ขอคำปรึกษาเรื่องเพื่อน 2

เนื่องจากกระทู้ที่แล้ว ที่ได้เอ่ยขอคำปรึกษาเรื่องเพื่อนไปนั้น
จากความคิดเห็นของเพื่อนๆที่ตอบ เราก็เอาไปคิดและปรับปรุงตัวเอง
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://pantip.com/topic/36664245

จากที่ไม่ค่อยได้คุยกับเพื่อนก็หาเรื่องมาคุยมากขึ้น พยายามมีส่วนร่วมในกลุ่มมากขึ้น
แต่เราก็รู้สึกว่า มันก็เหมือนเดิม เพื่อนเค้าก็สนิทกันแค่สามคนเหมือนเดิม ไปไหนมาไหน ไม่ชวนเราเหมือนเดิม และเราก็น้อยใจเงียบๆเหมือนเดิม

ถามเพื่อนไปตรงๆแล้ว ว่าตัวเรามีข้อเสียอะไรบ้าง พูดกันมาตรงๆเลย เรารับได้และพร้อมที่จะปรับปรุงตัวให้เข้ากับเพื่อนเสมอไปในกลุ่มแชท แต่เค้าทั้งสามเลือกที่จะบอกว่า ค่อยคุยกันต่อหน้าเพื่อความเข้าใจที่ตรงกัน จะได้ไม่โกรธกันไปเลย เราก็บอกว่าแล้วแต่ที่แต่ละคนจะสะดวกเลย

เราก็รอจนว่าอยู่กันพร้อมหน้า แต่ปฏิกิริยาของเพื่อนทั้งสามกับเรา เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด ไม่มีใครพูดถึงเรื่องเปิดใจคุยกันเลย และไม่มีวี่แววว่าจะเอ่ยเรื่องนั้นขึ้นมาอีก

สองเดือนกว่าที่ปรับตัวให้เข้ากับเพื่อน เราก็รู้เลยว่า ไลฟ์สไตล์เรากับเพื่อนทั้งสามค่อนข้างแตกต่างกัน (จริงๆก็รู้มาตลอดแต่ไม่คิดว่ามันจะเป็นปัญหา)
ในขณะที่เค้าสามคนเข้ากันได้เป็นปี่เป็นขลุ่ย แล้วเราเข้ากับทั้งสามคนได้น้อยมาก และรู้สึกว่าเราพยายามมาก จนเพื่อนอาจจะคิดว่าเราเฟคไปแล้ว (อันนี้เรามโนเอง)

เรากับเพื่อนตอนนี้แทบไม่ได้คุยเรื่องอื่นเลย นอกจากเรื่องงานกลุ่มที่ทำด้วยกัน เพราะถามเรื่องอื่นๆเค้าไป เค้าก็ตอบมา ไม่มีการต่อยอดบทสนทนาใดๆทั้งนั้น

เราอยากขอคำปรึกษา ความคิดเห็นหลายๆคนค่ะ ว่าเราจะทำอย่างไรให้ตัวเองไม่รู้สึกน้อยใจ เครียด และคิดมากไปเองคนเดียว เพราะเรารู้เลยค่ะว่ามันจะไม่เหมือนเดิมแล้วแน่ๆ เพราะเราดูจากการกระทำของเพื่อนกับเรา เราอยากบังคับตัวเองไม่ให้เครียดและคิดมาก เพราะมันทำลายสุขภาพจิตมากจริงๆ หากเป็นอย่างนี้ต่อไปเรื่อยๆ เรามีโอกาสเป็นโรคซึมเศร้าแน่ๆ เพราะเคยทำแบบทดสอบของกรมสุขภาพจิตอันนี้

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://www.dmh.go.th/test/cesd/depress/asheet.asp?qid=1

การแปลผลการประเมิน : คุณมีภาวะซึมเศร้าที่มีนัยสำคัญทางคลินิก

ซึ่งเราก็ไม่ได้เชื่อ 100% เพราะเป็นแค่เเบบคัดกรองเบื้องต้น แต่เราคิดว่ามันก็ไม่ใช่สัญญาณที่ดีแน่ๆ

เราควรทำอย่างไรดี ควรจัดการกับความคิดตัวเองอย่างไรดี


ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านและแสดงความคิดเห็นนะคะ