ขอท้าวความก่อนนะคะ เราอายุ อยุ่ในช่วงวัยรุ่นละกัน เราไม่เคยมีแฟนนะ เมื่อ 3-4 เดือนที่ผ่านมา เราได้คุยกะ ผช คนนึง เค้าเป็นรุ่นพี่ อยุ่คนละโรงเรียนนะ แต่โรงเรียนก้อจะใกล้ๆกัน เราได้คุยกันสักพัก อยุ่ๆเค้าก้อเริ่มเป็นคนกดโทรกดคอลมาหา แล้วก้อไปเรื่อยๆเราได้ไปดูหนัง กินข้าว ไปไหนมาไหนด้วยกันบ่อยขึ้น จนเค้าบอกว่าขอดูไปเรื่อยๆก่อน ยังไม่อยากคบเดี๋ยวเลิกกันจะมองหน้ากันไม่ติด เราก้อเข้าใจนะคะ ในขณะที่คุยๆกับเรา เค้าก้อไม่เปิดเผยนะ ตอนไปไหนมาไหนด้วยกัน พอเจอเพื่อนเค้าก้อเดินออกห่างเราเหมือนไม่รู้จักกัน เราก้อเดินไปรอข้างหน้า เราก้อถามว่าทำไมล่ะ เค้าบอกเดี๋ยวคนอื่นรู้ เราก้อยอม และในระหว่างที่คุยกัน ก้อรู้นะว่าเค้าไปคุยกับคนอื่น มีเรื่องมาทะเลาะๆ จนคุยกันจะได้3เดือน เค้าเปลี่ยนไป เราก้อรู้แหล้ะว่าจะจบไม่สวยแน่ๆ จนวันนึงเค้าทำการบ้านเราบอกจะรอ ให้ทำให้เสร็จแล้วเดี๋ยวไปนอนพร้อมกัน เค้าก้อไม่ยอม แล้วก้อเงียบไปพักนึง เค้าก้อกดโทรมา คุยๆๆ คุยไปคุยมาเค้าก้อเริ่มถาม นี่เราเป็นอะไรกัน เราก้อบอกก้อทุกอย่างยังไม่ชัดเจนหนิ เค้าก้อเลยบอกเค้าไม่อยากมีใคร เค้าก้อขอโทษที่ให้ความหวัง ถามอีกว่าโอเครมั้ย เราก้อตอบโอเครๆเข้าใจหนูอ่ะเข้าใจพี่มาตลอดแหล้ะ แล้วผ่านไปไม่นานไม่ถึง2-3อาทิตย์เลย เค้าก้อโพสเหมือนมีใคร ///ในขณะที่เราคุยกับเค้านะ เราเข้าใจทุกๆอย่าง ไม่มีเวลาคุยไม่มีเวลาให้ เราก้อเข้าใจ กับบ้านมืด ไปเรียนเราก้อรอเค้ากับมา ทำการบ้านอดคุยกันเราก้อไม่ว่า หรือว่างแต่ไปเล่นเกมเราก้อไม่บ่น ทะเลาะกันเรื่องไปคุยกะ ผญ อื่น ไปโพสหน้าวอล ผญ อื่น เราก้อถามเหตุผลตลอด ว่าอะไร ? ทำไม ? เราก้อยกโทษให้ เค้าหายไปมืดๆหรือไปไหน เราก้อโทรหาโทรถามตลอด เค้าไปไหนไม่มีเพื่อนคุยเราก้อโทรเบอร์คุยกะเค้าครึ่งค่อนชั่วโมง แล้วจิงๆความสัมพันธ์เรามันไม่ใช่แค่คนคุยอ่ะ มันมากกว่านั้นแต่ไม่ถึงขั้นมีอะไรกันนะ แต่เค้าไม่มีสถานะให้เรา คงเพราะเค้าคุยเยอะ หลายๆคนคงจะด่าว่าโง่ แต่ป่าวค่ะ เราก้อรู้ค่ะว่าเค้าคุยหลายคนเราไม่เคยห้ามหรือสั่งให้เลิกคุยนะ เราคิดว่าถ้าเค้าจิงจังกะเราเค้าจะเลิกคุยไปเอง เพื่อนๆก้อเตือนค่ะว่าเค้าไม่ดี เค้าไม่เปิดเผยวะไรงี้ เเต่เราก้อไม่พูดอะไรมาก เอาจริงเพื่อนเราไม่ชอบขี้หน้าเค้าด้วยซ้ำ พอเค้ามาหาเราเราก้อเดินๆห่างจากเพื่อนไปเพื่อเพื่อนจะได้ไม่ต้องแบบรำคานหูรำคานตา แต่เค้าไม่รุ้นะคะว่าเพื่อนเราไม่ชอบเท่าไหร่ //เวลาที่เค้าต้องไปไหนตอนตี3-4 เราก้อตั้งนาฬิกามาให้ตื่นแล้วก้อโทรปลุกเค้า และปกติเราไป รร สายนะ ตื่นก้อสายแบบ 6โมงครึ่งไรงี้ แต่เค้ามาปลุกตอนตี5 เราก้อเออตื่นไม่ว่าอะไร เต็มใจตื่นด้วยซ้ำ ตั้งแต่คุยๆกันมาเราไม่เคยด่ากันเลยค่ะ มีแต่แบบเล่นๆ ไม่ได้พูดเป็นคำด่านะ แค่แบบชูนิ้ว แค่นั้น //ตอนเลิกคุยกันไปแรกๆเราเศร้าหนักมาก เจอหน้าเค้าน้ำตาก้อซึมตลอด บ่อน้ำตาตื้นไปเลยค่ะ///ฟังแล้วอาจจะเวอร์ไม่หน้าเชื่อ แต่มันจิงค่ะ เราไม่ใช่สายแบ๊ว หรือโลกสวยนะ เราเป็นคนห้าวๆด้วยซ้ำ แต่ไม่รุ้ทำไมถึงเข้าใจเค้าขนาดนี้+++จนตอนนี้คนที่ลืมเค้าไม่ได้ก้อคือเรา เราเพ้อตลอดๆเลยค่ะ ทักแชทไปหาเค้าตลอดนะ เค้าก้อออน อ่านบ้างไม่อ่านบ้าง มันก้อจะเจ็บมากกกกๆอ่ะ คิดอยุ่ถ้าเค้าเปิดตัวมีแฟนนะจะทำใจยังไง T^T
คุยกันโดยไม่มีสถานะ ตอนจบก้อเจ็บดี T^T