อันยอง สวัสดีทุกคน 🙏🏻 อยากเล่าเค้าจะมาเล่าเรื่องตัวเอง555 จริง 70 แต่งเพิ่มเติม30 แต่จะพยามไม่แต่งมาก เข้าเรื่องเลยดีกว่า
เราชื่อแป้ง เป็นลูกแม่น้ำ555 จำเป็นต้องบอกป่ะ555 เราแป้งเป็นเด็กสาวที่มีหน้าตาออกจะลูกครึ่งหน่อยๆ แต่พ่อแม่ไทยหมดเลยนะ ไ่ม่รู้ไปได้มาจากไหน แต่สวนน้ำหนักนั้นก้เยอะไปหน่อยเลยเป็นสาวอวบด้วย
ช่วงนั้นขึ้นมอปลาย เราเรียนศิลป์ภาษา แล้วจะต่อมหาลัย เลยโดนกดดันใหให้ลดน้ำหนัก แต่ก็มีแรกพลักดันนิดหน่อย แอบชอบเพื่อนตัวเอง แต่อยู่คนละห้องนะ เรามีเพื่อนสนิท 2 คน ชื่อ หนิง กับ สอง
เรา: หนิง
หนิง: เออ มีอะไร
สอง: มันจะมีอะไรนอกจากเรื่องไอ้เต้
เรา: อิสองรู้ดี
สอง: จะไม่ได้รุ้ได้ไง วันๆหนึ่งพูดถึงมันนกี่พันรอบ
หนิง: อีสองก็พูดเกินไป
เรา: เออ ก็พูดเกินไป
หนิง: มันพูดเป็นล้าน
เรา: เอ้าอีหนิง
สอง: เออจริง 5555
เรา: เพื่อนเลว จะไปเรียนไหม
สอง: ป่ะๆๆ ไปๆๆ
หนิง: ไปทางนี้ป่ะ จะได้เห็นไอ้เต้
เรา: เพื่อนเล่นไง
สอง: อยากไปล้อมัน เดียวก็อายอีก
เรา:พวกอ่ะเงียบๆ เลย
พูดเสร็จก็เดินขึ้นไปเรียน ก็มีเสียงผู้ชายตะโกนเรียน แป้ง
เรา: หันไปดู/ เชี้ยเต้มา
สอง: มีอะไร ตะโกนซะดังเลย
หนิง: อันดิ มีอะไร
เต้: จะมาหาแป้ง
เรา: ห๊ะ? มาหาเราเหรอ มีอะไรหรือป่าว
เต้: ขอคุยสองคนได้ไหม
เรา: เอาดิ /แล้วเราสองคนก็เดินออกมา
เรา: ว่ามามีอะไรหรือป่าว
เต้: แป้ง แป้งรู้จักคนที่ชื่อน้ำป่ะ
เรร: ก็รู้นะเพื่อนเค้าเหรอ ทำไม
เต้: ใช่ ติดต่อให้เต้หน่อยดิ
เรา: 😢😢😥😥
เต้: แป้ง ได้ยินป่ะ
เรา: ได...ได้ๆๆๆ เดียวเราจะลองถามให้นะ
เต้: เข้ามากอดเรา/ แป้งนี้ดีกับเราทุกอย่างเลย
เรา: งั้นเราขอตัวก่อนนะเพื่อนรอ
เต้: ขอบคุณมากนะ 🙂
เรา: 🙃
คือแบบอารมณ์ตอนนั้น

โครตแย่เลยว่ะ คนที่เราแอบชอบ

มาให้เราไปจีบเพื่อนเราให้อีกที เดินออกมาน้ำตาก้ไหล
สอง: แป้งเป็นอะไร
หนิง: ร้องไห้ มันขอคบเหรอ ร้องไห้ทำไม
สอง: มันขอคบจริงๆเหรอ ควรดีใจไม่ใช่ร้องไห้
เรา: เงียบไปเลยพวก
สอง: มันเรียกไปทำไม แล้วร้องทำไม
เรา: 😭 มันให้กูจีบอิน้ำให้ ไอ้สาสเจ็บว่ะ
หนิง: น้ำไหนว่ะ อิน้ำเพื่อนนั้นเหรอ
เรา: เออ
สอง: เจ๋งสาส แล้วมันไมรู้เหรอว่ะ ว่าชอบมัน
เรา: กูมันไม่สวยไง เค้าถึงไม่มองกู
สอง: พูดแบบนี่อีกแล้ว
หนิง: ไปเรียนกันเถอะ หรือว่าไม่ไหว ไปนอนกันไหมละ
เรา: กูไหว ไปเรียนเถอะ
