วันนี้ไปกินก๋วยเตี๋ยว ณ ร้านก๋วยเตี๋ยวแห่งหนึ่งในเมืองอุตสาหกรรม
บรรยากาศร้านครึกครื้นเพราะลูกค้าเยอะ ด้วยความที่มีลูกค้าเยอะ ก็จะมีแม่ค้าขาหิ้วมาขายของ
เช่น ผลไม้ถุง , ล็อตเตอรี่ ซึ่งทางร้านก๋วยเตี๋ยวก็มีน้ำใจไม่ได้ปิดกั้นโอกาสในการขาย
เวลาเรามากินกี่ครั้งก็จะเห็นบรรยากาศแบบนี้จนเป็นเรื่องปกติ แต่สิ่งไม่ปกติวันนี้ที่ได้เห็น เป็นเรื่องที่เราเห็นแล้วรู้สึกฉุกคิดเป็นอย่างมาก
เป็นภาพผู้หญิงร่างกายปกติวัย 40 - 50 ปี ใส่หมวกปีกปิดหน้า ใส่เสื้อแขนยาว ผ้าถุง ลักษณะเตรียมพร้อมเผชิญแดดอย่างมาก
ใช้ความมีน้ำใจของคนไทยเป็นเครื่องมือ เดินเข้ามาในร้านแล้วพูดว่า "ช่วยสักสิบบาทยี่สิบบาทหน่อยจ้า ทำบุญหน่อยจ้า " วนไปวนมาด้วยน้ำเสียงอ่อนๆ
ทุกๆโต๊ะก็จะล้วงเงินให้ 5-20 บาทตามกำลัง พอมาถึงโต๊ะเรา เราก็ไม่ได้ให้เพราะเราฉุกคิดว่าป้าคนนี้อายุไล่ๆกับป้าที่ขายผลไม้ถุงคนเมื่อกี้เลย
อายุไล่ๆกับลุงที่ขายล็อตเตอรี่ ที่เดินวนในร้านตั้งหลายรอบก็ยังขายไม่ได้สักใบ ป้าอายุไล่ๆกับคนที่มาเสิร์ฟก๋วยเตี๋ยวด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เค้ามีอายุยังต้องเดินเสิร์ฟ ป้าขอเงินคนในร้านได้เงินมากกว่าป้าคนขายผลไม้โดยที่ป้าไม่ได้ลงทุนอะไร ป้าเดินไปเรื่อยๆหลายๆร้าน รายได้ป้าอาจจะเยอะกว่าคนก่อสร้างที่ตากแดดเสียด้วยซ้ำ
ในขณะที่คนไม่สมบูรณ์ทางร่างกายอีกหลายคนเขาพยายามทำงานเพื่อให้มีรายได้ ป้าได้ลองหางานทำหรือยัง มีงานอีกมากที่ไม่จำกัดอายุและวุฒิการศึกษา รวมถึงไม่ต้องลงทุน ป้าได้ทำหรือยัง
หากมีคนเห็นว่าป้าทำเท่านี้ได้เงิน คนอื่นจะไม่ทำตามหรอ แล้วหากการที่ทำแบบนี้ เป็นการตัดโอกาสของคนไม่สมบูรณ์จนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้จริงๆ มันถูกแล้วหรอ
อยากให้คนแข็งแรงสมบูรณ์ พึ่งพาตัวเองให้มากๆ
รณรงค์ให้คนมีอวัยวะครบ 32ประการ ร่างกายแข็งแรงสมบูรณ์ไม่มาเป็นขอทาน
บรรยากาศร้านครึกครื้นเพราะลูกค้าเยอะ ด้วยความที่มีลูกค้าเยอะ ก็จะมีแม่ค้าขาหิ้วมาขายของ
เช่น ผลไม้ถุง , ล็อตเตอรี่ ซึ่งทางร้านก๋วยเตี๋ยวก็มีน้ำใจไม่ได้ปิดกั้นโอกาสในการขาย
เวลาเรามากินกี่ครั้งก็จะเห็นบรรยากาศแบบนี้จนเป็นเรื่องปกติ แต่สิ่งไม่ปกติวันนี้ที่ได้เห็น เป็นเรื่องที่เราเห็นแล้วรู้สึกฉุกคิดเป็นอย่างมาก
เป็นภาพผู้หญิงร่างกายปกติวัย 40 - 50 ปี ใส่หมวกปีกปิดหน้า ใส่เสื้อแขนยาว ผ้าถุง ลักษณะเตรียมพร้อมเผชิญแดดอย่างมาก
ใช้ความมีน้ำใจของคนไทยเป็นเครื่องมือ เดินเข้ามาในร้านแล้วพูดว่า "ช่วยสักสิบบาทยี่สิบบาทหน่อยจ้า ทำบุญหน่อยจ้า " วนไปวนมาด้วยน้ำเสียงอ่อนๆ
ทุกๆโต๊ะก็จะล้วงเงินให้ 5-20 บาทตามกำลัง พอมาถึงโต๊ะเรา เราก็ไม่ได้ให้เพราะเราฉุกคิดว่าป้าคนนี้อายุไล่ๆกับป้าที่ขายผลไม้ถุงคนเมื่อกี้เลย
อายุไล่ๆกับลุงที่ขายล็อตเตอรี่ ที่เดินวนในร้านตั้งหลายรอบก็ยังขายไม่ได้สักใบ ป้าอายุไล่ๆกับคนที่มาเสิร์ฟก๋วยเตี๋ยวด้วยซ้ำ ทั้งๆที่เค้ามีอายุยังต้องเดินเสิร์ฟ ป้าขอเงินคนในร้านได้เงินมากกว่าป้าคนขายผลไม้โดยที่ป้าไม่ได้ลงทุนอะไร ป้าเดินไปเรื่อยๆหลายๆร้าน รายได้ป้าอาจจะเยอะกว่าคนก่อสร้างที่ตากแดดเสียด้วยซ้ำ
ในขณะที่คนไม่สมบูรณ์ทางร่างกายอีกหลายคนเขาพยายามทำงานเพื่อให้มีรายได้ ป้าได้ลองหางานทำหรือยัง มีงานอีกมากที่ไม่จำกัดอายุและวุฒิการศึกษา รวมถึงไม่ต้องลงทุน ป้าได้ทำหรือยัง
หากมีคนเห็นว่าป้าทำเท่านี้ได้เงิน คนอื่นจะไม่ทำตามหรอ แล้วหากการที่ทำแบบนี้ เป็นการตัดโอกาสของคนไม่สมบูรณ์จนช่วยเหลือตัวเองไม่ได้จริงๆ มันถูกแล้วหรอ
อยากให้คนแข็งแรงสมบูรณ์ พึ่งพาตัวเองให้มากๆ