ผมเชื่อว่าผู้ชายทุกๆคน ต่างก็มีผู้หญิงในฝันของตัวเอง อาจจะเป็นดารา นักร้องสาวๆ หรือเพื่อนร่วมชั้นเรียน รุ่นพี่ที่ทำงาน ฯลฯ แต่ส่วนใหญ่แล้วผู้หญิงในฝันจะเป็นคนที่อยู่สูงจนเกินเอื้อมใช่ไหมละ เราถึงเรียกพวกเธอว่า "สาวในฝัน"
เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้มันไม่ได้บอกหรอกนะครับว่าผมจะสมหวังหรืออะไร ผมแอบชอบผู้หญิงคนนึงอยู่นานมากเลยครับ เรียกว่าแอบชอบไม่ถูกเท่าไหร่ ขอเรียกเธอว่าเป็นสาวในฝัน คนที่ผมใฝ่ฝันละกัน แบบว่าเธอคงเป็นสเป็คของผมทุกรูขุมขนอะไรประมาณนั้น หน้าตาเอย ไลฟ์สไตล์เอย เราทำงานอยู่ในวงการเดียวกันครับ ก็ยังพอให้ได้เจอะเจอกันบ้าง แต่เธอไม่รู้จักผมหรอกนะครับ ไม่เคยพูดคุยกันเลย เราวนเวียนกันแบบนี้มาหลายปี เธอก็มีแฟนของเธอ ส่วนผมเองก็เรื่อยๆของผม ผมเป็นคนที่มีประสบการณ์รักที่ไม่ดีนัก คือพังมาตลอด คนรอบตัวผมต่างก็บอกว่า "อยู่คนเดียวเหอะนายอะ"
จนวันนึงครับ ผมเพิ่งโดนผู้หญิงทิ้ง(อีกแล้ว) (ผมขอไม่เล่านะครับ เพราะมันคนละประเด็นกัน) แล้วเหมือนผมโพสในเฟสว่าไปทำงานแล้วโดนแซวยับเลยเรื่องถูกผู้หญิงทิ้ง แล้วเธอก็มากดหัวเราะ ผมก็เลยเข้าไปดูเฟสเธอหลังจากไม่ได้ดูมานานระหว่างที่ผมมีแฟนอะนะครับ ก็เลยเหมือนจะรู้ว่าเธอก็เพิ่งเลิกกับแฟนของเธอเหมือนกัน ผมเลยเสี่ยงทักเธอไปดูว่า เออ....งานล่าสุดเมื่อวันเสาร์ไม่ได้เจอกันเลย (เพราะก่อนหน้านี้ มีงานนึงผมเคยทักเธอ แต่เธอจำไม่ได้หรอก ทักทายกัน 5 วิ ฮ่าๆ) ทุกๆงานที่ไปแล้วเจอเธอ ผมชอบแอบมองเธอไกลๆ แอบเอากล้องซูมถ่ายรูปเธอไว้บ้าง แต่ผมไม่ใช่โรคจิตนะครับ อย่าเข้าใจผิด คือบางครั้งก็ถ่ายแล้วส่งให้เธอ เผื่อเธอจะเอาไปโพสเฟสบ้าง แต่เปล่าเลย ไม่โพสวะ ฟาวล์สัส
มาต่อกันหลังจากที่ผมทักเธอไปครับ ก็คือไม่คิดว่าเธอจะคุยด้วยนะ แต่ที่แปลกคือ รอบนี้เธอคุยกับผมวะ คุยกันทุกวัน ทั้งวัน ทุกเวลาที่ว่างเลย บางทีก็วีดีโอคอลกัน ถ่ายรูปส่งให้กัน ทำอะไรอยู่ อยู่ไหน พระเจ้า!!! อย่างกับในหนังเรื่องแฟนเดย์ เหมือนความฝันที่เราชะเง้อยืนมอง วันนี้เรากำลังจะจับต้องได้อะไรประมาณนั้น ผมรู้ว่าเธอยังลืมแฟนเธอไม่ได้หรอกนะครับ เราก็เปิดใจคุยกันในหลายๆเรื่อง ผมเองก็ไม่ได้มาในสถานะที่จะจีบเธอ ผมเองก็รู้ตัวเองดี เธออยู่คนละเกรดกับผมเลย ผมบอกกับเธอว่า ขอคุยเป็นเพื่อนเธอไปก่อนนะ จะระหว่างที่รอเขาก็ได้ หรือในระหว่างก่อนที่เธอจะพบคนใหม่ที่เหมาะกับเธอมากกว่า ผมบอกกับเธอไปอีกว่า ผมเสียดายมากๆที่ต้องเห็นผู้หญิงแบบเธอ เด๋วคบ เด๋วเลิกกับคนนู้นคนนี้ ผมแค่อยากให้เธอคบกับใครสักคนที่คบกันนานๆจนแต่งงานกันอะไรแบบนั้น ผมไม่ได้หมายความว่าต้องเป็นผมนะครับ หมายถึงคนที่เหมาะกับเธอมากกว่า ผมมองว่าเธอมีดีพอที่จะไม่ถูกผู้ชายหน้าโง่ที่ไหนมามองข้ามเธอแบบนี้
แล้วเมื่อวานครับ ด้วยความที่เธอต้องไปทำงานที่ข้าวสาร ส่วนผมจะไปดื่มกับเพื่อนๆที่ ม.รังสิต ผมก็บอกกับเธอว่า เด๋วผมไปดื่มกับเพื่อนที่ ม.รังสิต นะ แล้วก็ถามว่าเธอทำงานกี่โมงเลิกกี่โมง เธอบอกว่า ทำ 23.00 น. เลิก 1.00 น. ผมเลยแกล้งแซวไปว่า เด๋วไปแอบส่องดีกว่า เธอตอบกลับมาว่า ชิส์.... ขี้โม้ จะไป ม.รังสิตไม่ใช่หรอ ผมเลยบอกว่าก็เสร็จจากตรงนี้ก็นั่งแท็กซี่ไปได้ ถ้าอยากให้ไปอะนะ ผมไปได้หมดขอแค่บัญชามา ด้วยการที่ผมใช้คำศัพท์แปลกๆ เราก็เลยขำกันใหญ่ สรุปคือผมยอมโดนเพื่อนด่าเลยครับ ฮ่าๆ คือออกจากวงเหล้าที่ ม. รังสิต ตอน 23.00 น. แล้วผมก็รีบนั่งแท็กซี่ไปเลย พอไปถึงก็เหมือนเดิมแอบดูเธอไกลๆ(อีกแล้ว) ทีแรกว่าจะแค่แอบดูแล้วกลับเลย แต่ผมไม่อยากขี้ขลาดแบบนั้นอีกแล้ว ผมเลยถ่ายรูปเธอส่งไปให้ เธอก็เลยรู้ว่าผมมาจริง ถึงแล้ว แล้วเธอก็เห็นผมแล้ว น่าจะเป็นครั้งแรกรึป่าวไม่รู้นะครับ ที่เธอมองเห็นผม....
ผมอาสาช่วยเธอถือของหลังจากเลิกงาน เราได้นั่งพูดคุยกันอยู่ประมาณ 15 นาที ถึงรึป่าวไม่รู้นะครับ อากาศก็หนาว สั่นหนาวหรือสั่นตื่นเต้นก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่แน่ๆ สาวในฝันของผมนั่งอยู่เบื้องหน้าผมแล้ว วันนี้อาจจะ แค่ 15 นาที วันหน้าอาจจะนานกว่านี้ก็ได้(มั้งครับ) หรือนี่อาจเป็น 15 นาที สุดท้ายใครจะรู้จริงไหมครับ ผมยิ่งหลงเธอใหญ่เลย ทั้งแววตาเธอ รอยยิ้มเธอ เธอเป็นทุกอย่างที่ผมตามหาเลยครับ คำพูดไม่ได้ดูเว่อร์ไปใช่ไหมครับ แฮะๆ อิจฉาผู้ชายทุกคนที่เคยเป็นแฟนเธอเลยครับ อยากมีโอกาสได้ดูแลเธอแบบนั้นบ้างจัง อยากทำอาหารเช้าให้เธอกินตอนตื่น อยากต้มน้ำให้เธอเวลาเธอบ่นหนาว อยากช่วยเธอถือของทุกวันหลังเลิกงาน เห้อออออ ฝันต่อไปครับพี่น้อง(น้าแอ๊ดก็มา ฮ่าๆ) ก็หวังว่าสักวันนึงเธอจะเข้มแข็งขึ้นและเปิดรับใครเข้ามาช่วยดูแลเธอแหละครับ ระหว่างนี้ผมก็คุยเป็นเพื่อนเธอไปก่อนเนอะ เพราะแค่นี้ก็เกินฝันของผมแล้วครับ....
