สัพเพธรรมาใจเป็นอัตตา

ปริยัติบัญญัติ นิพพานเป็นอนัตตา บางคนว่านิพพานเป็นอัตตา
ใจคนก็ไปยึดบัญญัติ ตีความบัญญัติ แล้วก็ไปยึดว่าเป็นจริง
ก็หลงบัญญัติ ทั้งอัตตา และอนัตตา
ใจคนไปแบ่งนิพพาน เป็นอนัตตาบ้าง เป็นอัตตาบ้าง
นิพพานไม่รู้ด้วยเลยว่าอัตตาเป็นอย่างไร อนัตตาเป็นอย่างไร
ใจคนรู้ว่าอัตตาเป็นอย่างไร อนัตตาเป็นอย่างไร แต่ไม่ยอมรับความเป็นจริง
ไม่เห็นตามความเป็นจริง
นิพพานแปลว่าละตัณหา ใจคนละตัณหาได้ก็คือนิพพาน
ไม่เห็นต้องไปแบ่งว่านิพพานเป็นอัตตา บ้าง นิพพานเป็นอนัตตาบ้าง
ทำไม่ได้ก็ไม่เห็นนิพพานที่เป็นทั้งอัตตา และอนัตตา
ทำได้นิพพานอะไรก็ได้ทั้งนั้น เอาหมด
อัตตาและอนัตตา ไม่ได้อยู่ที่นิพพาน อยู่ที่ใจคน
อนัตตาไม่ได้อยู่ที่สัพเพธรรมา
ธรรมะทั้งหลาย ไม่ได้ไปเป็นผู้กำหนดว่าเป็นอนัตตา
คนไปแบ่งแยกเองทั้งนั้นว่าสิ่งนั้นอัตตา สิ่งนี้อนัตตา