เรื่องที่จะเล่าดังต่อไปนี้มิได้แนะนำให้ผู้ใดทำตาม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
ปกติผมไม่ค่อยนั่งสมาธินะแต่หลังๆ เข้ากระทู้อ่านเกี่ยวกับการทำสมาธิเลยอยากทำบ้าง ผมไม่ค่อยมีเวลาและมักหายใจติดขัด
ด้วยโรคภูมิแพ้ก็เลยใช้วิธีกลั้นหายใจเป็นเวลาสั้นๆ แทนการหายใจเข้าออก รู้สึกว่ามันว่างได้เร็วและง่ายกว่าหายใจปกติ
ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจแต่เวลาตั้งใจทำอะไรมากๆ หรือตื่นเต้นก็จะไม่หายใจอยู่แล้ว ทำแล้วพอรู้สึกว่าดีแล้วก็ปล่อยและเสร็จแค่นั้น
วันหนึ่งนั่งหลับตาหายใจตามปกติพยายามไม่คิดอะไรแต่จิตไม่ว่าง เหมือนมีเสียงพูดพล่ามไปเรื่อยจนรำคาญ เลยเผลอไปจดจ่อ
อยู่ที่มันแล้วกลั้นหายใจ อยู่ๆ ก็นึกได้ว่าตัวเองกลั้นหายใจอยู่จึงขู่มันว่า
'ถ้าไม่เลิกคิดแกตายนะ ฉันกำลังกลั้นหายใจอยู่ ฉันเอาจริงนะไม่หายใจจนกว่าแกจะเลิกคิด'
รู้สึกว่ามันดิ้นๆ แล้วค่อยๆ จางหายไป พอรู้สึกว่าว่างดีสบายใจแล้วก็คลายออกหายใจตามปกติและหยุดทำสมาธิเพียงเท่านั้น
การกลั้นหายใจคงไม่ใช่วิธีที่ถูกและถ้ากลั้นหายใจนานไม่เลิกผมคงมาตั้งกระทู้แบบนี้ไม่ได้นะ ขึ้นสวรรค์ไปนานแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า
ไม่แน่ใจว่าผมหลอกมันหรือที่จริงแล้วโดนมันหลอกแล้วไม่รู้ตัวรึเปล่า
ทำสมาธิแล้วจิตไม่นิ่งเลยจับตัวเองเป็นตัวประกัน
ปกติผมไม่ค่อยนั่งสมาธินะแต่หลังๆ เข้ากระทู้อ่านเกี่ยวกับการทำสมาธิเลยอยากทำบ้าง ผมไม่ค่อยมีเวลาและมักหายใจติดขัด
ด้วยโรคภูมิแพ้ก็เลยใช้วิธีกลั้นหายใจเป็นเวลาสั้นๆ แทนการหายใจเข้าออก รู้สึกว่ามันว่างได้เร็วและง่ายกว่าหายใจปกติ
ตอนแรกไม่ได้ตั้งใจแต่เวลาตั้งใจทำอะไรมากๆ หรือตื่นเต้นก็จะไม่หายใจอยู่แล้ว ทำแล้วพอรู้สึกว่าดีแล้วก็ปล่อยและเสร็จแค่นั้น
วันหนึ่งนั่งหลับตาหายใจตามปกติพยายามไม่คิดอะไรแต่จิตไม่ว่าง เหมือนมีเสียงพูดพล่ามไปเรื่อยจนรำคาญ เลยเผลอไปจดจ่อ
อยู่ที่มันแล้วกลั้นหายใจ อยู่ๆ ก็นึกได้ว่าตัวเองกลั้นหายใจอยู่จึงขู่มันว่า
'ถ้าไม่เลิกคิดแกตายนะ ฉันกำลังกลั้นหายใจอยู่ ฉันเอาจริงนะไม่หายใจจนกว่าแกจะเลิกคิด'
รู้สึกว่ามันดิ้นๆ แล้วค่อยๆ จางหายไป พอรู้สึกว่าว่างดีสบายใจแล้วก็คลายออกหายใจตามปกติและหยุดทำสมาธิเพียงเท่านั้น
การกลั้นหายใจคงไม่ใช่วิธีที่ถูกและถ้ากลั้นหายใจนานไม่เลิกผมคงมาตั้งกระทู้แบบนี้ไม่ได้นะ ขึ้นสวรรค์ไปนานแล้ว ฮ่าฮ่าฮ่า
ไม่แน่ใจว่าผมหลอกมันหรือที่จริงแล้วโดนมันหลอกแล้วไม่รู้ตัวรึเปล่า