สวัสดีนะคะ ^^ ตามชื่อกระทู้เลย เราจะมาเล่าประสบการณ์นกๆ
เราแอบชอบเพื่อนผู้ชายคนนึงค่ะ ขอเรียกแทนว่า บี นะคะ บีเขาเป็นคนเฮฮา ร่าเริง และยิ้มสวยด้วยค่ะ เราแอบชอบเขามาสองปีแล้ว ตั้งแต่มอสองจนตอนนี้มอสาม บีเขาเป็นคนที่หน้าตาดีในระดับนึง แต่ว่าก็ไม่ได้สะดุดตาอะไรขนาดนั้น เขาเป็นคนนึงที่เราคิดว่าสมบูรณ์แบบ เพราะเขาเล่นกีฬาเก่ง(โดยเฉพาะบาสเกตบอล) เรียนเก่งด้วยนะคะ
เรื่องมันเริ่มตอนมอสองค่ะ สาเหตุที่ทำให้เราชอบบีก็คือบีเป็นคนที่มุ่งมั่น และมีฝันค่ะ เราชอบคนที่มีความพยายามและจริงจังกับความฝัน นั่นเป็นเหตุที่ทำให้เราแอบปลื้มบีมาโดยตลอด บีเขาอยากจะเป็นทันตแพทย์ค่ะ เขาเคยบอกเราอย่างนั้น เขาจึงพยายามเรียนให้ได้เกรดดีๆ และดูแลสุขภาพตัวเอง
ในตอนแรกๆ เรากับบีไม่ได้คุยกันเลยค่ะ มีแต่เราที่ชอบมองตลอด เราเห็นภาพรวมของบีอยู่ในสายตามาโดยตลอด เรื่องนี้แม้อต่เพื่อนสนิทเราก็ไม่รู้ค่ะ เราเขินที่จะบอกพวกมัน555 ค่ะ ช่วงมอสองเทอมแรกไม่ได้คุยกันเลย พอมอสองเทอมสองก็เริ่มได้คุยกันนิดหน่อยค่ะ เพราะมีเรื่องงานกลุ่มเข้ามาเกี่ยวข้อง เราก็ได้เบอร์ของบีมาตอนนั้นแหละค่ะ แต่เราไม่โทรไปหานะคะ เรากลัวบีว่าเราเป็นโรคจิต อือ เราก็ได้คุยกันนิดหน่อย เป็นบทสนทนาแสนธรรมดาอย่างถามการบ้านนั่นนี่ แต่เราก็พอใจนะคะ ได้แค่นี้ก็พอ แค่ได้คุยก็พอแล้ว ประมาณนั้น
แล้วพอช่วงสอบปลายภาคเทอมสองมอสอง ก็มีสอบรายจุดเพิ่มเข้ามาด้วย คือเราเป็นพวกที่ค่อนข้างโง่คณิตศาสตร์น่ะค่ะ ไม่เข้าพวกรูท พวกอะไรอย่างนี้ เราก็นั่งงงกับมันอยู่ที่โต๊ะตัวเอง แล้วบีก็เดินมานั่งลงข้างๆ ถามว่าทำอะไรอยู่ เราก็บอกไปว่ากำลังทบทวนเรื่องที่จะสอบคาบต่อไปอยู่ บีก็พยักหน้าและหันไปเล่นเกมในมือถือต่อ เราก็หันมาหาชีทข้อสอบอีกรอบ แต่คือมันงงไงคะ ไม่เข้าใจ เราก็เอามือกุมหัว บีหันมาเห็นก็บอกว่าทำไม่ได้เหรอ เราก็ยิ้มแหยๆ และบอกไปตามความจริงๆ ก็แหม ใครจะอยากให้คนที่เราแอบชอบมารู้ว่าเราเรียนโง่ ใช่มั้ยล่ะคะ นั่นแหละค่ะ เราอาย บีก็หัวเราะนิดหน่อย และหยิบชีทกับปากกาไปจากมือเรา และเริ่มต้นอธิบายทั้งหมดเลย ทำโจทย์ให้ดู และหันมาถามบ่อยๆ ว่าเราเข้าใจรึเปล่า เราก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนเดิม
คะแนนสอบก็ออกมาตามนั่นค่ะ ไม่ผ่าน5555 บีก็ไม่ได้พูดอะไรกับเราเลยค่ะ เราก็ไม่ได้อะไรนะ เพราะปกติบีเขาก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว แล้วหลังจากนั้นก็สอบปลายภาค และปิดเทอมค่ะ ช่วงปิดเทอมคือไม่ได้คุย ไม่ได้เจอกันเลย เราก็มีเรียนซัมเมอร์ที่หน้าโรงเรียน ก็นั่งรถประจำทางไป-กลับทุกวัน มีวันนึงเรากำลังนั่งรถกลับ บีก็ขึ้นรถมา ในมือไม่ได้มีลูกบาสเกตบอล ทำให้เรารู้ได้ว่าบีก็ไปเรียนซัมเมอร์เหมือนกัน บีขึ้นรถมาก็ยิ้มให้เราอย่างน่ารัก(ในมุมของเรา -/////-) เขานั่งลงฝั่งตรงข้ามและถามเราว่าจะไปไหน เราก็บอกว่าจะกลับบ้าน เขายิ้มและพูดออกมาว่า บ้านอยู่ทางเดียวกันเลย เดี๋ยวชี้ให้ดูว่าบ้านเราอยู่ไหน คือเราไปไม่เป็นเลยค่ะจังหวะนั้น เหมือนภาพมีเคลื่อนไหวช้าๆ ตั้งแต่บียิ้มแล้วอะ เขายิ้มสวยจริงๆ นะ ค่ะ แล้วหลังจากนั้นก็เงียบมาตลอดทาง เราก็นึกได้ว่าเรามีขนมอยู่ในกระเป๋า เลยหยิบออกมากิน แล้วแบ่งบีด้วย พอถึงบ้านบี เขาก็ชี้บอกเราจริงๆ นะคะว่าบ้านเขาเป็นร้านขายยาที่ติดกับตลาด เราก็อือๆๆ แล้วบ๊ายบายตอนบีลงรถไปแล้ว เหตุการณ์ช่วงปิดเทอมมีแค่นี้แหละค่ะ
และช่วงมอสามที่เป็นปัจจุบัน เราก็ได้คุยกับบีอยู่นะคะ แต่แค่เล็กน้อย พอผ่านไปสามสี่วันหลังเปิดเทอม คุณครูก็เริ่มแจกหนังสือเรียนค่ะ ก็บอกให้เดินไปหยิบหนังสือที่หน้าห้องและมาเข้าแถวรอเซ็นรับ เราก็ไปหยิบ และเดินไปเข้าแถวตามธรรมดา แล้วอยู่ๆ บีก็เดินมาแทรกแถวเราค่ะ เราก็บอก อ้าวๆๆ แทรกแถวเราเหรอ ออกไปต่อแถวดีๆ สิ ประมาณนั้น บีก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เราก็พยายามดันบีออกนะ แต่ไม่ดันแรงหรอกค่ะ เรากลัวเขาเจ็บตัวถ้าเกิดมาขาไปโดนอะไรเข้า บีก็ก้มหน้าลงมามองเราล้อๆ พร้อมกับยกมือขึ้นมาขยี้หัวเบาๆ (เรา 148 บีสูงกว่าเราเยอะมาก TT) และหันกลับไปเซ็นรับหนังสือค่ะ และต่อมาที่ห้องวิทยาศาสตร์ เราได้นั่งใกล้ๆ บีค่ะ เขาก็เอาเท้ามาเขี่ยนเท้าเราเล่น เราก็เตะคืน แต่ว่าทำเบาๆ แต่บีไม่ยอมค่ะ เหยียบเท้าเราไว้เลย เราก็ยกขาขึ้นไม่ได้ บีก็บอก แค่นี้ก็ยกไม่ขึ้น แล้วบีก็ให้เราเหยียบเท้าแล้วยกเท้าเราขึ้นเฉยเลย เราก็งง เออ ทำไปเพื่ออะไรอะแก55555 เราก็ดีใจนะ ที่แบบ ได้คุยกันเยอะขึ้น บีชอบเอามือมาแตะหัวเรา ไม่ก็ขยี้เบาๆ บางครั้งเลิกคาบจะไปเรียนที่อื่น เดินออกมาก็เอื้อมมือมาเหมือนจะตี แต่สุดท้ายก็วางมือลงบนหัวและขยี้เบาๆ แล้วเดิมออกไปใส่รองเท้า ยอมรับค่ะว่ารู้สึกดีมากๆ แต่เราก็ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองมากเกินไป
ปัจจุบันเรากับบีก็ไม่ได้คุยกันเหมือนเดิม แต่เขาแค่ขี้เล่นมากขึ้น เราพยายามจะบอกชอบบีนะ แต่เราไม่กล้า เพราะกลัวจะมองหน้ากันไม่ติด ทุกวันนี้เลยได้แต่มอง5555 แต่ไม่เป็นไรค่ะ ถึงเราจะนก แต่เราก็ยังมีบีให้มองอย่างสุขใจตรงนี้อยู่แล้ว เรื่องเล่าก็มีเท่านี้แหละค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ💕
