
สวัสดีค่ะ

เมื่อพูดถึงการเดินป่า ขึ้นเขา เรามักจะนึกถึงที่นี่
...ภูกระดึง...
ไม่รู้ว่าที่นี่มีมนต์เสน่ห์อะไรนะ ไปก็ลำบาก แต่ก็ยังอยากไปอยู่อีกเรื่อยๆ
รอบนี้ก้เป็นครั้งที่ 2 แล้วค่ะ แล้วเดี๋ยวจะมีครั้งที่ 3, 4 และครั้งต่อๆไปตามมา

ห๊ะ นี่แกจะไปอีกแล้วหรอ

คนรอบข้างมักพูดแบบนี้ เมื่อเราบอกว่าอยากไปภูกระดึงอีก 555
เอาล่ะค่ะ เราไปเที่ยวกันเถอะ


ก่อนอื่นเราต้องจองรถไปกันก่อนนะคะ
แนะนำรอบตั้งแต่ 2 ทุ่มเป็นต้นไปค่ะ หลับยาวๆไป
เราจะถึงจุดลงรถผานกเค้าตอนเช้ามืดพอดี

ถึงแล้ว...ผานกเค้า เราต้องลงรถกันที่นี่นะคะ
แล้วต่อรถสองแถวสีแดงเข้าไป เหมาคันละ 300 บาท นั่งได้ 10 คนค่ะ
เอาล่ะ ขึ้นภูจริงๆแล้วนะ
ชมภาพกันเพลินๆเลยค่าาาา



ระหว่างทางขึ้นภูค่ะ
ทางก็จะเละเป็นช่วงๆนะคะ เพราะเมื่อวานฝนตกค่ะ
ถึงหลังแปแล้วววว วันนี้ฟ้าค่อนข้างสวย
วิวก็จะเป็นแบบนี้
แต่เราต้องเดินไปที่ทำการอุทยานฯ อีกประมาณ 3 กม. ค่ะ
เดินไปมองฟ้าไป โชคดีที่วันนี้ฝนไม่ตกค่ะ
อากาศก็จะสบายๆหน่อย
พอตกเย็น เราก็เดินไปผาหมากดูกกันค่ะ
ไปดูพระอาทิตย์ตก แต่พระอาทิตย์ออกจะขี้อายหน่อยๆนะ
ได้เวลาพักผ่อนค่ะ เจอกันพรุ่งนี้เช้า


ตีสี่ครึ่งแล้วว ได้เวลาตื่นแล้วทุกคน
ตีห้า จะมีเจ้าหน้าที่นำทางไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่นค่ะ


ในวันที่พระอาทิตย์ขี้อาย เราก็จะมองไม่เห็นอะไรเลย
หมอกฟุ้งๆเต็มไปหมด
เดินทางกันต่อค่ะ วันนี้เราจะเดินเข้าไปเส้นน้ำตก
จุดหมายปลายทางคือผาหล่มสักค่ะ



มีใบเมเปิ้ลแดงร่วงอยู่นิดหน่อย
ปกติใบเมเปิ้ลจะแดงช่วงเดือนธันวา ถึง มกรานะคะ




เดินกันต่อค่ะ หาที่พักทานข้าวกลางวันเติมพลังกันหน่อย



ทานข้าวเสร็จแล้ว ก็ เดินต่อค่ะ เดิน เดิน เดิน แล้วก็ เดิน


แวะถ่ายรูปข้างทางไปเรื่อยๆ (ข้ออ้างของการหยุดพัก) 5555










มีเดินผ่านน้ำตกด้วย บางช่วงน้ำแรงมาก
ก็จะมีเพื่อนร่วมทาง คอยช่วยเหลือตลอดค่ะ
น้ำใจบนภูกระดึงเราสามารถมองเห็นได้ตลอดทางจริงๆนะ

ถึงแล้ววววว...ผาหล่มสักในที่สุด
ไม่เหนื่อยนะคะ แต่ขาแทบหลุด 555


นั่งเล่นจนมืด เราก็เริ่มเดินกลับกันค่ะ
ระยะทางอีก 9 กิโล กับขาพังๆ

สู้ๆ

ขากลับแหงนมองฟ้า...ดาวเต็มฟ้าเลย
เลยหยุกพัก แล้วจับช้างกันซักหน่อยโนะ แชะ!


ถ่ายรูปกันอยู่พักใหญ่ก็รีบเดินกันต่อเพราะเริ่มดึกแล้ว...แอบหลอน...

