเผด็จการรัฐสภาไว้ และพัฒนาเศรษฐกิจไปในระบอบเผด็จการ วิธีแก้ปัญหาขั้นสูงเรียกว่า “ปฏิรูป” ถือว่าเป็นประเทศกำลังพัฒนา ปัญหาไม่ใช่ระบอบ แต่เป็นปัญหาคน
2. พรรคคอมมิวนิสต์ คือ ความมุ่งหมายที่จะเปลี่ยนระบอบเผด็จการเป็นระบอบ คอมมิวนิสต์ โดยแบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอน
1. ความมุ่งหมายขั้นต่ำ เปลี่ยนเป็นระบอบประชาธิปไตย ภายใต้การนำของ พรรคคอมมิวนิสต์
2. ความมุ่งหมายขั้นสุดท้าย เปลี่ยนระบอบประชาธิปไตยเป็นระบอบเผด็จการ ชนชั้นกรรมาชีพ (Proletariat Regime) เพื่อสร้างระบบสังคมนิยม และบรรลุถึงระบบคอมมิวนิสต์
3. พรรคประชาธิปไตย มีความมุ่งหมายที่จะเปลี่ยนระบอบเผด็จการเป็นระบอบ ประชาธิปไตย คือ พัฒนาการเมืองให้สมบูรณ์ขึ้น ระบบเศรษฐกิจเสรีนิยมไปสู่สังคมประชาธิปไตย (Society)
อ่านเพิ่มเติมที่ลิงค์ครับ
ความรู้ยุทธศาสตร์
https://pantip.com/topic/37129357
http://www.lovedemocracy.com/radio.html
https://www.facebook.com/Democracy.process/
พรรคการเมือง และ ยุทธศาสตร์ของพรรคการเมือง
รูปของพรรคการเมือง จะมีรูปเป็นอย่างไรก็แล้วแต่ อาจจะไม่เรียกว่า “พรรค” ก็ได้ อย่าง ขบวนการประชาธิปไตย หรือคณะรัฐประหารจะเรียกอย่างไรก็แล้วแต่ ถ้ามีความมุ่งหมายเพื่อที่จะเข้า กุมอำนาจรัฐแล้ว จะมาจากการเลือกตั้งหรือไม่ก็ตาม ก็ได้ชื่อว่า มีลักษณะเป็นพรรคการเมือง ดังนั้น คำว่า พรรคการเมือง หมายถึง สาระสำคัญของมันไม่ได้หมายถึงรูปแบบ หรือวิธีการ
พรรคการเมืองเกิดมาพร้อมกับ “รัฐ” (State) คือ ประเทศเมื่อมีรัฐก็มีพรรคการเมือง มีรัฐ ปกครอง ประเทศก็ต้องมีพรรคการเมือง ตั้งแต่โบราณเป็นมาอย่างนี้ พรรคเป็นของคู่กับรัฐ
พรรคการเมืองเป็นสิ่งที่อยู่เหนือรัฐ เพราะเข้าไปกุมรัฐ พรรคการเมืองจึงอยู่เหนือกฎหมาย ถ้ามีกฎหมายพรรคการเมืองก็คือ กฎหมายกันพวกอื่นกลุ่มอื่นจะเข้าไปกุมรัฐ สมัยกลางพรรคเรียกว่า ราชวงศ์
พ.ศ. 2523 ไม่มีกฎหมายพรรคการเมือง
พ.ศ.2544 ออกกฎหมายให้รัฐอยู่เหนือพรรค ซึ่งผิดหลักผิดเกณฑ์ กฎหมายพัฒนาพรรคไม่ได้
กฎหมายรัฐธรรมนูญมีเพียงฉบับเดียวที่กล่าวถึงพรรคการเมืองไว้อย่างถูกหลักถูกเกณฑ์ของ ระบอบประชาธิปไตย คือ รัฐธรรมนูญฉบับปี พ.ศ. 2492
