ใช่ครับ
ความเห็นที่คุณ จขกท. แย้งมาไม่ได้ผิดครับ
แต่...ท่านสอนให้ไม่ยึดในสิ่งเหล่านี้มากเกินไป จะได้ไม่ทุกข์ตามความยึดอยากน้ัน
ทุกข์เพราะไขว่คว้า ไขว่หา จนไม่เป็นสุข
ทุกข์เพราะไม่สามารถหามาสนองกิเลสอันไม่จบสิ้นของตน
ทุกข์ได้มาแล้วพลัดพรากไป หมดไป ตามวาระ ตามเวลา ตามกรรม
ถ้าจะยังยึด ยังเลือกที่จะยึดอยู่ ท่านก็ไม่ได้ห้ามครับ
เป็นไปตามความเห็นของตน เลือกจะยังยึดในสิ่งสมมติทางโลก ที่ไม่พาให้เกิดความเจริญทางจิตใจ ก็ยึดไป
เลือกจะยังทุกข์เพราะยึดในสิ่งสมมติที่สักวันจะเห็นได้ว่ามันไม่แท้ ก็ทุกข์ไป ตามกรรมของตนครับ

และก็จริงครับ อันตัวยศตำแหน่ง ก็คือ บทบาทที่จะทำให้การทำงานมันราบรื่น
ท่านก็ไม่ได้สอนว่าอย่าทำหน้าที่ กลับกัน ท่านแนะนำให้ทำหน้าที่ครับ
มีหน้าที่ทางโลก ท่านก็ให้ทำหน้าที่ตามสมควร
แต่หน้าที่น้ันต้องไปผิดศีล ไม่เบียดเบียนผู้อื่น ไม่กระทำให้ตนและผู้อื่นเดือดร้อน

แต่ดูเหมือนคำถามของคุณ จขกท. จะถามในลักษณะอยากให้ท่านสอนว่าการหลงในลาภยศ ในฐานะ ในทรัพย์สิน อันหมดไปเมื่อถึงเวลานั้นดี สมควรลุ่มหลง สมควรยึดมั่นถือมั่น
ซึ่งคงไม่ใช่การสอนของศาสนาแห่งการดำเนินไปเพื่อความพ้นทุกข์ (ตามระดับตามภูมิของแต่ละคน)
ทั้งที่สิ่งเหล่านี้ไม่สามารถสะสมเป็นเสบียงในการเดินทางต่อในสังสารวัฏเพื่อการออกจากสังสารวัฏนี้ได้ ท่านคงไม่สอนแบบน้ันครับ
เพราะนอกจากจะเป็นแค่ของสมมติแล้ว ยังเป็นสิ่งไม่เที่ยง มีแล้วหมดไป มีแล้วสูญได้ เปลี่ยนแปลงได้ และนำทุกข์มาสู่ผู้ยึดมั่นมากๆได้ครับ