กลอน"ละครดอกโศก"

เมื่อเจอทุกข์! คนก็จะถามว่าทำไมตนถึงต้องมาพบเจอกับความทุกข์..แต่เมื่อคิดทบทวนไปมาก็ได้พบว่าทุกข์เกิดจาก"อัตตา"คือ ตัวกู ของกู อันนั้นของกู อันนี้ก็เป็นของของกู! ชีวิตคนถึงได้มีทุกข์  ดู-ดูแล้วชีวิตคนเราก็เหมือนละครโรงใหญ่ที่เล่นไปตามบทบาท ตามเกมส์ชีวิต จะสุขจะทุกข์ สุดท้ายแล้วเมื่อพิจารณาก็ได้พบว่า ทุกข์ที่พบเจอ ตัวเองนั่นแหละคือผู้ที่สามารถกำหนด และปลดปล่อยตัวเองออกจากทุกข์นั้นได้.