เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงๆนะจ๊ะ นะจ๊ะ ....
อ่านแล้วอาจไม่หลอน แต่ก็เป็นประสบการณ์ตรงที่เจอกับตัวเอง ทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าคืออะไร
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว ที่ รพ.ชื่อดังสุดๆแห่งหนึ่ง ... พี่ชายเรา ป่วยหนัก เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ได้แอดมิดที่ รพ.แห่งนี้มาหลายวันแล้ว จนวันที่เกิดเรื่อง ทาง จนท.รพ.โทรมาแจ้งพี่สะใภ้ ตอนประมาณหัวค่ำว่า คนไข้ไม่น่าจะผ่านคืนนี้ไป พี่สะใภ้จึงโทรมาให้เรา ไปเป็นเพื่อน
คืนนั้น ทาง รพ.อนุญาตให้ญาติเข้าไปเฝ้า ดูแลคนไข้ได้ พี่ชายพักอยู่ชั้น 11 เป็นห้องผู้ป่วยรวม ของ รพ.แห่งนี้ ซึ่งก็ดูเหมือนชั้นนี้จะมีแต่ผู้ป่วยหนัก ตึกแบ่งเป็น 2 ฝั่ง พี่ชายเรา อยู่ฝั่งซ้าย ตอนประมาณ ตีหนึ่งกว่าๆ เรารู้สึกเมื่อยไง ที่ต้องนั่งอยู่ข้างเตียง จึงขอพี่สะใภ้ออกไปนั่งหน้าห้อง ด้านหน้าห้องเปิดไฟสลัวๆ ตามทางเดิน มีเก้าอี้ยาวไว้สำหรับให้ญาติผู้ป่วยได้นั่งรอ ถัดหน้าห้องไป เป็นทางเดิน ซึ่งมีลิฟท์ 2 ฝั่ง ๆละ 2 ตัว และไม่มีใครอยู่สักคน ขณะนั่งๆ ไป ได้โทรศัพท์หาเพื่อนแก้เบื่อ อยู่ๆ ลิฟท์ฝั่งขวาตัวหนึ่ง ไต่ขยับขึ้นมาจากชั้น 1 (ที่เรา เห็นเพราะไม่มีอะไรทำ ตาก็มองไปเรื่อย) จนขึ้นมาถึงชั้น 11 แล้วลิฟท์ก็เปิดออก .... ซึ่ง ไม่มีคนออกมาจากลิฟท์ เราก็ไม่ได้คิดอะไรไง(แต่ก็แบบ สตั้นท์ไปนิดนึง) สักพัก ลิฟท์มันก็ร้องว่า “ประตูกำลังจะปิดค่ะ” “ประตูกำลังจะปิดค่ะ” แล้วประตูก็ค่อยๆปิดไปช้าๆ พอปิดสนิท ประตูกลับเปิดขึ้นมาอีก มาคราวนี้เรานั่งนิ่งเลย ที่คุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่เราก็เงียบไป ไม่ได้พูดอะไรให้เพื่อนฟัง นั่งฟังเพื่อนพูดไป ตอนนั้นเสียงเพื่อนไม่เข้าหูล่ะ คืองงไง แล้วลิฟท์ก็ร้องอีก “ประตูกำลังจะปิดค่ะ” ประตูกำลังจะปิดค่ะ” คราวนี้เราจ้องนิ่ง พอประตูปิด ลิฟท์ก็นิ่งไปสักพัก มันก็ดิ่งลงไปชั้น 1 และแล้วความเงียบก็กลับมาอีก เราก็เริ่มกลับไปคุยเออออกับเพื่อน จนมีคุณพยาบาลเดินออกมาจากประตูฝั่งขวา เดินไปที่ลิฟท์แล้วกดเรียกลิฟท์ โดยกดลง
เราเลยถามคุณพยาบาลไปว่า “ลิฟท์เสียเหรอคะ ...”
คุณพยาบาล ตอบมา “ไม่เสียนิคะ”
แล้วรู้ไหม ไอ้ลิฟท์เจ้าปัญหามันรีบลั้นลาขึ้นมาจากชั้น 1 ปรู้ดดดดดด...ขึ้นมาแล้วเปิดประตูออก แต่ๆๆๆ คุณพยาบาลไม่ไปจ้า แต่กดเรียกใหม่ เป็นกดขึ้น แล้วลิฟท์อีกตัวก็ขึ้นมา คุณเธอเข้าตัวนั้นไป ...ส่วนเราเหรอ ได้แต่นั่ง นิ่ง สงบ มองประตูลิฟท์ที่ร้องว่า “ประตูกำลังจะปิดค่ะ” “ประตูกำลังจะปิดค่ะ” (แต่ในใจเรากลับถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว) ไหนว่าลิฟท์ไม่เสียไงคะ แล้วทำไมไม่เข้าไป....ถึงตอนนั้น เราก็ลุกค่ะ เข้าไปอยู่กับพี่ข้างในดีกว่า....
เรื่องมีเท่านี้แหละค่ะ อาจไม่น่ากลัว ไม่หลอน ไม่หลอก แต่มันคืออะไรจนทุกวันนี้ เราก็ไม่รู้ ….
แต่ก็มีเหตุการณ์ตอนจะกลับบ้านมาหยอกกันอีกนิดหน่อย ...