“บุคคลมีเสรีภาพบริบูรณ์ในการรวมกันเป็นพรรคการเมือง เพื่อดำเนินการเมืองตามวิถีทาง ประชาธิปไตย และจะนำเอากฎหมายที่ว่าด้วยสมาคมมาใช้กับพรรคการเมืองมิได้”
พรรคการเมืองจะเกิดขึ้นหรือมีบทบาทได้ จะต้องมี “พระราชบัญญัติพรรคการเมือง” ขึ้นมา รองรับนั้น เป็นวิธีคิดที่ไม่ถูกต้อง เพราะแทนที่การรวมตัวทางการเมืองเป็น “พรรคการเมือง” (Political Party) จะเป็น “สิทธิขั้นพื้นฐาน” ของการเป็นประชาชนของประเทศที่ประชาชนทุกคน พึงจะมีโดยกำเนิด ไม่ต้องอาศัยกฎหมายใดๆ มารองรับทั้งสิ้น
การกำหนดแนวคิดว่า พรรคการเมืองจะมีขึ้นได้ต้องมี พรบ. พรรคการเมืองมารองรับนั้น เท่ากับ เป็นแนวคิดที่ต้องมีการควบคุมสิทธิและเสรีภาพทางการเมืองของประชาชนให้อยู่ในอำนาจของตน อย่างปฏิเสธไม่ได้ และไม่ต้องการให้ใครมาแย่งอำนาจจากตนนั่นเอง พรรคการเมืองบ้านเราจึงเป็นได้ เพียงบริษัทค้าการเมืองที่รวมตัวกันด้วยเงิน (ทุน) แทนที่จะรวมตัวกันด้วยอุดมการทางการเมือง ไม่ยึด นโยบายแต่อยู่ที่บุคคลระดับสูงในพรรคที่มีเงินมาก เป็นผู้กำหนดบทบาทของพรรค
ยุทธศาสตร์ของพรรคการเมือง
1. ยุทธศาสตร์ ประกอบด้วยปัญหาสำคัญ 2 ปัญหา
1. ความมุ่งหมาย (Strategic Aim)
2. การจัดกำลัง
3. ทิศทางสำคัญในการโจมตี
ความมุ่งหมายทางยุทธศาสตร์เป็นปัญหาสำคัญอันดับแรกของยุทธศาสตร์
2. พรรคการเมืองในประเทศด้อยพัฒนา พรรคการเมืองในประเทศไทย คือ พรรคการเมืองใน ประเทศด้อยพัฒนา ซึ่งมี 3 ชนิดคือ
1. พรรคเผด็จการ
2. พรรคประชาธิปไตย
3. พรรคคอมมิวนิสต์
ซึ่งมียุทธศาสตร์แตกต่างกันตามชนิดของพรรค
3. การพัฒนาประเทศ ประกอบด้วยปัญหาสำคัญ 2 ปัญหา
1. การพัฒนาการเมือง
2. การพัฒนาเศรษฐกิจ
การพัฒนาการเมืองเป็นปัญหาอันดับแรกของประเทศด้อยพัฒนา การพัฒนาเศรษฐกิจเป็น ปัญหาอันดับรองของประเทศกำลังพัฒนา
4. การพัฒนาประเทศของประเทศไทย คือ การพัฒนาประเทศด้อยพัฒนา ซึ่งหมายถึงการ เปลี่ยนภาวะประเทศด้อยพัฒนา ให้เป็นภาวะประเทศกำลังพัฒนา เพื่อก้าวไปสู่ภาวะประเทศพัฒนา
5. ภารกิจของการพัฒนาการเมืองในประเทศด้อยพัฒนา คือ การเปลี่ยนระบอบเผด็จการรูปใด รูปหนึ่ง เป็นระบอบที่ก้าวหน้า ซึ่งปัจจุบันมี 2 ระบอบ
1. ระบอบประชาธิปไตย (Democratic Regime)
2. ระบอบคอมมิวนิสต์ (Communist Regime)
