เดียวดาย toshare

เพียงเดียวดายโผผกบนโลกกว้าง ต้องอ้างว้างหนาวเหน็บเกินเก็บฝืน ทุกห้วงกาลสุดช้ำทนกล้ำกลืน นอนสะอื้นฝืนข่มระทมใจ ดุจวิหคผกผินบินเหนื่อยล้า ไร้หลักพิงพึ่งพาให้อาศัย มองซ้ายขวาดังเช่นไม่เห็นใคร ร้าวทรวงใน

@ เดียวดายกลางสายลมชมจันทร์ดาว เหงาเดียวดาย กายอย่าง มิว่างเว้นแอบซ่อนปลีก หลีกเร้น ลำเค็ญยิ่งเดินทอดน่อง ท่องเอื่อย เฉื่อยประวิงคราเหนื่อยพิง ผืนฟ้า ภูผาเคียง รำพึงร้าง ลางเลา เงาแม่หญิงสรรพสิ่ง นิ่ง