หลังจากนั้นเราก็เลิกสนใจเรื่องของเต้ ก็เราก็บอกน้ำมันนะว่าเต้มันชอบน้ำ เรื่องอื่นก็ติดต่อคุยกันเอาเอง จนเค้าสองคนได้คบกัน แล้วมันก็ทำให้เราต้องคิดว่า จะเข้ามหาลัยแล้ว จะจบมอหกแช้ว อยากสวย อยากถ่ายรูปสวยๆ ในวันสำคัญ เราใช้เวลาลดน้ำหนักในช่วง ม.6 เทอมสอง และผลก็ออกมาดี เราลดน้ำหนักได้ แต่เราสันยากับตัวเองว่า จะไม่ชังน้ำหนักจนกว่าจะจบ ม.6 และไม่อยากส่องกระจก 5555
หนิง: ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง
เรา: วันอะไรว่ะ
สอง: วันที่จะได้ชังน้ำหนัก
เรา: พรุ่งนี้ได้ป่ะ
หนิง หนิง: อีแป้ง
เรา: จ๋าาา
หนิง: วันนี้เดียวกูพาไปเลี้ยงเหล้า 555 พี่ม่อนมา เลี้ยงฉลองเว้ย
เรา: เออ ชังก็ชังว่ะ
หนิง: อ่ะ กูให้
เรา: ขอบคุณ รักกูเกิน บาทหนึ่งสำคัญนะ
หนิง: รีบขึ้น อีช้าง
เรา: ดอกกกกกกกก
😲😲😲😲 53 เว้ย จาก 78 เห้ยมันลดได้ขนาดนี้เลยเหรอว่ะ เราไม่ได้ข้าวเย็น ตื่นเช้า กินน้ำ 1 แก้วกล้วย1 ลูก เที่ยง ข้าวไข่ต้ม เย็น สัปปะรด ช่วงแรก ร้องไห้หนักมาก แต่ก็มีคนให้กำลังใจเยอะ ถึงผ่านจุดนี้มาได้ เคยลองกินยานะ แต่ใจสั่นเราเลยกลัว ไม่กล้ากินอีกเลย
หนิง: กอดเรา/ ทำได้แล้ว
เรา: ก็ต้องขอบคุณพวกที่อยู่ข้างกู
สอง: ป่ะ วันนี้จัดเต็มกันไปเลยค่ะ
หนิง: วันนี้ต้องได้ผู้กลับบ้าน
เรา: เดียวค่ะ ซื้อเสื้อผ้ากัน
หนิง: จัดไป
พอทำกิจกรรมที่โรงเรียนเสร็จเราก็ไปซื้อเสื้อผ้า เราก็แยกกัน เจอกันที่ร้านเลย
ณ บ้าน
เรา: ตะโกน/ แม่ แม่อยู่ไหน
แม่: อยู่นี้ จะตะโกนทำอะไร
เรา: แม่มาดูอะไร
แม่: อะไร
เรา: วิ่งเข้าไปกอดแม่ / แม่หนูทำได้แล้ว แม่หนูทำได้แล้ว
แม่: ลูกแม่ถ้าอยากทำอะไรก้ได้อยู่แล้ว
เรา: วันนี้ไปเที่ยวนะ พี่ชายหนิงมา
แม่: ดูแล ตัวเองด้วยนะ
เรา: เอาลูกเขยไหมแม่
แม่: เอาตีน แม่ก่อนไหม
เรา: สายโหดนี้หว่าาาาาา ไปนอนก่อนนะ
เราขึ้นห้องมานอน ตื่นอีกทีหนิงโทรมา
หนิง; เสร็จยังค่ะ
เรา; พึงตื่นว่ะ แปป
หนิง: อีห่าาา กูจะไปรับสองก่อนแล้วจะเข้าไปรับนะ
เรา: อื้มๆๆ
อาบน้ำแต่งตัว และแล้วก็มีวันนี้ วันที่ตัวเองได้แต่งตัวสวยๆ อย่างคนอื่นเค้าสักที ได้แต่มองดูคนอื่น ได้แต่ช่วยแต่งให้คนอื่น วันนี้แหละวันของแป้ง เกาะอกวาตินสีแดงกางเกงขาสั่นสีขาว ปล่อยผมดัดปลาย ปากแดง แต่รองเท้าผ้าใบนะ 5555 ไม่ชิน
เรา: แม่ไปนะ อย่านอนดึกนะ เดียวหนูรีบมา
หนิงโทรมา
เรา: โหล ออกไปแล้ว
.........................................