ทั้งนี้แล้วแต่สภาวการณ์ของแต่ละประเทศ รวมทั้งเงื่อนไขอันเป็นสภาพบังคับของสถานการณ์
6. สภาวการณ์ของประเทศไทยเป็นสภาวการณ์เพื่อประชาธิปไตย โดยเฉพาะคนไทยต้องการ ระบอบประชาธิปไตย และไม่ต้องการระบอบคอมมิวนิสต์ ฉะนั้น การ เปลี่ยนระบอบเผด็จการเป็น ระบอบที่ก้าวหน้าในประเทศไทยจึงหมายถึง การเปลี่ยนระบอบเผด็จการ เป็นระบอบประชาธิปไตย
7. พรรคการเมืองในประเทศไทย ประกอบด้วยพรรคการเมือง 2 แบบ คือ
1. พรรคการเมืองตามกฎหมายของพรรคการเมือง
2. พรรคการเมืองตามความเป็นจริง
พรรคการเมืองตามกฎหมายพรรคการเมือง คือ พรรคที่จดทะเบียนตามกฎหมาย
พรรคการเมืองตามความเป็นจริง มีหลายพรรค มีทั้งกลุ่มการเมือง และคณะการเมือง เช่น คณะรัฐประหาร รวมทั้งพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย
การพิจารณาพรรคการเมืองที่ถูกต้องจะต้องพิจารณาพรรคตามความเป็นจริง มิใช่พิจารณา แต่เฉพาะพรรคตามกฎหมายเท่านั้น เพราะว่าจะมีกฎหมายหรือไม่ พรรคทั้งหลายย่อมมีอยู่ตามความ เป็นจริง และมีบทบาทต่อการพัฒนาประเทศด้วยกันทั้งสิ้น
8. ยุทธศาสตร์ของพรรคการเมือง ต่อการพัฒนาประเทศ
1. พรรคเผด็จการตามกฎหมาย และไม่ใช่ตามกฎหมาย มีความมุ่งหมายที่จะรักษา ระบอบเผด็จการรัฐสภาไว้ และพัฒนาเศรษฐกิจไปในระบอบเผด็จการ วิธีแก้ปัญหาขั้นสูงเรียกว่า “ปฏิรูป” ถือว่าเป็นประเทศกำลังพัฒนา ปัญหาไม่ใช่ระบอบ แต่เป็นปัญหาคน
2. พรรคคอมมิวนิสต์ คือ ความมุ่งหมายที่จะเปลี่ยนระบอบเผด็จการเป็นระบอบ คอมมิวนิสต์ โดยแบ่งออกเป็น 2 ขั้นตอน
1. ความมุ่งหมายขั้นต่ำ เปลี่ยนเป็นระบอบประชาธิปไตย ภายใต้การนำของ พรรคคอมมิวนิสต์
2. ความมุ่งหมายขั้นสุดท้าย เปลี่ยนระบอบประชาธิปไตยเป็นระบอบเผด็จการ ชนชั้นกรรมาชีพ (Proletariat Regime) เพื่อสร้างระบบสังคมนิยม และบรรลุถึงระบบคอมมิวนิสต์
3. พรรคประชาธิปไตย มีความมุ่งหมายที่จะเปลี่ยนระบอบเผด็จการเป็นระบอบ ประชาธิปไตย คือ พัฒนาการเมืองให้สมบูรณ์ขึ้น ระบบเศรษฐกิจเสรีนิยมไปสู่สังคมประชาธิปไตย (Society)
อ่านเพิ่มเติมที่ลิงค์ครับ
ความรู้ยุทธศาสตร์ https://pantip.com/topic/37129357
http://www.lovedemocracy.com/radio.html
https://www.facebook.com/Democracy.process/