หนูอยากระบายค่ะ

สวัสดีค่ะหนูอายุ16 หนูอยากระบายเฉยๆค่ะ  หนูเหนื่อยจริงๆค่ะหนูโดนด่าโดนว่ามาตลอดตั้งแต่เกิดมาด้วยซ้ำหนูโตมากับความรุนแรงเห็นคนตีกันตลอดทางร่างกายหรือคำพูดหนูโตมากับอะไรแบบนี้ หนูทำได้แค่ร้องไห้มาตลอดแล้วตื่นมาทำตัวให้ปกติทำตัวบ้าๆบอๆเพื่อโดนด่าวนๆซ้ำๆ หนูอยูกับตายายค่ะพ่อมีครอบครัวใหม่ส่วนแม่ตัดขาดกับหนูเพราะหนูถามเขาว่าทำไมเขาไม่ส่งน้องเรียนแล้วทำไมถึงมีลูกสามคนแต่แม่ไม่เลี้ยงเลย เขาทวงเงินทุกบาททุกสตางค์ที่ส่งให้หนูแต่เขาส่งให้หนูแค่1เดือนแล้วไม่เคยอีกเลย เวลาเจอหนูเขาจะด่าหนูด้วยคำหยาบสาปแช่งให้หนูตายทุกครั้ง หนูรักเขาแต่หนูก็เกลียดเขาเหมือนกัน  หนูร้องไห้กับคำพูดของเขาทุกครั้ง  หนูอิจฉาลูกใหม่ของพ่อเหมือนกันน้องน่ารักดีค่ะครอบครัวอยู่กันครบพ่อแม่ลูกหนูเคยคิดว่าทำไมมันไม่เป็นหนูที่อยู่ตรงนั้นบ้าง ตอนหนูอายุเท่าน้องหนูโดนทั้งตายายไล่ออกจากบ้านมาตลอดเพราะแม่ไม่เคยส่งเงินค่ากินมาให้สักเดือนหนูโดนพูดใส่มาตลอดถ้าหนูไม่เกิดมาเขาคงจะชีวิตดีกว่านี้แล้ว แต่ว่าหนูยังมีน้าที่หนูรักมากๆมีเค้กวันเกิดครั้งแรกไปทะเลครั้งแรกมีชุดเจ้าหญิงครั้งแรกเพราะเขาหนูนับเขาเป็นพ่อแม่มาตลอดเขาไม่เคยด่าหนูเขาปลอบหนูตลอดจนตอนนี้ห่างกันเพราะเขาก็มีลูกสาว หนูไม่เคยลืมอะไรที่เขาให้หนูมาบ้าง หนูพิมพ์เรื่อยๆเปื่อยๆขอโทษค่ะ ปัจจุบันอายุ16 แต่ตัวหนูไม่เคยใจแตกไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับสิ่งไม่ดี ไม่เคยมีแฟน เหล้า บุหรี่ไม่เคยแตะค่ะอยู่บ้านหนูช่วยเขาขายของ (หนูทำงานตั้งแต่12ค่ะ ปัจจุบันไม่ได้ทำค่ะตอนแรกหนูมีงานทำค่ะแต่เขาให้ออกมาช่วยเขา) แต่หนูก็ยังโดนด่าตลอดซ้ำๆทุกวันเขาว่าหนูไม่ดีเพราะหนูชอบแต่งหน้า เขากลัวหนูจะใจแตกเหมือนแม่แต่หนูแต่งหน้าเพราะเขาบอกหนูหน้าเกลียดหน้าตาทุเรศเพราะรอยสิว  หนูคิดมาตลอดทั้งแต่เด็กว่าถ้าหนูตายทุกอย่างมันจะจบแล้วใช่ไหมแต่ตัวหนูไม่เคยกล้าสักครั้งเลยหนูใจกากมากๆเลยแต่หนูอยากพอแล้วหนูอยากพอทุกอย่างเลยหนูไม่อยากสู้กับอะไรแล้ว หนูไม่อยากร้องไห้กับคำพูดใครแล้ว  หนูอยากพอแล้วจริงๆ