สาวน้อยเปลื่ยนเสือให้เป็นแมว
เราชื่อแป้ง เป็นลูกแม่น้ำ555 จำเป็นต้องบอกป่ะ555 เราแป้งเป็นเด็กสาวที่มีหน้าตาออกจะลูกครึ่งหน่อยๆ แต่พ่อแม่ไทยหมดเลยนะ ไ่ม่รู้ไปได้มาจากไหน แต่สวนน้ำหนักนั้นก้เยอะไปหน่อยเลยเป็นสาวอวบด้วย
ช่วงนั้นขึ้นมอปลาย เราเรียนศิลป์ภาษา แล้วจะต่อมหาลัย เลยโดนกดดันใหให้ลดน้ำหนัก แต่ก็มีแรกพลักดันนิดหน่อย แอบชอบเพื่อนตัวเอง แต่อยู่คนละห้องนะ เรามีเพื่อนสนิท 2 คน ชื่อ หนิง กับ สอง
เรา: หนิง
หนิง: เออ มีอะไร
สอง: มันจะมีอะไรนอกจากเรื่องไอ้เต้
เรา: อิสองรู้ดี
สอง: จะไม่ได้รุ้ได้ไง วันๆหนึ่งพูดถึงมันนกี่พันรอบ
หนิง: อีสองก็พูดเกินไป
เรา: เออ ก็พูดเกินไป
หนิง: มันพูดเป็นล้าน
เรา: เอ้าอีหนิง
สอง: เออจริง 5555
เรา: เพื่อนเลว จะไปเรียนไหม
สอง: ป่ะๆๆ ไปๆๆ
หนิง: ไปทางนี้ป่ะ จะได้เห็นไอ้เต้
เรา: เพื่อนเล่นไง
สอง: อยากไปล้อมัน เดียวก็อายอีก
เรา:พวกอ่ะเงียบๆ เลย
พูดเสร็จก็เดินขึ้นไปเรียน ก็มีเสียงผู้ชายตะโกนเรียน แป้ง
เรา: หันไปดู/ เชี้ยเต้มา
สอง: มีอะไร ตะโกนซะดังเลย
หนิง: อันดิ มีอะไร
เต้: จะมาหาแป้ง
เรา: ห๊ะ? มาหาเราเหรอ มีอะไรหรือป่าว
เต้: ขอคุยสองคนได้ไหม
เรา: เอาดิ /แล้วเราสองคนก็เดินออกมา
เรา: ว่ามามีอะไรหรือป่าว
เต้: แป้ง แป้งรู้จักคนที่ชื่อน้ำป่ะ
เรร: ก็รู้นะเพื่อนเค้าเหรอ ทำไม
เต้: ใช่ ติดต่อให้เต้หน่อยดิ
เรา: 😢😢😥😥
เต้: แป้ง ได้ยินป่ะ
เรา: ได...ได้ๆๆๆ เดียวเราจะลองถามให้นะ
เต้: เข้ามากอดเรา/ แป้งนี้ดีกับเราทุกอย่างเลย
เรา: งั้นเราขอตัวก่อนนะเพื่อนรอ
เต้: ขอบคุณมากนะ 🙂
เรา: 🙃
คือแบบอารมณ์ตอนนั้น
สอง: แป้งเป็นอะไร
หนิง: ร้องไห้ มันขอคบเหรอ ร้องไห้ทำไม
สอง: มันขอคบจริงๆเหรอ ควรดีใจไม่ใช่ร้องไห้
เรา: เงียบไปเลยพวก
สอง: มันเรียกไปทำไม แล้วร้องทำไม
เรา: 😭 มันให้กูจีบอิน้ำให้ ไอ้สาสเจ็บว่ะ
หนิง: น้ำไหนว่ะ อิน้ำเพื่อนนั้นเหรอ
เรา: เออ
สอง: เจ๋งสาส แล้วมันไมรู้เหรอว่ะ ว่าชอบมัน
เรา: กูมันไม่สวยไง เค้าถึงไม่มองกู
สอง: พูดแบบนี่อีกแล้ว
หนิง: ไปเรียนกันเถอะ หรือว่าไม่ไหว ไปนอนกันไหมละ
เรา: กูไหว ไปเรียนเถอะ