เรื่องไม่หลอน แต่คนหลอนไปเอง
อ่านแล้วอาจไม่หลอน แต่ก็เป็นประสบการณ์ตรงที่เจอกับตัวเอง ทุกวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่าคืออะไร
เรื่องนี้เกิดขึ้นเมื่อประมาณ 4 ปีที่แล้ว ที่ รพ.ชื่อดังสุดๆแห่งหนึ่ง ... พี่ชายเรา ป่วยหนัก เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย ได้แอดมิดที่ รพ.แห่งนี้มาหลายวันแล้ว จนวันที่เกิดเรื่อง ทาง จนท.รพ.โทรมาแจ้งพี่สะใภ้ ตอนประมาณหัวค่ำว่า คนไข้ไม่น่าจะผ่านคืนนี้ไป พี่สะใภ้จึงโทรมาให้เรา ไปเป็นเพื่อน
คืนนั้น ทาง รพ.อนุญาตให้ญาติเข้าไปเฝ้า ดูแลคนไข้ได้ พี่ชายพักอยู่ชั้น 11 เป็นห้องผู้ป่วยรวม ของ รพ.แห่งนี้ ซึ่งก็ดูเหมือนชั้นนี้จะมีแต่ผู้ป่วยหนัก ตึกแบ่งเป็น 2 ฝั่ง พี่ชายเรา อยู่ฝั่งซ้าย ตอนประมาณ ตีหนึ่งกว่าๆ เรารู้สึกเมื่อยไง ที่ต้องนั่งอยู่ข้างเตียง จึงขอพี่สะใภ้ออกไปนั่งหน้าห้อง ด้านหน้าห้องเปิดไฟสลัวๆ ตามทางเดิน มีเก้าอี้ยาวไว้สำหรับให้ญาติผู้ป่วยได้นั่งรอ ถัดหน้าห้องไป เป็นทางเดิน ซึ่งมีลิฟท์ 2 ฝั่ง ๆละ 2 ตัว และไม่มีใครอยู่สักคน ขณะนั่งๆ ไป ได้โทรศัพท์หาเพื่อนแก้เบื่อ อยู่ๆ ลิฟท์ฝั่งขวาตัวหนึ่ง ไต่ขยับขึ้นมาจากชั้น 1 (ที่เรา เห็นเพราะไม่มีอะไรทำ ตาก็มองไปเรื่อย) จนขึ้นมาถึงชั้น 11 แล้วลิฟท์ก็เปิดออก .... ซึ่ง ไม่มีคนออกมาจากลิฟท์ เราก็ไม่ได้คิดอะไรไง(แต่ก็แบบ สตั้นท์ไปนิดนึง) สักพัก ลิฟท์มันก็ร้องว่า “ประตูกำลังจะปิดค่ะ” “ประตูกำลังจะปิดค่ะ” แล้วประตูก็ค่อยๆปิดไปช้าๆ พอปิดสนิท ประตูกลับเปิดขึ้นมาอีก มาคราวนี้เรานั่งนิ่งเลย ที่คุยโทรศัพท์กับเพื่อนอยู่เราก็เงียบไป ไม่ได้พูดอะไรให้เพื่อนฟัง นั่งฟังเพื่อนพูดไป ตอนนั้นเสียงเพื่อนไม่เข้าหูล่ะ คืองงไง แล้วลิฟท์ก็ร้องอีก “ประตูกำลังจะปิดค่ะ” ประตูกำลังจะปิดค่ะ” คราวนี้เราจ้องนิ่ง พอประตูปิด ลิฟท์ก็นิ่งไปสักพัก มันก็ดิ่งลงไปชั้น 1 และแล้วความเงียบก็กลับมาอีก เราก็เริ่มกลับไปคุยเออออกับเพื่อน จนมีคุณพยาบาลเดินออกมาจากประตูฝั่งขวา เดินไปที่ลิฟท์แล้วกดเรียกลิฟท์ โดยกดลง
เราเลยถามคุณพยาบาลไปว่า “ลิฟท์เสียเหรอคะ ...”
คุณพยาบาล ตอบมา “ไม่เสียนิคะ”
แล้วรู้ไหม ไอ้ลิฟท์เจ้าปัญหามันรีบลั้นลาขึ้นมาจากชั้น 1 ปรู้ดดดดดด...ขึ้นมาแล้วเปิดประตูออก แต่ๆๆๆ คุณพยาบาลไม่ไปจ้า แต่กดเรียกใหม่ เป็นกดขึ้น แล้วลิฟท์อีกตัวก็ขึ้นมา คุณเธอเข้าตัวนั้นไป ...ส่วนเราเหรอ ได้แต่นั่ง นิ่ง สงบ มองประตูลิฟท์ที่ร้องว่า “ประตูกำลังจะปิดค่ะ” “ประตูกำลังจะปิดค่ะ” (แต่ในใจเรากลับถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว) ไหนว่าลิฟท์ไม่เสียไงคะ แล้วทำไมไม่เข้าไป....ถึงตอนนั้น เราก็ลุกค่ะ เข้าไปอยู่กับพี่ข้างในดีกว่า....
เรื่องมีเท่านี้แหละค่ะ อาจไม่น่ากลัว ไม่หลอน ไม่หลอก แต่มันคืออะไรจนทุกวันนี้ เราก็ไม่รู้ ….
แต่ก็มีเหตุการณ์ตอนจะกลับบ้านมาหยอกกันอีกนิดหน่อย ...