ในวันที่สาวในฝันมานั่งอยู่เบื้องหน้า....
เรื่องที่ผมจะเล่าต่อไปนี้มันไม่ได้บอกหรอกนะครับว่าผมจะสมหวังหรืออะไร ผมแอบชอบผู้หญิงคนนึงอยู่นานมากเลยครับ เรียกว่าแอบชอบไม่ถูกเท่าไหร่ ขอเรียกเธอว่าเป็นสาวในฝัน คนที่ผมใฝ่ฝันละกัน แบบว่าเธอคงเป็นสเป็คของผมทุกรูขุมขนอะไรประมาณนั้น หน้าตาเอย ไลฟ์สไตล์เอย เราทำงานอยู่ในวงการเดียวกันครับ ก็ยังพอให้ได้เจอะเจอกันบ้าง แต่เธอไม่รู้จักผมหรอกนะครับ ไม่เคยพูดคุยกันเลย เราวนเวียนกันแบบนี้มาหลายปี เธอก็มีแฟนของเธอ ส่วนผมเองก็เรื่อยๆของผม ผมเป็นคนที่มีประสบการณ์รักที่ไม่ดีนัก คือพังมาตลอด คนรอบตัวผมต่างก็บอกว่า "อยู่คนเดียวเหอะนายอะ"
จนวันนึงครับ ผมเพิ่งโดนผู้หญิงทิ้ง(อีกแล้ว) (ผมขอไม่เล่านะครับ เพราะมันคนละประเด็นกัน) แล้วเหมือนผมโพสในเฟสว่าไปทำงานแล้วโดนแซวยับเลยเรื่องถูกผู้หญิงทิ้ง แล้วเธอก็มากดหัวเราะ ผมก็เลยเข้าไปดูเฟสเธอหลังจากไม่ได้ดูมานานระหว่างที่ผมมีแฟนอะนะครับ ก็เลยเหมือนจะรู้ว่าเธอก็เพิ่งเลิกกับแฟนของเธอเหมือนกัน ผมเลยเสี่ยงทักเธอไปดูว่า เออ....งานล่าสุดเมื่อวันเสาร์ไม่ได้เจอกันเลย (เพราะก่อนหน้านี้ มีงานนึงผมเคยทักเธอ แต่เธอจำไม่ได้หรอก ทักทายกัน 5 วิ ฮ่าๆ) ทุกๆงานที่ไปแล้วเจอเธอ ผมชอบแอบมองเธอไกลๆ แอบเอากล้องซูมถ่ายรูปเธอไว้บ้าง แต่ผมไม่ใช่โรคจิตนะครับ อย่าเข้าใจผิด คือบางครั้งก็ถ่ายแล้วส่งให้เธอ เผื่อเธอจะเอาไปโพสเฟสบ้าง แต่เปล่าเลย ไม่โพสวะ ฟาวล์สัส
มาต่อกันหลังจากที่ผมทักเธอไปครับ ก็คือไม่คิดว่าเธอจะคุยด้วยนะ แต่ที่แปลกคือ รอบนี้เธอคุยกับผมวะ คุยกันทุกวัน ทั้งวัน ทุกเวลาที่ว่างเลย บางทีก็วีดีโอคอลกัน ถ่ายรูปส่งให้กัน ทำอะไรอยู่ อยู่ไหน พระเจ้า!!! อย่างกับในหนังเรื่องแฟนเดย์ เหมือนความฝันที่เราชะเง้อยืนมอง วันนี้เรากำลังจะจับต้องได้อะไรประมาณนั้น ผมรู้ว่าเธอยังลืมแฟนเธอไม่ได้หรอกนะครับ เราก็เปิดใจคุยกันในหลายๆเรื่อง ผมเองก็ไม่ได้มาในสถานะที่จะจีบเธอ ผมเองก็รู้ตัวเองดี เธออยู่คนละเกรดกับผมเลย ผมบอกกับเธอว่า ขอคุยเป็นเพื่อนเธอไปก่อนนะ จะระหว่างที่รอเขาก็ได้ หรือในระหว่างก่อนที่เธอจะพบคนใหม่ที่เหมาะกับเธอมากกว่า ผมบอกกับเธอไปอีกว่า ผมเสียดายมากๆที่ต้องเห็นผู้หญิงแบบเธอ เด๋วคบ เด๋วเลิกกับคนนู้นคนนี้ ผมแค่อยากให้เธอคบกับใครสักคนที่คบกันนานๆจนแต่งงานกันอะไรแบบนั้น ผมไม่ได้หมายความว่าต้องเป็นผมนะครับ หมายถึงคนที่เหมาะกับเธอมากกว่า ผมมองว่าเธอมีดีพอที่จะไม่ถูกผู้ชายหน้าโง่ที่ไหนมามองข้ามเธอแบบนี้
