คุณเคยตกหลุมรักคนที่บังเอิญเจอมั้ยครับ???

เรื่องราวมันเริ่มตอนปี2018 ​​ตอนนั้นผมอายุ19 ผมได้ออกไปเที่ยวที่สะพานเหล็ก ผมเป็นคนไม่ค่อยมีเพื่อนเพราะเข้ากับใครไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ ถึงมีก็แค่คนเดียวแต่เขาก็เป็นคนที่ไม่ค่อยมามหาลัยเท่าไหร่หลังจากกลับจากมหาลัยผมก็ชอบไปที่สะพานเหล็กไปยืนดูของเล่นจากซีรีย์แนวโทคุซัสสึบางทีก็ดูของเล่นจำพวกจูราสิคหรือสตาร์วอร์ไรงี้ แต่ตอนนั้นผมอินก็อตซิลล่ามากๆ ตั้งใจจะไปหาซื้อโมเดลคิริวโกจิจากเรื่อง Godzilla Tokyo sos (น่าจะใช่นะ ส่วนใหญ่ผมเรียกว่าคิริวซาก้า) ​แต่ในระหว่างผมเดินดู​โมเดลจากร้านขายของเล่นก็อตซิลล่า ผมก็เจอผู้หญิงนั่งดูโมเดลในร้านนี้อยู่ ถ้ามองสมัยนี้ก็คงปกติแหละ แต่สำหรับผมในสมัยนั้นคือโคตรแปลกที่จะเจอผู้หญิงมาซื้อของเล่นสัตว์ประหลาดแบบนี้ ด้วยความที่ผมชอบคุยแลกเปลี่ยนกับคนในร้านนั้นเป็นประจำอยู่แล้วถึงผมจะบอกว่าผมเข้ากับคนไม่เก่งแต่มันไม่ทั้งหมดนะ ถ้าเป็นคนที่ชอบอะไรเหมือนกันจะคุยได้ไหลลื่น ผมเลยเผลอพูดทักถามไปว่า"ชอบก็อตซิลล่าด้วยหรอครับ" เธอเงยหน้าขึ้นมามองตอนนั้นเธอน่าจะก้มดูโมเดลฟิกเกอร์อยู่นะ ในมือเธอถือโมเดลมอธร่าเป็นไคจูแมลงที่ดังที่สุดแล้วของแฟนไชร์นก็อตซิลล่า เธอพูดว่า"ใช่...ค่ะ" เธอดูเสียงสั่นเล็กน้อยเหมือนเธอเป็นคนขี้กังวลแต่ก็ไม่แปลกเท่าไหร่หรอกนะ555+ อยู่ๆใครไม่รู้ก็มาทักทายแบบนี้แต่เธอดูตัวสั่นๆผมกังวลว่าจะทำเธอกลัวรึป่าวแต่เธอก็พูดต่อว่า"แล้วคุณก็ชอบดูหรอคะ? ฉันไม่มีเพื่อนที่รู้จักเรื่องนี้เลย" เธอดูเป็นคนขี้อายนะแต่จู่ๆก็พาผมเดินดูทั่วร้าน ผมปรับอารมณ์ไม่ทันจู่ๆเธอก็ทำตัวเหมือนเด็กขึ้นมาตอนนั้นผมรู้สึกใจเต้นแปลกๆตอนนั้นผมเห็นหน้าเธอแบบเต็มๆเธอไม่ได้ยิ้มนะแต่หน้าเธอบงบอกว่าเธอตื่นเต้นที่ได้มีคนชอบแนวเดียวกันแอบเอ็นดูนะที่เธอดึงแขนผมไปดูของเล่นทั่วร้านแต่หน้าเธอตึงๆและทำตาโตตลอดเวลาหันไปอีกโซน จู่ๆผมก็หลุดถามไปว่า"ชอบสัตว์ประหลาดตัวไหนบ้างหรอครับ" ผมถามแค่ว่าชอบตัวไรแต่เธอหันกลับมาพร้อมยิ้มกัดปากเธอดูน่ารักมากเลย เธอตอบกลับว่า"อยากรู้หรอ อยากรู้จริงหรอ"พร้อมยิ้มแบบหุบฟันเอาไว้ เธอไล่ลิส5อันดับสัตว์ประหลาดมาให้ผมฟังเท่าที่ผมจำได้คือ อันดับที่3-1อ่ะนะตัวอื่นผมลืมไปแล้วมันก็นานมาแล้วผมลืมหมดล่ะ555+ อันดับ3คือมังกรกิโดร่า อันดับที่2คือโมเกร่า หุ่นยนต์หน้าตาเหมือนสว่านผสมนกแพนกวิ้น(น่าจะไม่ใช่นะแต่ผมมองเป็นแบบนั้น5555+) ส่วนอันดับที่1คือมอธร่าหรือที่นางชอบเรียกว่าโมซุระก็คือมอธร่านั่นแหละแต่เป็นชื่อจากญี่ปุ่น อันดับที่1กับ3ผมไม่แปลกใจเท่าไหร่เพราะก็เป็นตัวดังๆทั้งนั้น แต่อันดับ2คือเจ้าโมเกร่านี่แหละเจ้าหมอนี่มันพีคมากสำหรับผมเพราะคนชอบมันน้อยมากๆ ผมเลยบอกตัวที่ผมชอบกลับไปบ้างแต่ผมขอไม่พิมพ์บอกล่ะกันนะเพราะบางตัวผมก็ไม่ได้ชอบแล้วแถมผมขี้เกียจด้วยแหละ555 