เช้าวันต่อมา วันนี้ขาเดี้ยงจากเมื่อคืน ตื่นมาแล้ว
แต่ยกขาไม่ขึ้น เลยไปดูพระอาทิตย์ที่ผานกแอ่นไม่ไหว
แล้ววันที่ไปไม่ไหวเนี่ยแหละ เค้าบอกกันว่ามีทะเลหมอกด้วยวันนี้

เอาล่ะ กลับบ้านดีกว่า ไปก่อนนะภูกระดึง


เอ้าาาา!! ฝนตกซะงั้น กลัวเราจะลืมหรอ ว่ามาฤดูฝน 5555
ทางลงลำบากไปอีก บางช่วงนี่แทบจะเล่นสไลเดอร์กันเลย

รูปสุดท้ายนี้
ได้มาจากเพื่อนร่วมทางที่ไปเจอกันตอนเก็บภาพทางช้างเผือก
ขอบคุณในน้ำใจจริงๆค่ะ ที่ถ่ายรูปสวยๆให้


บ้ายบาย

ภูกระดึง "ฤดูฝน" : เพราะคิดถึงเขาเราจึงออกเดินทาง
เมื่อพูดถึงการเดินป่า ขึ้นเขา เรามักจะนึกถึงที่นี่
...ภูกระดึง...
ไม่รู้ว่าที่นี่มีมนต์เสน่ห์อะไรนะ ไปก็ลำบาก แต่ก็ยังอยากไปอยู่อีกเรื่อยๆ
รอบนี้ก้เป็นครั้งที่ 2 แล้วค่ะ แล้วเดี๋ยวจะมีครั้งที่ 3, 4 และครั้งต่อๆไปตามมา
คนรอบข้างมักพูดแบบนี้ เมื่อเราบอกว่าอยากไปภูกระดึงอีก 555
เอาล่ะค่ะ เราไปเที่ยวกันเถอะ
ก่อนอื่นเราต้องจองรถไปกันก่อนนะคะ
แนะนำรอบตั้งแต่ 2 ทุ่มเป็นต้นไปค่ะ หลับยาวๆไป
เราจะถึงจุดลงรถผานกเค้าตอนเช้ามืดพอดี
แล้วต่อรถสองแถวสีแดงเข้าไป เหมาคันละ 300 บาท นั่งได้ 10 คนค่ะ
ชมภาพกันเพลินๆเลยค่าาาา
วิวก็จะเป็นแบบนี้
เดินไปมองฟ้าไป โชคดีที่วันนี้ฝนไม่ตกค่ะ
อากาศก็จะสบายๆหน่อย
ไปดูพระอาทิตย์ตก แต่พระอาทิตย์ออกจะขี้อายหน่อยๆนะ
ตีสี่ครึ่งแล้วว ได้เวลาตื่นแล้วทุกคน
ตีห้า จะมีเจ้าหน้าที่นำทางไปดูพระอาทิตย์ขึ้นที่ผานกแอ่นค่ะ
ในวันที่พระอาทิตย์ขี้อาย เราก็จะมองไม่เห็นอะไรเลย
หมอกฟุ้งๆเต็มไปหมด
จุดหมายปลายทางคือผาหล่มสักค่ะ
ปกติใบเมเปิ้ลจะแดงช่วงเดือนธันวา ถึง มกรานะคะ
ก็จะมีเพื่อนร่วมทาง คอยช่วยเหลือตลอดค่ะ
น้ำใจบนภูกระดึงเราสามารถมองเห็นได้ตลอดทางจริงๆนะ
ไม่เหนื่อยนะคะ แต่ขาแทบหลุด 555
ระยะทางอีก 9 กิโล กับขาพังๆ
เลยหยุกพัก แล้วจับช้างกันซักหน่อยโนะ แชะ!
แต่ยกขาไม่ขึ้น เลยไปดูพระอาทิตย์ที่ผานกแอ่นไม่ไหว
แล้ววันที่ไปไม่ไหวเนี่ยแหละ เค้าบอกกันว่ามีทะเลหมอกด้วยวันนี้
ทางลงลำบากไปอีก บางช่วงนี่แทบจะเล่นสไลเดอร์กันเลย
ได้มาจากเพื่อนร่วมทางที่ไปเจอกันตอนเก็บภาพทางช้างเผือก
ขอบคุณในน้ำใจจริงๆค่ะ ที่ถ่ายรูปสวยๆให้