สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอึดอัดมาก ตอนนี้ผมปิดเทอม รอมหาลัยเปิดเทอม ผมกลับมาบ้าน อยู่กับพ่อแม่น้อง รวมกัน 4 คน ปัญหาที่เจอตลอดจนใกล้จะเปิดเทอมคือ พ่อแม่บ่นมาก อึดอัดใจมาก (อายุใกล้ 50 ล่ะ) เวลาผมทำอะไรเหมือนกับผิดไปหมดอะ ไม่ถูกใจก็บ่น ไม่ได้ดังใจก็โมโหใส่
ผมเลยเล่นเกมส์(เข้าโลกส่วนตัว) เพื่อจะได้ไม่สนใจคำบ่นที่ผมอึดอัดมาก พอผมเล่นเกมส์ก้หาว่าติดเกมส์ แต่พอผมวางโทรศัพท์ไปเล่นกับพ่อแม่เค้าก็รำคาญใส่ คือเค้าต้องการอะไร? ผมอายุ 20กว่า แต่ก็ยังห้ามไปไหนมาไหน ไปไหนก็โทรหา บอกให้รีบกลับทั้งๆที่เราก็โตแล้ว
บางครั้งเวลามีปัญหาอะไร เค้าก็จะมาบ่นยาวมาก เหมือนกับผมไปทำอะไรผิดมาร้ายแรง เช่น ผมเห็นปลาดุกทอด 2 จาน แต่ล่ะจานมี 1-2 ตัว วางซ้อนจานกันอยู่ ไอ้เราก็สงสัยทำไมมาวางซ้อนกันหรือจะทิ้งกันแน่นะ (วางบนโต๊ะทำกับข้าวและเห็นมันอยู่มาเกือบจะอาทิตย์ล่ะ) ตอนนั้นเราจะล้างจานพอดีเลยหยิบมาเทใส่ถุงเพื่อทิ้ง เพราะไอ้เราคิดว่าอาหารที่วางซ้อนกันคงจะทิ้งแน่ เราก็เลยจัดการเรียบร้อยจ้า ตอนนั้นงานบ้านเราทำเสร็จหมด เราตื่นมาเก็บที่นอน กวาดพื้น เก็บบ้านเก็บช่องจนสะอาด ตากผ้า 2 ตะกร้า ทำทุกอย่างเสร็จจนแม่กลับมาบ้าน(แม่ไปส่งน้องที่โรงเรียน กลับมาก็เกือบสายๆ) พองานบ้านไม่มีอะไรทำ ก็โล่งใจมากนะที่แม่ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยอีก ถึงจะไม่สะอาดมากแต่ก็ทำเต็มที่อ่ะ พอแม่มาที่ห้องครัวแม่เห็นเราทิ้งปลาดุกทอด เลยโวยวายมาก เราตกใจวิ่งไปหา แม่บอกว่า"A แกทิ้งปลาดุกไปหรอ" เรา"ใช่ หนูเห็นมันวางซ้อนกันอะ หนูนึกว่าแม่จะทิ้ง". พอเราพูดจบ แม่ทำปากไม่พอใจและถอนหายใจแบบไม่พอใจใส่เรา แถมพูดว่า"แกนี่กินทิ้งกินขว้างเนอะ" เรา "อ้าวแม่ ใครเค้าเอาอาหารมาวางซ้อนกันอะ หนูนึกว่าจะทิ้ง" แม่ย้อนเรา "ทำอะไรไม่เคยถามซักคำ"
#เราเลยเหนื่อยที่จะพูดต่อ แค่ตัดบทจบที่คำว่า "ทำดีไม่เคยได้ดีซักอย่าง"
#คือเรื่องเล็กทำให้เป็นเรื่องใหญ่มากอะ เราอึดอัดที่ต้องอะไรแบบนี้ มีวิธีไหนบ้างครับ
อยู่กับพ่อแม่อึดอัดมาก ควรทำอย่างไรครับ
ผมเลยเล่นเกมส์(เข้าโลกส่วนตัว) เพื่อจะได้ไม่สนใจคำบ่นที่ผมอึดอัดมาก พอผมเล่นเกมส์ก้หาว่าติดเกมส์ แต่พอผมวางโทรศัพท์ไปเล่นกับพ่อแม่เค้าก็รำคาญใส่ คือเค้าต้องการอะไร? ผมอายุ 20กว่า แต่ก็ยังห้ามไปไหนมาไหน ไปไหนก็โทรหา บอกให้รีบกลับทั้งๆที่เราก็โตแล้ว
บางครั้งเวลามีปัญหาอะไร เค้าก็จะมาบ่นยาวมาก เหมือนกับผมไปทำอะไรผิดมาร้ายแรง เช่น ผมเห็นปลาดุกทอด 2 จาน แต่ล่ะจานมี 1-2 ตัว วางซ้อนจานกันอยู่ ไอ้เราก็สงสัยทำไมมาวางซ้อนกันหรือจะทิ้งกันแน่นะ (วางบนโต๊ะทำกับข้าวและเห็นมันอยู่มาเกือบจะอาทิตย์ล่ะ) ตอนนั้นเราจะล้างจานพอดีเลยหยิบมาเทใส่ถุงเพื่อทิ้ง เพราะไอ้เราคิดว่าอาหารที่วางซ้อนกันคงจะทิ้งแน่ เราก็เลยจัดการเรียบร้อยจ้า ตอนนั้นงานบ้านเราทำเสร็จหมด เราตื่นมาเก็บที่นอน กวาดพื้น เก็บบ้านเก็บช่องจนสะอาด ตากผ้า 2 ตะกร้า ทำทุกอย่างเสร็จจนแม่กลับมาบ้าน(แม่ไปส่งน้องที่โรงเรียน กลับมาก็เกือบสายๆ) พองานบ้านไม่มีอะไรทำ ก็โล่งใจมากนะที่แม่ไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยอีก ถึงจะไม่สะอาดมากแต่ก็ทำเต็มที่อ่ะ พอแม่มาที่ห้องครัวแม่เห็นเราทิ้งปลาดุกทอด เลยโวยวายมาก เราตกใจวิ่งไปหา แม่บอกว่า"A แกทิ้งปลาดุกไปหรอ" เรา"ใช่ หนูเห็นมันวางซ้อนกันอะ หนูนึกว่าแม่จะทิ้ง". พอเราพูดจบ แม่ทำปากไม่พอใจและถอนหายใจแบบไม่พอใจใส่เรา แถมพูดว่า"แกนี่กินทิ้งกินขว้างเนอะ" เรา "อ้าวแม่ ใครเค้าเอาอาหารมาวางซ้อนกันอะ หนูนึกว่าจะทิ้ง" แม่ย้อนเรา "ทำอะไรไม่เคยถามซักคำ"
#เราเลยเหนื่อยที่จะพูดต่อ แค่ตัดบทจบที่คำว่า "ทำดีไม่เคยได้ดีซักอย่าง"
#คือเรื่องเล็กทำให้เป็นเรื่องใหญ่มากอะ เราอึดอัดที่ต้องอะไรแบบนี้ มีวิธีไหนบ้างครับ