ผมคือมนุษย์ออฟฟิสคนหนึ่ง ที่ทำงานแล้วเต็มที่ และใช้ชีวิตเต็มที่หลังเวลางาน โลกของผมกับโลกที่ทำงาน ผมแบ่งแยกกันชั่นเจนจะไม่ก้าวก่ายกัน ผมไม่เคยอยากรู้เรื่องส่วนตัวใคร และไม่ชอบให้ใครมาถามอะไรซอกแซกกับชีวิตส่วนตัวผม
แต่มนุษย์ในออฟฟิส โดยเฉพาะหัวหน้า ทำไมต้องถามเรื่องส่วนตัวแบบเจาะลึกเกินไป ผมก็เข้าใจนะว่าจะปกครองลูกน้องก็ต้องรู้ทำความรู้จักกันแต่ทำไมต้อง
1.ถามชีวิตครอบครัว ฐานะเป็นไง วันหยุดทำอะไร
2.ในใบลา หากลาพักร้อนไม่ต้องบอกเหตุผลว่าลาอะไร แต่ก็ยังถาม อันนี้ไม่ว่ากันถามได้ แต่เรื่องธุระปะปังที่เราต้องไปช่วยคนในครอบครัว บางทีมันต้องเสียสละให้คนในครอบครัวบ้าง คนอื่นก็มีงาน เขาก็ต้องลางานเหมือนกัน ถึงทีเรา เราก็ต้องลาบ้างผลัดกันบ้าง
3.ปู่ย่า บุพการีไม่สบาย บ่อยครั้ง ที่เราต้องไปช่วยดูแล บางครั้งไม่มีคนดูแล จะไปโบ้ยให้คนในครอบครัวดูแลตลอดไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องไปไหน ก็ไม่ได้ เหมือนข้อ 2 ที่ต้องสลับกัน แต่ทำไมต้องมาวิพากย์วิจารครอบครัวคนอื่น มาตัดสินวิธีการของครอบครัวคนอื่นว่าไม่ดี หาว่าคนในครอบว่าเราว่างอยู่คนเดียว ทั้งที่ไม่รู้อะไรแล้วมาพูด "ครอบครัวแกนี่ปัญหาเยอะนะ" คือบางทีฟังแล้วมันรู้สึกไม่ดี คนเราปัญหามันก็มีไม่เท่ากัน
4.เข้าใจนะ ว่าทำงานกันมานาน เป็นหัวหน้าและลูกน้องที่สนิทกันมาก แต่ ไม่เคยสังเกตุเลยเหรอ ว่าผมไม่เคยชวนพูดเรื่องส่วนตัวเลยแม้แต่น้อย ไม่เคยวิจารย์ครอบครัวใคร ไม่เก็ตเลยเหรอว่าผมขีดเส้นกั้นกลางระหว่างครอบครัวกับที่ทำงาน ที่ทำแบบนี้เพราะหลายครั้งที่เขารู้ก็จะมาพูดอะไรที่ไม่เขาหูทุกครั้ง เขาจะรู้ตัวมั้ย อันนี้ไม่รู้
5.พยายามส่อง Facebook วันหยุดทำอะไร ไปที่ไหน มีความสุขมากมั้ย ก็พูดเชิงกระแนะกระแหน ชีวิตดี้ดี ไม่เห็นจะลำบากไรเลย คือไม่ควรพูดนะ นั่นมันชีวิตครอบครัว เป็นหัวหน้าต้องรู้ทุกอย่างเลยหรอ หัวหน้าแผลกอื่นยังไม่พยายามเผือกขนาดนี้เลย
6.วางโทรศัพท์ทิ้งไว้ตอนไปเข้าห้องน้ำ พยายามแอบดูมือถือ ดีที่ล้อคไว้ แถมโดนแซวอีกว่าล้อคมีถือ ระแวงอะไรนัก จะลองใช้กล้องหน่อย เห็นว่ากล้องสวย
7.แอบดูไลน์ว่าคุยกับใครบ้าง จนต้องlogout และล้างการใช้เวปทุกวันก่อนกลับบ้าน
ถามคนที่เป็นหัวหน้าหน่อย ต้องทำขนาดนี้เลยหรอครับ หรืออาจจะสงสัยเรื่องลางาน ก็มีหลักฐานตลอดว่าไปทำอะไร แล้วลูกน้องคนที่มันลากันรัวๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เห็นไปเผือกมันบ้าง หรือผมไม่ยอมตั้งการ์ด ส่งสัญญาณเตือน ว่าอย่ายุ่งมากนัก
แล้วมีใครเจอแบบนี้บ้าง
ปล.หัวหน้าคนนี้ก็มีด้านดีเยอะ โอเคเราทำงานกันได้ แต่เรื่องแบบนี้ก็เยอะเหมือนกันนะ นี่คือโลกที่ทำงาน ไม่ใช่โลกส่วนตัว และคนที่อยู่ในโลกส่วนตัวก็ไม่ควรมารบกวนเวลางาน ผมแยกอย่างเด็ดขาดครับ