เราแอบชอบเพื่อนคนหนึ่งค่ะ อยากจะมาเล่าประสบการณ์นกๆ
เราแอบชอบเพื่อนผู้ชายคนนึงค่ะ ขอเรียกแทนว่า บี นะคะ บีเขาเป็นคนเฮฮา ร่าเริง และยิ้มสวยด้วยค่ะ เราแอบชอบเขามาสองปีแล้ว ตั้งแต่มอสองจนตอนนี้มอสาม บีเขาเป็นคนที่หน้าตาดีในระดับนึง แต่ว่าก็ไม่ได้สะดุดตาอะไรขนาดนั้น เขาเป็นคนนึงที่เราคิดว่าสมบูรณ์แบบ เพราะเขาเล่นกีฬาเก่ง(โดยเฉพาะบาสเกตบอล) เรียนเก่งด้วยนะคะ
เรื่องมันเริ่มตอนมอสองค่ะ สาเหตุที่ทำให้เราชอบบีก็คือบีเป็นคนที่มุ่งมั่น และมีฝันค่ะ เราชอบคนที่มีความพยายามและจริงจังกับความฝัน นั่นเป็นเหตุที่ทำให้เราแอบปลื้มบีมาโดยตลอด บีเขาอยากจะเป็นทันตแพทย์ค่ะ เขาเคยบอกเราอย่างนั้น เขาจึงพยายามเรียนให้ได้เกรดดีๆ และดูแลสุขภาพตัวเอง
ในตอนแรกๆ เรากับบีไม่ได้คุยกันเลยค่ะ มีแต่เราที่ชอบมองตลอด เราเห็นภาพรวมของบีอยู่ในสายตามาโดยตลอด เรื่องนี้แม้อต่เพื่อนสนิทเราก็ไม่รู้ค่ะ เราเขินที่จะบอกพวกมัน555 ค่ะ ช่วงมอสองเทอมแรกไม่ได้คุยกันเลย พอมอสองเทอมสองก็เริ่มได้คุยกันนิดหน่อยค่ะ เพราะมีเรื่องงานกลุ่มเข้ามาเกี่ยวข้อง เราก็ได้เบอร์ของบีมาตอนนั้นแหละค่ะ แต่เราไม่โทรไปหานะคะ เรากลัวบีว่าเราเป็นโรคจิต อือ เราก็ได้คุยกันนิดหน่อย เป็นบทสนทนาแสนธรรมดาอย่างถามการบ้านนั่นนี่ แต่เราก็พอใจนะคะ ได้แค่นี้ก็พอ แค่ได้คุยก็พอแล้ว ประมาณนั้น
แล้วพอช่วงสอบปลายภาคเทอมสองมอสอง ก็มีสอบรายจุดเพิ่มเข้ามาด้วย คือเราเป็นพวกที่ค่อนข้างโง่คณิตศาสตร์น่ะค่ะ ไม่เข้าพวกรูท พวกอะไรอย่างนี้ เราก็นั่งงงกับมันอยู่ที่โต๊ะตัวเอง แล้วบีก็เดินมานั่งลงข้างๆ ถามว่าทำอะไรอยู่ เราก็บอกไปว่ากำลังทบทวนเรื่องที่จะสอบคาบต่อไปอยู่ บีก็พยักหน้าและหันไปเล่นเกมในมือถือต่อ เราก็หันมาหาชีทข้อสอบอีกรอบ แต่คือมันงงไงคะ ไม่เข้าใจ เราก็เอามือกุมหัว บีหันมาเห็นก็บอกว่าทำไม่ได้เหรอ เราก็ยิ้มแหยๆ และบอกไปตามความจริงๆ ก็แหม ใครจะอยากให้คนที่เราแอบชอบมารู้ว่าเราเรียนโง่ ใช่มั้ยล่ะคะ นั่นแหละค่ะ เราอาย บีก็หัวเราะนิดหน่อย และหยิบชีทกับปากกาไปจากมือเรา และเริ่มต้นอธิบายทั้งหมดเลย ทำโจทย์ให้ดู และหันมาถามบ่อยๆ ว่าเราเข้าใจรึเปล่า เราก็ฟังบ้างไม่ฟังบ้าง ก็ไม่ค่อยเข้าใจเหมือนเดิม