แล้วเมื่อวานครับ ด้วยความที่เธอต้องไปทำงานที่ข้าวสาร ส่วนผมจะไปดื่มกับเพื่อนๆที่ ม.รังสิต ผมก็บอกกับเธอว่า เด๋วผมไปดื่มกับเพื่อนที่ ม.รังสิต นะ แล้วก็ถามว่าเธอทำงานกี่โมงเลิกกี่โมง เธอบอกว่า ทำ 23.00 น. เลิก 1.00 น. ผมเลยแกล้งแซวไปว่า เด๋วไปแอบส่องดีกว่า เธอตอบกลับมาว่า ชิส์.... ขี้โม้ จะไป ม.รังสิตไม่ใช่หรอ ผมเลยบอกว่าก็เสร็จจากตรงนี้ก็นั่งแท็กซี่ไปได้ ถ้าอยากให้ไปอะนะ ผมไปได้หมดขอแค่บัญชามา ด้วยการที่ผมใช้คำศัพท์แปลกๆ เราก็เลยขำกันใหญ่ สรุปคือผมยอมโดนเพื่อนด่าเลยครับ ฮ่าๆ คือออกจากวงเหล้าที่ ม. รังสิต ตอน 23.00 น. แล้วผมก็รีบนั่งแท็กซี่ไปเลย พอไปถึงก็เหมือนเดิมแอบดูเธอไกลๆ(อีกแล้ว) ทีแรกว่าจะแค่แอบดูแล้วกลับเลย แต่ผมไม่อยากขี้ขลาดแบบนั้นอีกแล้ว ผมเลยถ่ายรูปเธอส่งไปให้ เธอก็เลยรู้ว่าผมมาจริง ถึงแล้ว แล้วเธอก็เห็นผมแล้ว น่าจะเป็นครั้งแรกรึป่าวไม่รู้นะครับ ที่เธอมองเห็นผม....
ผมอาสาช่วยเธอถือของหลังจากเลิกงาน เราได้นั่งพูดคุยกันอยู่ประมาณ 15 นาที ถึงรึป่าวไม่รู้นะครับ อากาศก็หนาว สั่นหนาวหรือสั่นตื่นเต้นก็ไม่รู้เหมือนกัน แต่ที่แน่ๆ สาวในฝันของผมนั่งอยู่เบื้องหน้าผมแล้ว วันนี้อาจจะ แค่ 15 นาที วันหน้าอาจจะนานกว่านี้ก็ได้(มั้งครับ) หรือนี่อาจเป็น 15 นาที สุดท้ายใครจะรู้จริงไหมครับ ผมยิ่งหลงเธอใหญ่เลย ทั้งแววตาเธอ รอยยิ้มเธอ เธอเป็นทุกอย่างที่ผมตามหาเลยครับ คำพูดไม่ได้ดูเว่อร์ไปใช่ไหมครับ แฮะๆ อิจฉาผู้ชายทุกคนที่เคยเป็นแฟนเธอเลยครับ อยากมีโอกาสได้ดูแลเธอแบบนั้นบ้างจัง อยากทำอาหารเช้าให้เธอกินตอนตื่น อยากต้มน้ำให้เธอเวลาเธอบ่นหนาว อยากช่วยเธอถือของทุกวันหลังเลิกงาน เห้อออออ ฝันต่อไปครับพี่น้อง(น้าแอ๊ดก็มา ฮ่าๆ) ก็หวังว่าสักวันนึงเธอจะเข้มแข็งขึ้นและเปิดรับใครเข้ามาช่วยดูแลเธอแหละครับ ระหว่างนี้ผมก็คุยเป็นเพื่อนเธอไปก่อนเนอะ เพราะแค่นี้ก็เกินฝันของผมแล้วครับ....