หลังจากนั้นเราก็เลิกสนใจเรื่องของเต้ ก็เราก็บอกน้ำมันนะว่าเต้มันชอบน้ำ เรื่องอื่นก็ติดต่อคุยกันเอาเอง จนเค้าสองคนได้คบกัน แล้วมันก็ทำให้เราต้องคิดว่า จะเข้ามหาลัยแล้ว จะจบมอหกแช้ว อยากสวย อยากถ่ายรูปสวยๆ ในวันสำคัญ เราใช้เวลาลดน้ำหนักในช่วง ม.6 เทอมสอง และผลก็ออกมาดี เราลดน้ำหนักได้ แต่เราสันยากับตัวเองว่า จะไม่ชังน้ำหนักจนกว่าจะจบ ม.6 และไม่อยากส่องกระจก 5555
หนิง: ในที่สุดวันนี้ก็มาถึง
เรา: วันอะไรว่ะ
สอง: วันที่จะได้ชังน้ำหนัก
เรา: พรุ่งนี้ได้ป่ะ
หนิง หนิง: อีแป้ง
เรา: จ๋าาา
หนิง: วันนี้เดียวกูพาไปเลี้ยงเหล้า 555 พี่ม่อนมา เลี้ยงฉลองเว้ย
เรา: เออ ชังก็ชังว่ะ
หนิง: อ่ะ กูให้
เรา: ขอบคุณ รักกูเกิน บาทหนึ่งสำคัญนะ
หนิง: รีบขึ้น อีช้าง
เรา: ดอกกกกกกกก
😲😲😲😲 53 เว้ย จาก 78 เห้ยมันลดได้ขนาดนี้เลยเหรอว่ะ เราไม่ได้ข้าวเย็น ตื่นเช้า กินน้ำ 1 แก้วกล้วย1 ลูก เที่ยง ข้าวไข่ต้ม เย็น สัปปะรด ช่วงแรก ร้องไห้หนักมาก แต่ก็มีคนให้กำลังใจเยอะ ถึงผ่านจุดนี้มาได้ เคยลองกินยานะ แต่ใจสั่นเราเลยกลัว ไม่กล้ากินอีกเลย
หนิง: กอดเรา/ ทำได้แล้ว
เรา: ก็ต้องขอบคุณพวกที่อยู่ข้างกู
สอง: ป่ะ วันนี้จัดเต็มกันไปเลยค่ะ
หนิง: วันนี้ต้องได้ผู้กลับบ้าน
เรา: เดียวค่ะ ซื้อเสื้อผ้ากัน
หนิง: จัดไป
พอทำกิจกรรมที่โรงเรียนเสร็จเราก็ไปซื้อเสื้อผ้า เราก็แยกกัน เจอกันที่ร้านเลย
ณ บ้าน
เรา: ตะโกน/ แม่ แม่อยู่ไหน
แม่: อยู่นี้ จะตะโกนทำอะไร
เรา: แม่มาดูอะไร
แม่: อะไร
เรา: วิ่งเข้าไปกอดแม่ / แม่หนูทำได้แล้ว แม่หนูทำได้แล้ว
แม่: ลูกแม่ถ้าอยากทำอะไรก้ได้อยู่แล้ว
เรา: วันนี้ไปเที่ยวนะ พี่ชายหนิงมา
แม่: ดูแล ตัวเองด้วยนะ
เรา: เอาลูกเขยไหมแม่
แม่: เอาตีน แม่ก่อนไหม
เรา: สายโหดนี้หว่าาาาาา ไปนอนก่อนนะ
เราขึ้นห้องมานอน ตื่นอีกทีหนิงโทรมา
หนิง; เสร็จยังค่ะ
เรา; พึงตื่นว่ะ แปป
หนิง: อีห่าาา กูจะไปรับสองก่อนแล้วจะเข้าไปรับนะ
เรา: อื้มๆๆ
อาบน้ำแต่งตัว และแล้วก็มีวันนี้ วันที่ตัวเองได้แต่งตัวสวยๆ อย่างคนอื่นเค้าสักที ได้แต่มองดูคนอื่น ได้แต่ช่วยแต่งให้คนอื่น วันนี้แหละวันของแป้ง เกาะอกวาตินสีแดงกางเกงขาสั่นสีขาว ปล่อยผมดัดปลาย ปากแดง แต่รองเท้าผ้าใบนะ 5555 ไม่ชิน
เรา: แม่ไปนะ อย่านอนดึกนะ เดียวหนูรีบมา
หนิงโทรมา
เรา: โหล ออกไปแล้ว
.........................................