สภาพของคนเราในแต่ละช่วงอายุ

อีสาน

10 ปี... อาบน้ำบ่หนาว

20 ปี... เกี้ยวสาวบ่เบื่อ

30 ปี... สู้เสือทุกท่า

40 ปี... ม้วนเสื่อตื่นก่อนไก่ (บ้างบอกว่า...ลาเมื่อก่อนไก่)

50 ปี ... เช้าไปนา กลับมาทอดหุ่ย (บ้างว่า..ไปนากลับมากอดเข่า)

60 ปี.... ฟันฟางหลุดลุ่ย เป่าขลุ่ยบ่ดัง

70 ปี... เดินงง บ่ตรงทาง (บ้างว่า....เดินทางบ่ตรง)

80 ปี... ลงเรือนบ่ได้ (บ้านที่มีบันได) (บ้างว่า... ลงดินบ่ได้ )

90 ปี... ขี้ไหลบ่ฮู้

100 ปี... ไข้ก็ตาย บ่ไข้ก็ตาย.....
.............................................................................................................................................................................................

เหนือ

10 ปี อาบน้ำบ่หนาว
20 ปี แอ่วสาวบ่ก่าย (บ่ก่าย = ไม่เบื่อ)
30 ปี บ่หน่ายสงสาร
40 ปี เยี่ยะการเหมือนฟ้าผ่า (เยี่ยะการ = ทำงาน)
50 ปี สาวน้อยด่าบ่เจ็บใจ๋
60 ปี ไอเหมือนฟานโขก (ฟานโคก = เก้งร้อง)
70 ปี มะโหกเต็มตัว (มะโหก = ผื่น)
80 ปี ใคร่หัวเหมือนไห้
90 ปี ไข้ก็ต๋าย บ่ไข้ก่ต๋าย....