คะแนนสอบก็ออกมาตามนั่นค่ะ ไม่ผ่าน5555 บีก็ไม่ได้พูดอะไรกับเราเลยค่ะ เราก็ไม่ได้อะไรนะ เพราะปกติบีเขาก็เป็นแบบนี้อยู่แล้ว แล้วหลังจากนั้นก็สอบปลายภาค และปิดเทอมค่ะ ช่วงปิดเทอมคือไม่ได้คุย ไม่ได้เจอกันเลย เราก็มีเรียนซัมเมอร์ที่หน้าโรงเรียน ก็นั่งรถประจำทางไป-กลับทุกวัน มีวันนึงเรากำลังนั่งรถกลับ บีก็ขึ้นรถมา ในมือไม่ได้มีลูกบาสเกตบอล ทำให้เรารู้ได้ว่าบีก็ไปเรียนซัมเมอร์เหมือนกัน บีขึ้นรถมาก็ยิ้มให้เราอย่างน่ารัก(ในมุมของเรา -/////-) เขานั่งลงฝั่งตรงข้ามและถามเราว่าจะไปไหน เราก็บอกว่าจะกลับบ้าน เขายิ้มและพูดออกมาว่า บ้านอยู่ทางเดียวกันเลย เดี๋ยวชี้ให้ดูว่าบ้านเราอยู่ไหน คือเราไปไม่เป็นเลยค่ะจังหวะนั้น เหมือนภาพมีเคลื่อนไหวช้าๆ ตั้งแต่บียิ้มแล้วอะ เขายิ้มสวยจริงๆ นะ ค่ะ แล้วหลังจากนั้นก็เงียบมาตลอดทาง เราก็นึกได้ว่าเรามีขนมอยู่ในกระเป๋า เลยหยิบออกมากิน แล้วแบ่งบีด้วย พอถึงบ้านบี เขาก็ชี้บอกเราจริงๆ นะคะว่าบ้านเขาเป็นร้านขายยาที่ติดกับตลาด เราก็อือๆๆ แล้วบ๊ายบายตอนบีลงรถไปแล้ว เหตุการณ์ช่วงปิดเทอมมีแค่นี้แหละค่ะ
และช่วงมอสามที่เป็นปัจจุบัน เราก็ได้คุยกับบีอยู่นะคะ แต่แค่เล็กน้อย พอผ่านไปสามสี่วันหลังเปิดเทอม คุณครูก็เริ่มแจกหนังสือเรียนค่ะ ก็บอกให้เดินไปหยิบหนังสือที่หน้าห้องและมาเข้าแถวรอเซ็นรับ เราก็ไปหยิบ และเดินไปเข้าแถวตามธรรมดา แล้วอยู่ๆ บีก็เดินมาแทรกแถวเราค่ะ เราก็บอก อ้าวๆๆ แทรกแถวเราเหรอ ออกไปต่อแถวดีๆ สิ ประมาณนั้น บีก็ทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ เราก็พยายามดันบีออกนะ แต่ไม่ดันแรงหรอกค่ะ เรากลัวเขาเจ็บตัวถ้าเกิดมาขาไปโดนอะไรเข้า บีก็ก้มหน้าลงมามองเราล้อๆ พร้อมกับยกมือขึ้นมาขยี้หัวเบาๆ (เรา 148 บีสูงกว่าเราเยอะมาก TT) และหันกลับไปเซ็นรับหนังสือค่ะ และต่อมาที่ห้องวิทยาศาสตร์ เราได้นั่งใกล้ๆ บีค่ะ เขาก็เอาเท้ามาเขี่ยนเท้าเราเล่น เราก็เตะคืน แต่ว่าทำเบาๆ แต่บีไม่ยอมค่ะ เหยียบเท้าเราไว้เลย เราก็ยกขาขึ้นไม่ได้ บีก็บอก แค่นี้ก็ยกไม่ขึ้น แล้วบีก็ให้เราเหยียบเท้าแล้วยกเท้าเราขึ้นเฉยเลย เราก็งง เออ ทำไปเพื่ออะไรอะแก55555 เราก็ดีใจนะ ที่แบบ ได้คุยกันเยอะขึ้น บีชอบเอามือมาแตะหัวเรา ไม่ก็ขยี้เบาๆ บางครั้งเลิกคาบจะไปเรียนที่อื่น เดินออกมาก็เอื้อมมือมาเหมือนจะตี แต่สุดท้ายก็วางมือลงบนหัวและขยี้เบาๆ แล้วเดิมออกไปใส่รองเท้า ยอมรับค่ะว่ารู้สึกดีมากๆ แต่เราก็ไม่อยากจะคิดเข้าข้างตัวเองมากเกินไป
ปัจจุบันเรากับบีก็ไม่ได้คุยกันเหมือนเดิม แต่เขาแค่ขี้เล่นมากขึ้น เราพยายามจะบอกชอบบีนะ แต่เราไม่กล้า เพราะกลัวจะมองหน้ากันไม่ติด ทุกวันนี้เลยได้แต่มอง5555 แต่ไม่เป็นไรค่ะ ถึงเราจะนก แต่เราก็ยังมีบีให้มองอย่างสุขใจตรงนี้อยู่แล้ว เรื่องเล่าก็มีเท่านี้แหละค่ะ ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ💕