คือ เราเป็นผู้หญิงคนเดียวในแผนก และจะมีหัวหน้า 1 คน และคนขับรถที่เป็นลูกน้องอีก11-12 คน เราเป็นผู้ช่วยหัวหน้า ก็เลขานั้นแหละ...หัวหน้าเขาจะสนิทกับลูกน้องบ้างคน เหมือนเป็นเพื่อนกัน หัวหน้าจะชอบทำกับข้าวมาให้กินกัน พวกคนขับรถจะรู้กัน แต่หัวหน้าไม่เคยเรียกเรากินข้าวเลย มีแต่พี่ ๆ คนขับรถเรียก...
คือเราเองก็มีนิสัยขี้เกรงใจด้วย จะกินอะไรของใคร โดยเขาไม่เรียก เราก็ไม่กิน ...มีอยู่ครั้งหนึ่ง เราบอกหัวหน้าว่าแกงนี่มันเผ็ด หัวหน้าพูดทีเล่นทีจริงว่า "ก็ผมทำมาให้คนขับรถกิน ไม่ได้ให้เจ้าหน้าที่กินนี่" เราก็เลยไม่กินอะไรกับพวกเขาอีกเลย...แล้วเราก็บอกความในใจกับหัวหน้าตรง ๆ ว่าเราน้อยใจหัวหน้าเรื่องนี้แหละ หัวหน้ากลับไปบอกคนอื่นว่าไม่มีใครเรียกเรากินข้าว เราเลยน้อยใจ...หัวหน้าโบ้ยให้คนอื่น และหัวหน้าก็ไม่เรียกเรากินข้าวเหมือนเดิม...
เลยอยากถามเพื่อน ๆ ว่าใครเคยเจออย่างนี้ไหมหรือเหตุการณ์คล้าย ๆ กันก็ได้
และเราควรเก็บเอามาคิดไหมค่ะ
น้อยใจหัวหน้าด้วยเรื่องเล็กน้อย...เราควรเอามาใสใจไหม
คือเราเองก็มีนิสัยขี้เกรงใจด้วย จะกินอะไรของใคร โดยเขาไม่เรียก เราก็ไม่กิน ...มีอยู่ครั้งหนึ่ง เราบอกหัวหน้าว่าแกงนี่มันเผ็ด หัวหน้าพูดทีเล่นทีจริงว่า "ก็ผมทำมาให้คนขับรถกิน ไม่ได้ให้เจ้าหน้าที่กินนี่" เราก็เลยไม่กินอะไรกับพวกเขาอีกเลย...แล้วเราก็บอกความในใจกับหัวหน้าตรง ๆ ว่าเราน้อยใจหัวหน้าเรื่องนี้แหละ หัวหน้ากลับไปบอกคนอื่นว่าไม่มีใครเรียกเรากินข้าว เราเลยน้อยใจ...หัวหน้าโบ้ยให้คนอื่น และหัวหน้าก็ไม่เรียกเรากินข้าวเหมือนเดิม...
เลยอยากถามเพื่อน ๆ ว่าใครเคยเจออย่างนี้ไหมหรือเหตุการณ์คล้าย ๆ กันก็ได้
และเราควรเก็บเอามาคิดไหมค่ะ