ว่ากันด้วยเรื่องความเผือกของชาวออฟฟิศทุกรูปแบบ คนพวกนั้นมันคิดยังไง ว่างมากถึงขั้นขอบเผือกเลยเหรอ ขอเหตุผลหน่อย
แต่มนุษย์ในออฟฟิส โดยเฉพาะหัวหน้า ทำไมต้องถามเรื่องส่วนตัวแบบเจาะลึกเกินไป ผมก็เข้าใจนะว่าจะปกครองลูกน้องก็ต้องรู้ทำความรู้จักกันแต่ทำไมต้อง
1.ถามชีวิตครอบครัว ฐานะเป็นไง วันหยุดทำอะไร
2.ในใบลา หากลาพักร้อนไม่ต้องบอกเหตุผลว่าลาอะไร แต่ก็ยังถาม อันนี้ไม่ว่ากันถามได้ แต่เรื่องธุระปะปังที่เราต้องไปช่วยคนในครอบครัว บางทีมันต้องเสียสละให้คนในครอบครัวบ้าง คนอื่นก็มีงาน เขาก็ต้องลางานเหมือนกัน ถึงทีเรา เราก็ต้องลาบ้างผลัดกันบ้าง
3.ปู่ย่า บุพการีไม่สบาย บ่อยครั้ง ที่เราต้องไปช่วยดูแล บางครั้งไม่มีคนดูแล จะไปโบ้ยให้คนในครอบครัวดูแลตลอดไม่ต้องทำอะไร ไม่ต้องไปไหน ก็ไม่ได้ เหมือนข้อ 2 ที่ต้องสลับกัน แต่ทำไมต้องมาวิพากย์วิจารครอบครัวคนอื่น มาตัดสินวิธีการของครอบครัวคนอื่นว่าไม่ดี หาว่าคนในครอบว่าเราว่างอยู่คนเดียว ทั้งที่ไม่รู้อะไรแล้วมาพูด "ครอบครัวแกนี่ปัญหาเยอะนะ" คือบางทีฟังแล้วมันรู้สึกไม่ดี คนเราปัญหามันก็มีไม่เท่ากัน
4.เข้าใจนะ ว่าทำงานกันมานาน เป็นหัวหน้าและลูกน้องที่สนิทกันมาก แต่ ไม่เคยสังเกตุเลยเหรอ ว่าผมไม่เคยชวนพูดเรื่องส่วนตัวเลยแม้แต่น้อย ไม่เคยวิจารย์ครอบครัวใคร ไม่เก็ตเลยเหรอว่าผมขีดเส้นกั้นกลางระหว่างครอบครัวกับที่ทำงาน ที่ทำแบบนี้เพราะหลายครั้งที่เขารู้ก็จะมาพูดอะไรที่ไม่เขาหูทุกครั้ง เขาจะรู้ตัวมั้ย อันนี้ไม่รู้
5.พยายามส่อง Facebook วันหยุดทำอะไร ไปที่ไหน มีความสุขมากมั้ย ก็พูดเชิงกระแนะกระแหน ชีวิตดี้ดี ไม่เห็นจะลำบากไรเลย คือไม่ควรพูดนะ นั่นมันชีวิตครอบครัว เป็นหัวหน้าต้องรู้ทุกอย่างเลยหรอ หัวหน้าแผลกอื่นยังไม่พยายามเผือกขนาดนี้เลย
6.วางโทรศัพท์ทิ้งไว้ตอนไปเข้าห้องน้ำ พยายามแอบดูมือถือ ดีที่ล้อคไว้ แถมโดนแซวอีกว่าล้อคมีถือ ระแวงอะไรนัก จะลองใช้กล้องหน่อย เห็นว่ากล้องสวย
7.แอบดูไลน์ว่าคุยกับใครบ้าง จนต้องlogout และล้างการใช้เวปทุกวันก่อนกลับบ้าน
ถามคนที่เป็นหัวหน้าหน่อย ต้องทำขนาดนี้เลยหรอครับ หรืออาจจะสงสัยเรื่องลางาน ก็มีหลักฐานตลอดว่าไปทำอะไร แล้วลูกน้องคนที่มันลากันรัวๆๆๆๆๆๆๆๆ ไม่เห็นไปเผือกมันบ้าง หรือผมไม่ยอมตั้งการ์ด ส่งสัญญาณเตือน ว่าอย่ายุ่งมากนัก
แล้วมีใครเจอแบบนี้บ้าง
ปล.หัวหน้าคนนี้ก็มีด้านดีเยอะ โอเคเราทำงานกันได้ แต่เรื่องแบบนี้ก็เยอะเหมือนกันนะ นี่คือโลกที่ทำงาน ไม่ใช่โลกส่วนตัว และคนที่อยู่ในโลกส่วนตัวก็ไม่ควรมารบกวนเวลางาน ผมแยกอย่างเด็ดขาดครับ