แต่พอได้เห็นหน้าเธอที่ตาลุกวาวยิ้มแบบแปลกๆ ผมก็เขินขึ้นมาซะอย่างนั้น แต่ทำไม่รู้เหมือนกันผมถึงได้พูดว่า"ทำไมถึงได้ชอบมอธร่าสุดล่ะครับ" เธอก็หุบยิ้มพวกเราอยู่ท่ามกลางความเงียบ จู่ๆเธอก็พูดมาว่า"ไม่จำเป็นต้องรู้เรื่องของเราในวันเดียวหรอกนะ" แล้วเธอก็วิ่งหนีออกไปผมปรับอารมณ์ไม่ทันอีกแล้วผมพูดอะไรผิดไปรึป่าวนะ ผมเดินกลับบ้านโดยที่ซื้อโมเดลมอธร่ากลับไปโดยที่ผมไม่ได้ชอบตัวนี้เลยด้วยซํ้า ผมเดินคอตกกลับบ้านไปกลับไปนอนบนเตียงนอนคิดถึงเธอคนนั้นตลอดแม้จะไม่รู้จักชื่อกันก็ตาม พอมาคิดตอนนี้ก็แปลกเหมือนกันอยู่ๆก็คิดถึงใครไม่รู้แล้วตัดใจรีบหลับจะได้ตื่นไปมหาลัย ตอนอยู่ในมหาลัยผมเหม่อตลอดทั้งวันเลยในใจก็บอกว่าก็คิดก็แค่คนแปลกหน้าวันนี้ก็ไม่เจอแล้ว พอเย็นผมก็รีบไปเที่ยวที่สะพานเหล็กสำหรับผมการชอปที่สะพานเหล็กคือดีที่สุดสำหรับผมแล้ว ผมไปถึงโดยไม่คิดอะไรเข้าร้านเดิมตามปกติแต่ผมเจอเธออีกแล้วนางหันมามองอารมณ์แบบได้ยินเสียงคนเดินมาแล้วหันไปมองแต่นางกลับพูดว่า"มาแล้วหรอ?"พร้อมสีหน้ายิ้มกัดปาก แต่วันนี้นางไม่ได้ใส่ฮูทหมวกจากเสื้อกันหนาวจนทำให้เห็นหน้าเธอได้ชัดเจนหน้าเธอสวยมากสวยแบบธรรมชาติสวยแบบเธอไม่ต้องแต่งหน้าเลยแต่เธอแต่งไปแบบเบาๆเช่นแก้มแดงทาลิบชมพูน่ารักมากน่าเอ็นดูสุดๆเธอถักเปียด้วยสองข้างแถมติดโบว์และกิ๊ฟเต็มหัวเลยถ้าให้พูดว่าหน้าเป็นยังไงสำหรับผมถ้าเทียบกันคนในสมัยนี้ก็คล้ายๆพั้นรักแมว(ถึงเพื่อนนางจะบอกว่าไม่เหมือนก็เถอะ555) แต่อวบกว่านิดหน่อยมีฟันเหมือนกระต่ายด้วยน่ารักสุดๆเอาตรงถ้าบอกผมว่าเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่นผมก็เชื่อนะเธอไม่เหมือนคนไทยเลยเหมือนคนญี่ปุ่นมากกว่า เธอเป็นผู้หญิงที่แปลกมากแต่ก็เป็นสเน่ห์ของเธออ่ะนะ อารมณ์ของเธอยังเข้าใจยากอยู่ผมยังตามอารมณ์ไม่ทันอยู่ดีคุยกันจนเพลินไปหน่อยจนผมนึกขึ้นได้ผมเลยเอาฟิกเกอร์มอธร่าให้เธอ ตาเธอดูโตมากๆน่ารักสุดๆเหมือนเด็กได้ของขวัญที่อยากได้ในวันเกิดพอเป็นอย่างนั้นเธอก็เลยรีบรับไปเธอพูดเร็วมากๆเร็วจนผมก็ฟังไม่ทันเหมือนกันแต่น่าจะประมาณว่า"ซื้อให้จริงหรอ ซื้อให้แน่นะ ดีใจเลย ไม่เก็บตังทีหลังใช่มั้ย"ก็ประมาณนั้นมั้งนะได้ยินประมาณนี้55555+ แต่จู่ๆผมก็ได้ยินเสียงนางพูดแผ่วเบาว่า"ดีเลย จะเอาไปให้แม่ที่โรงพยาบาล" ผมก็ไม่ชัวร์หรอกนะแต่ผมได้ยินประมาณนี้จริงๆ พวกเราถามชื่อกันไปกันมา สรุปผมได้รู้ว่าเธอชื่อโม(ชื่อนามแฝงเพราะเธอไม่อยากให้บอกชื่อเล่นจริง มาจากคำว่าโมซุระหรือมอธร่านั่นแหละ) ส่วนเธอจะเรียกผมว่าก็อต(ผมเลยขอใช้นามแฝงเป็นเพื่อนเธอล่ะกัน)แต่พอถึงเวลา18:00 เธอก็รีบกลับทันทีอย่างน้อยผมก็ได้รู้จักนางเพิ่มขึ้นแต่ผมอยากจะรู้จักนางให้มากกว่านี้ ผมเลยกลับบ้านตามเธอ
(เดี๋ยวมาต่อให้นะครับ🙏🏻)